Caulfield schreef:

Marin schreef:
Ik denk dit eerlijk gezegd ook. Misschien dat mensen in eerste instantie nog een soort gevoel hebben van de wereld is veranderd, maar dat men al heel gauw in oude gewoontes vervalt. Ik denk dat de behoefte daar naar dan ook heel groot is, weer een drang naar 'normaal' en 'oud en vertrouwd'. Voor een deel misschien niet hoor en er zijn ongetwijfeld aspecten die wel echt veranderen (ook vanwege een economische crisis bijvoorbeeld) maar ik denk dat 'mooie voornemens' wel echt daarbij blijven.

Maar daar spelen we zelf een rol in, toch? Als we willen dat dingen veranderen, als deze crisis pijnlijke zaken blootlegt waarvan we willen dat die echt anders zullen gaan verlopen, kunnen we daar zelf actie aan verbinden.
In die zin schaar ik me achter jou, Whatever, dat crises transities kunnen versnellen. En <3 voor het delen van Harari, ik twijfelde of ik ‘m op het YF zou plaatsen en ben blij dat een ander sneller tot actie overgaat.

Wat er precies gaat veranderen, fuck knows, en ik al helemaal niet. Er zijn wel dingen waar ik op hoop: meer aandacht voor welzijn, werk, en nuttig zijn voor de maatschappij (basisinkomen, kom er maar in), meer mogelijkheid voor werken op afstand en daarmee minder reizen (auto’s en vliegtuigen) en meer aandacht voor wat nou precies goede gesprekken mogelijk maakt. En, maar dit is echt mijn inner hippie: een soort collectieve reflectie op het soort samenleving dat we zouden willen zijn.

Gympie schreef:Ik heb nu wel als ik iets op tv zie waarbij mensen dicht bij elkaar komen of aanraken dat ik gelijk denk; dat mag niet!
Zit er al helemaal ingebakken. Ben benieuwd hoelang het duurt voordat we daar niet meer aan denken na deze tijd.