Geen ervaring met een keizersnede hier, maar ik kreeg nu ook het advies om dochter de eerste 6 weken niet te tillen. Sowieso krijg je het advies om die weken geen zware dingen te tillen om de kans op een verzakking te verkleinen.
Hoe lastig het soms ook is, want ze slaapt nog in een ledikant. Verder snapt ze het wel redelijk en gaat ze naar haar vader om opgetild te worden bij verdriet of zo, maar ze is dan ook wat ouder.

Ik weet niet of het ok is om dit te vragen hoor, dus zeg het vooral als dit je dit vervelend vindt! Maar waarom is dit de enige reden dat je niet voor een KS zou kiezen? Is een zware operatie Vs een natuurlijke bevalling niet ook een overweging?

Zie je er tegen op om op een natuurlijke manier te bevallen?
Heeft de vk/gyn nog iets gezegd over of ze denkt dat het deze keer wel kan een natuurlijke bevalling?
Ik heb geen ervaring met een KZ. Ik mijn omgeving wel en ook iemand die een natuurlijke bevalling had na een Kz en die vond het een wereld van verschil en was een stuk sneller fit. Wel had zij complicaties na de Kz.

Weet je ook wat nu de richtlijnen in het ZH zijn Ivm de covid? Moet je zo snel mogelijk weer naar huis?

Succes en sterkte met de bevalling!

Het enige dat ik kan toevoegen is dat een keizersnede echt geen lolletje is om van te herstellen. Mijne is nu net een week geleden en ik heb het idee dat ik nu pas weer beetje rond kan scharrelen. Lopen is het niet. Meer voorovergebogen als een kip drie passen zetten.

Bij zo’n beslissing zou ik daar dus zeker rekening mee houden.

Ik mocht bij de tweede ook kiezen voor een sectio maar ik ben voor een natuurlijke bevalling gegaan. Ik kon voor mezelf geen geldige reden bedenken om weer een keizersnee te krijgen, terwijl alle lichten op groen stonden voor een natuurlijke bevalling. Ik heb daar echt geen spijt van, ik vond het een hele bijzondere en mooie (en ja, ook pijnlijke) ervaring, die ik niet had willen missen. Door een kleine complicatie nadien heb ik in de kraamweek wel veel pijn gehad en heeft me dat erg beperkt de eerste tien dagen, maar daarna ging het herstel vele malen sneller dan na de sectio. Ik kon ook veel sneller lekker gaan wandelen enzo. En inderdaad je andere kind optillen, knuffelen, zonder bang te zijn dat hij je buikwond aanraakt ofzo.

Oh ja, dat kromlopen inderdaad. Zo heb ik me de eerste week ook voortbewogen.

Alleen vaginale ervaring met bevallen. Maar ik werk wel al jaren op de buikchirurgie. Ik liep een dag na de bevalling al prima nu. Behalve wat spierpijn geen schade. Dan zou ik echt geen keizersnede willen qua herstel.

Ik vind het herstel oprecht zwaar. Je kan niks zelf echt doen, zeker die eerste paar dagen niet. Niet verschonen, je kind oppakken als het huilt, aankleden. Of überhaupt jezelf wassen en aankleden. Nu op dag 9 begin ik me íets mobieler te voelen maar het gaat mondjesmaat vooruit.

Ik heb wel een positieve ervaring voor wat betreft het herstel na een geplande ks.
Mijn oudste was net 2 en die had ik van te voren van alles geleerd, zoals zelf traplopen (ik er achter) en ze klom zelf via een krukje op de commode enz. enz.

Ik heb na de ks wel redelijk lang in het zh gelegen (wel een dag of 3/4 volgens mij- en werd ik, en de baby, dus volledig verzorgd) en toen was ik ook behoorlijk van de mik maar eenmaal thuis ging ik het herstel heel voorspoedig.
Ik had echt een hork van een kraamverzorgster dus ik stond bij thuiskomst uit het zh zelf de wasmachine al te vullen en heb haar op dag 8 (ipv 10) vroegtijdig weggestuurd.

Hier komt er geen derde meer maar ik heb altijd gezegd dat ik het zo over zou doen, maar dat komt wellicht ook door mijn eerste (traumatische) bevalling.

Het herstel is natuurlijk voor iedereen weer anders maar ik wilde je toch ook even een positieve ervaring laten weten

Succes met het maken van je keuze!

Ik schijn echt een uitzondering geweest te zijn dat ik een dag na de keizersnede weer goed liep en alles. Heb er ook bijna helemaal geen last van gehad, maar dat is geen garantie dat het weer zo zal gaan..
En dan alsnog mag je niks tillen natuurlijk, dus dat maakt geen verschil.

Een buikwond en een dreumes/peuter lijkt me wel heel vervelend.

Ik heb bij de oudste een keizersnede gehad. Wilde bij de 2e heel graag natuurlijk bevallen. Wilde de nasleep van een keizersnede niet en wilde zo graag ervaren hoe een normale bevalling gaat. Dit is gelukt, ik heb een hele goede bevalling gehad en voelde me kiplekker daarna. Was meteen weer op de been en dat was heel fijn met een peuter van nog geen 2 erbij. Kon al snel alles weer doen.

