15 Feb 2020 22:26 door Anoniem331
Misschien moet je dan het andere topic er even bij lezen tsjip, want ook reacties als deze zijn wel ergens op gebaseerd. Natuurlijk is er verdriet en gemis, maar ook een kind mag je toch laten zien wanneer iets er bij hoort en wanneer het toch net iets moeilijker ligt?
Mijn dochter is ruim 2 jaar in de weer geweest met rouwverwerking en alle therapie die er bij hoorde tot ze eindelijk de juiste te pakken had.
Mijn, ons leven heeft dan ook bijna 2 jaar stuk gedaan na een bijzonder heftig overlijden. We functioneerden maar alleen het hoognodige, meer kregen we er niet uit.
Dus in die zin mag het verdriet om een voltooid leven er anders uitzien dan wanneer iemand onvoltooid alles achter zich laat, en je hele leven op zijn kop staat. Rouw is inderdaad heel persoonlijk, en niet te sturen, en niet te voorspellen. Maar in deze zou ik me wel afvragen waar het hem in zit, en hoe ik mijn kind er in kan sturen. Immers is dit wel hoe het bij het leven hoort, en is dit ‘logischerwijs’ het eerste waar kinderen op zo’n jonge leeftijd mee in aanraking komen.