Nou ik ben dus 1 van de laatsten die doorgaat. Ze gingen iedereen afbellen. Mensen die al ver in de ronde zaten mochten door. Nadeel is wel dat ik vannacht moet prikken en woensdag is de iui midden op de dag.

Maar ja we hebben nog een kans.

Anousch hopelijk heb je een spontane kans hoop het voor je

Fijn Sarah dat het voor jullie nu zeker doorgaat.
Ik heb niets meer gehoord, dus rijd ik zo dalijk naar de ziekenhuisapotheek om m’n medicatie op te halen.

Sterkte Sarah, hoop dat het deze ronde dan toch lukt! Dat zou zulk mooi nieuws zijn te midden van deze chaos.

Nou inderdaad!

Hoop het ook. En anders hebben we verplicht rust. Mijn man zei als het lukt weet ik een toepasselijke naam corona

Vandaag de inseminatie gehad. Zaad was goed 9 miljoen. Was wel vreemd zo rustig in het ziekenhuis zo stil overal. Nu 2 weken wachten.

Dat is idd een mooi getal! Was dat voor of na opwerking?

Flink duimen maar weer!

Na opwerking

Supernetjes!! Ik ga duimen!

Fijn sarah, ik duim voor je!

Spannend Sarah!! Duim voor je!

Ik merk dat het hele corona er nu voor zorgt dat ik zo verdrietig ben. Ze zeiden in het ziekenhuis vanaf 6 april beginnen we naar alle waarschijnlijkheid weer, nu weten we allemaal dat dat vast niet gaat gebeuren waardoor ik niet weet hoelang het nog duurt voor we weer kunnen starten ?

Hoe gaat t met jullie?

Wij zaten vrijwillig een paar maanden in de wachtstand, wat ik ook wel even prettig vond. Even rust en ruimte voor mezelf, waarbij we wel vooruit keken naar mei/juni om met nieuwe energie weer klaar te staan. Wij stellen onze verwachtingen hiervoor bij, ik denk dat het langer zal duren. Het maakt me verdrietig dat wij in de positie zitten waarbij we afhankelijk zijn van medische behandeling, dat voelt heel kwetsbaar.

Onze teleurstelling voelt klein bij eenieder die medische behandelingen heeft moeten afbreken, op welk gebied dan. Zeker wanneer je al actief in het traject zat, is het ontzettend zwaar om op pauze gezet te worden. Het voelt machteloos en uitzichtloos. Ik hoop dat er snel weer ruimte komt in ziekenhuizen om hun reguliere zorg voort te zetten. Sterkte met wachten voor jullie!

Ehm enerzijds heb ik berusting in de situatie. Anderzijds maakt het me ook heel verdrietig. We zouden net het hele traject in, eindelijk (voor mijn gevoel) echt aan de slag. Mijn man is er ook heel verdrietig onder en dat doet me echt wel wat.

Ik heb dus nog net een IUI gehad en zou normaal gesproken vandaag of morgen ongesteld moeten worden. Eigenlijk twijfel ik er geen moment aan dat dat gaat gebeuren, ik heb al een paar dagen weer last van alle maandelijkse klachten. Ik ben er gisteren en vandaag al een keer behoorlijk verdrietig om geweest, dan krijg ik ineens het gevoel dat het niet alleen nu niet lukt, maar ook dat het nooit gaat lukken. Klinkt misschien als heel dramatisch van mij, zo voelt het in elk geval wel, maar op zo’n moment voelt dat heel sterk zo. Gelukkig kan ik me daarna weer snel herpakken en gelukkig zijn met alle mooie dingen die ik wel heb in het leven. Maar mijn kinderwens is wel heel sterk.

Volgende maand zijn wij het drie jaar aan het proberen, al zijn we tussendoor ook even gestopt. Dat we met IUI bezig zijn komt omdat mijn vriend (34 jaar) weinig zaadcellen heeft, en daarnaast zelf antistoffen tegen zijn eigen zaadcellen aanmaakt. Ik (33 jaar) heb zelf verder een regelmatige cyclus en een normale eisprong, maar het zou natuurlijk kunnen dat er bij mij nog wel iets anders speelt waar we ons nu (nog) niet bewust van zijn.

Ik heb hier trouwens nog niet echt mee geschreven en weet ook niet of ik dat wel vaker wil gaan doen. Aan de ene kant kan het een uitlaatklep zijn, aan de andere kant voelt het ook wel confronterend om er zelf over te schrijven. Dus daar denk ik nog even over na.

