Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Kinderen en rouw

<<

Lexi

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1688

Geregistreerd: 13 Jul 2015 08:12

Bericht 15 Feb 2020 15:28

Kinderen en rouw

*
Laatst gewijzigd door Lexi op 01 Apr 2020 15:43, in totaal 1 keer gewijzigd.
2010 2012
<<

Anoniem309

Bericht 15 Feb 2020 16:22

Re: Kinderen en rouw

Lijkt me lastig Lexi. Kan ze haar verdriet wel goed bij jou kwijt of kap je het juist een beetje af omdat je het zelf ook moeilijk vind. Als ze het echt bij je kwijt kan denk ik dat dat haar al heel veel kan helpen.
Haar hele kamer beplakken met foto’s lijkt me niet heel goed, maar wellicht kunnen jullie samen door de foto’s gaan en 3 mooie foto’s uitzoeken om in lijstjes doen.
<<

Anoniem272

Bericht 15 Feb 2020 16:27

Re: Kinderen en rouw

Even heel praktisch gedacht: is er iets veranderd in jullie routine sinds oma overleden is? Kwamen jullie er wekelijks en nu niet meer? Was ze een oppasoma? Zijn er andere dingen veranderd sindsdien?

Hier vond T. het bijvoorbeeld erg leuk om naar zijn opa te gaan omdat opa zoveel Donald Ducks had. Uiteindelijk zijn al die Donald Ducks in ons eigen huis terechtgekomen. Dat vond T. zo fijn.

Misschien is er bij jullie ook zoiets? Bepaald eten dat ze daar kreeg of een bepaalde vorm van aandacht of iets leuks doen, waar je thuis ook invulling aan kunt geven?
<<

Lexi

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1688

Geregistreerd: 13 Jul 2015 08:12

Bericht 15 Feb 2020 16:35

Re: Kinderen en rouw

*
Laatst gewijzigd door Lexi op 01 Apr 2020 15:43, in totaal 1 keer gewijzigd.
2010 2012
<<

Anoniem286

Bericht 15 Feb 2020 20:42

Re: Kinderen en rouw

Misschien ga je hier boos van worden; dat is absoluut niet mijn doel maar het is wat mij opvalt. Als ik het zo lees sta je er zelf ook wel heel erg emotioneel in, dan snap ik wel dat je dochter dat ook doet. Niet dat het verkeerd is hoor, maar als het jouw oma is dan was ze vast al heel oud. Natuurlijk ben je daar heel verdrietig over maar dat het je ‘teveel’ wordt vind ik dan wel bijzonder. Ook dat je dochter een pyjama heeft van oma. Dat is toch niet vanzelf gegaan, die moeten jullie dan toch hebben gegeven? Ik zou proberen er wat nuchterder in te staan, zonder uiteraard verdriet te diskwalificeren maar dood hoort er ook gewoon bij.
Ik zou mezelf wat inhouden, bespreken dat oma oud was en dat oma het nu fijn heeft. En 1 foto toestaan en die pyjama weghalen. Of alleen voor het weekend bv. En samen heus wel verdrietig zijjn en huilen maar ook gewoon weer doorgaan en het een positieve draai geven.
<<

Anoniem331

Bericht 15 Feb 2020 20:45

Re: Kinderen en rouw

Ik sta er een beetje hetzelfde in als highway. Zoals ik het lees was je oma op leeftijd en haar leven voltooid. Het hoort het eenmaal bij in het leven, en voor je dochter is het ‘een geluk’ dat het een oude oma betreft.
Plek voor haar verdriet mag er zeker zijn, hoe zou ze hier zelf invulling aan willen geven?
Misschien een foto inderdaad, of een plekje waar ze graag heen gaat?
<<

Tsjip

Gebruikers-avatar

Lady-post-a-lot

Berichten: 1323

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:55

Bericht 15 Feb 2020 22:04

Re: Kinderen en rouw

Oeh de laatste reacties vind ik moeilijk om te lezen. Mijn oma is vorig jaar overleden. Ja het was mijn oma en ze was op zich wel op leeftijd (77) maar het verdriet is er bij mij echt niet minder om. Mijn band met mijn oma was vergelijkbaar met de band die veel mensen met hun moeder hebben. Ze was dan 77 maar nog lang niet klaar met haar leven. Helaas kwam daar heel abrupt een einde aan. Denken dat ze een voltooid leven had en dat de dood bij het leven hoort helpt bij mij dus echt niet. Ik ben na 9 maanden ook nog regelmatig heel emotioneel en op de gekste momenten springen de tranen in mijn ogen. Het gemis is groot en mijn tranen kan ik niet altijd verbergen.