Bij de 3e wilde ik zo graag weer natuurlijk bevallen. Helaas lag meneer heerlijk in de buik en had hij geen plannen om te komen. Omdat ik al een keer een keizersnede gehad had mocht ik niet ingeleid worden en is het uiteindelijk een geplande keizersnede geworden. Op zich herstelde ik wel redelijk vlot, maar dat krom lopen en 6 weken niets mogen doen vond ik echt wel vervelend met 2 andere kinderen erbij. Ik weet nog dat ik na 2 weken voor het eerst de kinderen op school ging ophalen (500m verderop) en dat het voelde alsof ik een marathon had gelopen. Dat had ik na de bevalling van de 2e niet, toen was ik veel sneller weer op de been.

Eens met dat er nog heel veel andere redenen zijn om geen keizersnede te willen als dat een mogelijkheid is, maar goed je wil graag ervaringen horen dus hier komt de mijne:
Ik mocht ook kiezen, en koos voor vaginaal maar dat kon alleen onder bepaalde voorwaarden gezien ik mijn eerste bevalling een spoedkeizersnede had. Uiteindelijk bleek op de dag dat ik bevallen moest dat vaginaal niet lukte dus werd het alsnog een keizersnede. De tweede dus.
Mijn oudste was op dat moment 1 jaar en 8 maanden en eigenlijk is het me toch alles meegevallen. Ik herstelde goed en vooral ook veel sneller dan de eerste keer toen ik een super zware bevalling had met spoedkeizersnede na uren weeën. Dat was dus een heel verschil met de tweede waarbij al snel besloten werd (zonder al uren hevige weeën) dat het toch keizersnede werd.
Natuurlijk kun je zeker de eerste 2 weken eigenlijk niks met je oudste, maar mijn man was gewoon in huis en de kraamzorg 10 dagen. Dat is dus wel echt een must have. Je kunt in het begin niet alleen zijn. De weken daarna gaat het steeds beter, maar mag je nog heel veel officieel niet natuurlijk. Gelukkig hadden we voor verschillende dingen inmiddels trucjes aangeleerd bij dochter die motorisch heel sterk was. Ze kon zelf de trap op en af, en met een stoeltje haar bed in klimmen (groot bed). Dat ging eigenlijk best goed. Je moet gewoon wel even goed nadenken over zorgen dat je niet continu de trap op en af moet om iets te pakken bijv. Alles beneden hebben liggen (reserve kleding, luiers, Aankleedkussen) en dan kom je een heel eind.
In bad doen, het huishouden en de boodschappen etc. dat deed mijn man gewoon en als er echt iets was kon ik wel iemand bellen die me even hielp. Maar dat is eigenlijk niet echt nodig geweest.
Als je in deze situatie komt dan roei je gewoon met de riemen die je hebt en Ja, dan komt het voor dat je man thuis komt uit z'n werk en dat de grond bezaaid ligt met duplo omdat jij die niet kan oppakken. Maar dat zijn de ergste dingen niet toch?

Dank voor alle reacties!

Natuurlijk is een keizersnede geen pretje en zijn er genoeg redenen te bedenken waarom een natuurlijke bevalling fijner is, dat is ook niet echt hoe ik het in mijn openingspost bedoelde.
Het is meer zo dat ik best een trauma heb van de eerste bevalling (bijna 48 uur bezig en toen alsnog een spoedkeizersnede. Rennend in mijn bed van de verloskamer naar de OK gebracht worden etc). Ik met daardoor dat ik ook steeds meer neig naar die keizersnede, puur en vooral uit angst op herhaling van de vorige keer. Voor mij is het belangrijkste punt in de overweging dus het herstel. Ik weet van de vorige keer nog hoe zwaar dat is.

Aan de ene kant wil ik het graag zelf proberen, maar nu ik sinds deze week weer dat mijn man na de kraamweek nog 3 weken thuis zal zijn (grote klant kwijt door Corona,dus alle tijd om thuis te zijn), merk ik toch dat ik er opeens anders over denk.

Volgende week eerste afspraak met gyn en ik wil er voor die tijd al een beetje over nadenken, zodat ik tijdens de afspraak goede vragen kan stellen en eventueel met hem samen kan beslissen.

Hier ook een heel vlot herstel van de keizersnede. Op dag twee mocht ik proberen uit bed te gaan en dat ging zo goed dat ik meteen ben gaan douchen. Dag drie ging ik naar huis en kon de trap ongeveer wel oprennen, en na een week stond ik alweer te stofzuigen thuis.
Maar ik kon tussendoor natuurlijk wel gewoon rustig aan doen, ik hoefde niet achter nog een peuter aan te hollen en die te verzorgen.

Voor een eventuele volgende bevalling is het voor mij geen keuze, ik moet weer via een keizersnede bevallen maar daar zie ik dan ook totaal niet tegen op.

Ik heb geen ervaring met een keizersnee. Wel met 2 natuurlijke bevallingen waarbij de eerste vreselijk was en totaal niet wilde lukken. Uiteindelijk baby geboren dmv kunstverlossing. 2e bevalling ging megasnel en voorspoedig. Misschien dat dat wat bemoedigend is om het toch eventueel nog een keer te proberen

Ik deel deze ervaring, muv de kunstverlossing, ook. Mijn eerste bevalling duurde 38 uur, de tweede was binnen 1,5 uur gepiept.

Dat geeft de burger moed Puck en Plien ?????