Sterkte! Weet dat je gevoel enorm herkenbaar is. Al die emoties horen erbij en komen ook weer iedere keer terug als je in die molen zit.

Dee, Taeda en Anoush: ook voor jullie heel veel sterkte. Normaal is het al een klote toestand, nu met Corona krijgen jullie er nog meer onzekerheden bij.

Ellibre hoe gaat het nu

Anousch lastig is dat he nu je niet verder kan vanwege corona.

Dee ook voor jullie is het vervelend niet verder kunnen.


Nou hier vandaag ongesteld geworden ??. Netjes op dag 28 dat dan weer wel. Maar jeetje wat klote allemaal. En nu tja geen idee wanneer wij verder kunnen en dan starten met ivf .nu verplicht rust misschien ook wel even fijn maar voor nu is het even stom allemaal

Wat rot voor je, Sarah.. Die rust kan inderdaad even fijn zijn, en tegelijkertijd wil je misschien ook wel gewoon door om in elk geval een kans te hebben. Heel dubbel.

Ik begon heel even hoop te krijgen toen ik donderdag overdag nog niet ongesteld was, maar die nacht ben ik inderdaad ongesteld geworden. Die voorzichtige hoop maakte het deze ronde weer een beetje extra pijnlijk. M’n vriend heeft me verder heel lief opgevangen, maar ik heb dus wel even wat tranen moeten laten.. Volgende week dinsdag hebben we een telefonische afspraak met de gynaecoloog om te bespreken hoe we nu verder gaan.

Hoe gaat het met de anderen hier?

Hoi,
Ik wil hier misschien ook wel gaan meeschrijven. Mijn vriend en ik zijn nu 2 jaar bezig en afgelopen maand 3de IUI gehad. (Eerste keer met hormonen) Helaas nu net weer ongesteld geworden Ik was graag nu gelijk weer door gegaan maar nu dus maar afwachten totdat we weer in het ziekenhuis terecht kunnen..
Mijn vriend had dit keer ook maar 400.000 zwemmers na opwekking dus de vraag is ook nog even of we nu niet gelijk doorgaan met icsi (alhoewel ik dat toch wel een grote stap verder vind en spannend)

Dat is balen, Belle.. Je gevoel ten aanzien van ICSI herken ik heel goed, het zou voor mij ook een mentale drempel zijn die ik over moet. 400.000 is helaas wel weinig ja, was dat de eerste twee keer wel beter?

Eerder hadden we 15 en 9 miljoen voor bewerking, dus dat was wel beter. Maar met 1ste onderzoek voor het traject was t ook zo laag en toen spraken ze al gelijk over icsi, maar omdat 2de onderzoek 7 miljoen was toch eerst iui. Hoeveelste iui zit jij nu dan Ellibre? En spuit je ook hormonen?

Hè bah. Die waardes van het zaad kunnen zo verwarrend zijn. En gek hè, dat het zo kan fluctueren.

Hier dus ook bekend met die waardes. En wij zijn na vier rondes IUI doorgegaan naar IVF. En achteraf vond ik dat beter te doen mentaal en fysiek dan IUI. Je hebt maar een keer hormonen en daarna een paar maanden (als het goed is) niet.

Sterkte voor iedereen! Zeker nu alles plat ligt qua behandelingen.

Ik heb nu 3 IUI’s gehad, en zou de laatste 3 pogingen ook nog wel willen doen voordat we over gaan op IVF of ICSI. Al is het maar om meer kansen te hebben.

Hormonen heb ik nog niet gespoten, daar zou ik dan de volgende keer mee gaan beginnen. Hoe reageerde jij daar op? Ik krijg van die enkele pregnyl-spuit al over m’n hele lichaam puistjes, en raak emotioneel behoorlijk uit balans. Dus dat belooft nog wat.

Inclusief de onderzoeken zijn de waardes van mijn vriend nu 6x gemeten. De eerste 5x zat hij steeds tussen de 1,6 en 3,6 miljoen per milliliter, maar gelukkig wel een hoog volume (>4 milliliter) en 60% progressief motiel. De afgelopen keer was een uitschieter naar boven, toen zat hij ineens op 14 miljoen. Maar dat zal eenmalig zijn geweest.