Je kunt niet voor een ander bepalen wat je zou moeten voelen als iemand een dierbare is verloren. Rouw is kut, onvoorspelbaar en voor iedereen anders. Je kunt het niet sturen en denken van goh ik moet er toch wat nuchterder in gaan staan.

Met mijn dochters van 6 en 3 praten we nog regelmatig over oma. Toen ze overleed was mijn oudste 5 en mijn jongste nog net 2.
@lexi: is het een idee om iemand in te schakelen die gespecialiseerd is op het gebied van kinderrouw. Het lijkt mij erg moeilijk om je dochter zo verdrietig te zien.
04-12-2013
03-05-2016



Instagram: Huis4_
<<

Sublimo

Yipyapper

Berichten: 1605

Geregistreerd: 20 Jul 2015 11:32

Bericht 15 Feb 2020 22:09

Re: Kinderen en rouw

Ik zou denk ik ook kijken om een kinderpsycholoog in te schakelen om haar te helpen. Haar verdriet klinkt behoorlijk heftig. Lijkt me enorm moeilijk om je kind zo te zien. Sterkte!
<<

Anoniem331

Bericht 15 Feb 2020 22:26

Re: Kinderen en rouw

Misschien moet je dan het andere topic er even bij lezen tsjip, want ook reacties als deze zijn wel ergens op gebaseerd. Natuurlijk is er verdriet en gemis, maar ook een kind mag je toch laten zien wanneer iets er bij hoort en wanneer het toch net iets moeilijker ligt?

Mijn dochter is ruim 2 jaar in de weer geweest met rouwverwerking en alle therapie die er bij hoorde tot ze eindelijk de juiste te pakken had.
Mijn, ons leven heeft dan ook bijna 2 jaar stuk gedaan na een bijzonder heftig overlijden. We functioneerden maar alleen het hoognodige, meer kregen we er niet uit.
Dus in die zin mag het verdriet om een voltooid leven er anders uitzien dan wanneer iemand onvoltooid alles achter zich laat, en je hele leven op zijn kop staat. Rouw is inderdaad heel persoonlijk, en niet te sturen, en niet te voorspellen. Maar in deze zou ik me wel afvragen waar het hem in zit, en hoe ik mijn kind er in kan sturen. Immers is dit wel hoe het bij het leven hoort, en is dit ‘logischerwijs’ het eerste waar kinderen op zo’n jonge leeftijd mee in aanraking komen.
<<

Anoniem331

Bericht 15 Feb 2020 22:30

Re: Kinderen en rouw

Ik zit nog even naar de leeftijden van je kinderen te kijken Lexi, ze zijn niet heel piepjong meer toch? Beetje vergelijkbaar met wat ik hier rond heb lopen.
Is het niet de heftigheid van dit een eerste keer mee maken? Ik kan me herinneren wanneer mijn opa stierf ik weken met een zakdoek van hem onder mijn kussen heb geslapen. Tot mijn moeder die in de was had gegooid, en het voelde alsof ze me alles afgenomen had wat ik nog had. Kan me dat gevoel nog zo herinneren dat ik dat toen echt vreselijk vond. Ontroostbaar, zat net in groep 7, en voor het eerst was er iemand dood gegaan.
Maar zo ineens was die fase ook voorbij, en was dat afgesloten.
Kun je het nog aankijken? Is het kort geleden? Heeft ze gewoon even tijd nodig? Of zegt je gevoel je het echt dat er iets goed mis is? Loopt ze vast op school? Herken je je kind niet meer door het verdriet heen?
<<

Lexi

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1688

Geregistreerd: 13 Jul 2015 08:12

Bericht 15 Feb 2020 23:03

Re: Kinderen en rouw

*
Laatst gewijzigd door Lexi op 01 Apr 2020 15:43, in totaal 1 keer gewijzigd.
2010 2012
<<

Lexi

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1688

Geregistreerd: 13 Jul 2015 08:12

Bericht 15 Feb 2020 23:15

Re: Kinderen en rouw

*
Laatst gewijzigd door Lexi op 01 Apr 2020 15:44, in totaal 1 keer gewijzigd.
2010 2012
<<

