29 Nov 2019 12:46 door Biechtje
Even van me afschrijven..
Ik ben een paar maanden geleden naar de praktijkondersteuner geweest, met voor mij als doel 'is dit het nou?'. En is de drukte accepteren en wordt dat vanzelf beter, of moet ik er evt al iets mee. In die periode af en toe flink dipje gehad, waardoor ze me door wilde verwijzen naar psycholoog, ook al kwam ik ze zelf weer te boven. De dipjes bleven weer weg, maar toch naar de psycholoog gegaan voor dezelfde hulpvraag. Nu 4 gesprekken gehad en er valt eigenlijk een hoop op zijn plek. Ik dacht dat ik altijd wel door kon (moest) gaan omdat ik me niet down voel. Maar gelukkig voel ik me ook niet. Heb een week lang bijgehouden wat ik deed en hoe ik me voelde, en zat vaak op een 5. Gewoon een leeg gevoel. Prikkelbaar, snel dingen vergeten, onrustig gevoel, niet meer voor tv kunnen ontspannen, geen keuzes kunnen maken, niet meer tot dingen komen omdat ik dan moet nadenken (bijvoorbeeld koken of bakken, maar ook andere creatieve dingen). En de psycholoog zegt dat dit allemaal symptomen van overspannen zijn.. En verstandelijk gezien kan dit best wel eens kloppen.. Maar gevoelsmatig toegeven is nog lastig. Want 'ik kan toch nog gewoon functioneren?' Dat dat op de overlevingsstand is tja..
Thuis gaan we nu kijken om dingen uit handen te geven. En ik heb mijn manager al gesproken, maandag komen we bij elkaar om te kijken wat nu. En de woorden (gedeeltelijke) ziekmelding zijn ook al gevallen. Vind het zo confronterend, moeilijk, eng. En lastig om anderen (zowel thuis als op werk) nu 'lastig te vallen'.