Anoniem331

Bericht 16 Feb 2020 08:13

Re: Kinderen en rouw

Ik hoop niet dat je denkt dat ik je daar zomaar op pak hoor, want zo was mijn reactie helemaal niet bedoeld. Je omschrijft het zelf nadien harder dan dat ik dat deed. Misschien wat iets meer informatie hierin wenselijk geweest. Op je 90ste een natuurlijke dood of 10 jaar eerder op een niet natuurlijke manier.
Ik stelde je ook nog een aantal vragen, maar daar geef je geen antwoord op?
<<

Lexi

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1688

Geregistreerd: 13 Jul 2015 08:12

Bericht 16 Feb 2020 09:01

Re: Kinderen en rouw

*
Laatst gewijzigd door Lexi op 01 Apr 2020 15:44, in totaal 1 keer gewijzigd.
2010 2012
<<

Anoniem286

Bericht 16 Feb 2020 09:37

Re: Kinderen en rouw

Ik bedoelde het juist absoluut niet vervelend, daarom schreef in het er ook nog bij. Uit je eerste Posts kwam de aanvullende info die je nu geeft (moeder rol, dat het verdriet van je dochter je teveel wordt, ik las pyjama van oma niet het cadeau van oma etc) niet goed naar voren. Nu lees ik inderdaad dat het wat anders is dan ik in eerste instantie begreep. Ik bedoelde het echt als hulp. Soms zie je dat kinderen gedrag van hun ouders kopiëren.
Fijn dat het gisteren al een betere dag was! Hopelijk volgen er nog meer.

Misschien dat de ib’er van school even met je mee kan denken? Rouw is best een lastig proces voor kinderen. Misschien dat met tekenen of iets creatief ze inzicht kan krijgen in het verdriet en het een plaatsje kan geven?
Hier in de buurt is iemand die dat laagdrempelig doet met paarden, soort paardentherapie. Dat is heel geschikt voor zo’n hulpvraag geloof ik en laagdrempelig.
<<

Anoniem331

Bericht 16 Feb 2020 09:57

Re: Kinderen en rouw

De Cito was hier ook echt een eye opener dat het niet meer ging. De score was zo laag, daar waren geen eens punten aan te geven. Vanaf toen is ze ook echt een heel traject ingegaan. Inmiddels zit ze weer op het niveau waarop ze anders ook altijd zat, maar daar is echt lang over heen gegaan.
<<

Lexi

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1688

Geregistreerd: 13 Jul 2015 08:12

Bericht 16 Feb 2020 10:45

Re: Kinderen en rouw

*
Laatst gewijzigd door Lexi op 01 Apr 2020 15:45, in totaal 1 keer gewijzigd.
2010 2012
<<

Anoniem273

Bericht 16 Feb 2020 12:53

Re: Kinderen en rouw

Lexi, wat verdrietig voor jullie. Ik heb zelf persoonlijk ervaring wat betreft rouwen als kind en ook in mijn werk als juf er helaas regelmatig mee te maken gehad.
Ik vind het juist heel goed dat er ruimte is voor het verdriet van jullie dochter. Wel kan het wenselijk zijn dat ze hier hulp bij krijgt, omdat het heel lastig is om erboven te komen zonder hulp en dat het verdriet haar niet opslokt.
Een kindercoach of inderdaad een bepaalde vorm van therapie (met dieren) bijvoorbeeld.

Ik zou haar zeker geen spullen afpakken, dat kan alles juist verergeren en ook de band tussen jullie zelf. Het zou mooi zijn als ze uiteindelijk de pyjama kan zien als een mooie herinnering. Dat komt vanzelf en heeft vast veel tijd nodig.
Succes!
<<

Didi

Gebruikers-avatar

Noob

Berichten: 91

Geregistreerd: 31 Aug 2013 20:33

Bericht 16 Feb 2020 14:34

Re: Kinderen en rouw

Mijn kinderen, nu 5 en 8, zijn vorig jaar hun beide oma’s verloren. ( mijn moeder en schoonmoeder, binnen 9 maanden ) Dit was vooral voor mijn zoon vrij heftig. Hij had met beide oma’s een hele goede band. Ik heb via zijn juf contact gekregen met de maatschappelijk werkster van school. Zij heeft hem geholpen dmv rouwverwerking en ik kan je zeggen dat hij hier erg van is opgeknapt.

Misschien een optie voor je om contact te zoeken met een maatschappelijk werker oid?
2011
2015

Terug naar Zwangerschap & kinderen

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers