Wat lief joey! Zou uitgebreid de moeite nemen.
Gefeliciteerd met je nieuwe baan!

Dank je wel!
Ik heb vandaag een brak dagje en elk moment dat ik even m'n handen vrij heb, doe ik lekker niks en zit ik achter de laptop. Ik ga weer even verder met reageren .

Feline, ik gun je erg dat je in 2020 liefde vind. Ik begrijp helemaal wat je bedoelt met vastzitten in 'studentenleven' en dat je eigenlijk niet de toekomstplannen kunt maken die je wilt en waar anderen in je omgeving vaak wel mee bezig zijn. Ik heb ook een aantal jaar in die situatie gezeten en je maakt er wel het beste van, maar eigenlijk is het gewoon heel stom. Fijn dat je in ieder geval goed op je plek op je werk zit, da's heel wat waard. En wel vervelend dat je veel hinder ondervindt van lichamelijke problemen, hoop dat dat in 2020 ook wat rustiger bij je blijft.

Vervelend NerdChic dat je financieel nog niet lekker zit. Ook al komt het in de toekomst met de toeslagen wel goed, dat kan voor veel onzekerheid en stress zorgen. Wel super dat je een leuke baan hebt gekregen en zo snel je huis, het perspectief voor een beter 2020 is er!

Wat leuk Burn een tweede zwangerschap, gefeliciteerd! Fijn dat je jaar redelijk stabiel is geweest. Hopelijk volgend jaar iets anders op werkgebied.

Fantastisch hoe de kinderen van je vriend reageerden Caro. In mijn omgeving zie ik best veel samengestelde gezinnen waarin eea heel moeizaam gaat en bij jullie lijkt het echt fijn allemaal, leuk dat dat ook kan. En fantastisch natuurlijk dat je zwanger bent .

Leuk om van iedereen te lezen!

2019 begon niet heel lekker. Pril zwanger, bloedverlies en een griep. Stond zelfs midden op straat over te geven. Ik voelde me schuldig naar J toe omdat ik zo weinig energie voor haar had. Werkte minder, kwam amper aan hobby's toe en rustte veel.

Toch kijk ik terug op een heel mooi jaar. Augustus stond in het teken van wachten. J kwam met 37 weken, deze baby bleef maar zitten. Ik zou ingeleid worden met 40 weken, maar een week ervoor werd dat afgelast. Dat was gek, omdat ik zo naar een datum toe leefde. Ik voelde me wel enorm gezegend dat ik nog zoveel kon. Dat was met J wel anders. Op de dag van de bevalling fietste ik nog.

Toen was daar A en wat een kadootje! Ze is altijd bij me, hoogstens even een halfuurtje boodschappen doen zonder haar. Het voelt zo goed. Ze maakt het me ook gewoon makkelijk en omdat dit de laatste is laat ik het allemaal maar gebeuren. De tijd zonder baby komt ook wel weer.

Mijn baan had ik het niet naar mijn zin. Soms wilde ik wegrennen en nooit meer terugkomen. Er ging een hoop mis in dat bedrijf en was verantwoordelijk voor dingen buiten mijn expertise. Hoewel het spannend is zonder mijn inkomen te zitten voelde ontslag nemen als een enorme bevrijding. Geen druk over hoe ik dingen met A moet doen, want voorlopig ben ik thuis. En toen ik afscheid ging nemen bleek dat ik bij mijn terugkomst waarschijnlijk dat ene vervelende project zou krijgen.

De rest van het jaar blijf ik thuis wat tutten met de kinderen. Precies zoals ik na de geboorte van J al bedacht had. Volgend jaar zien we wel weer. Voor nu mag dit nog even duren.

Wat een lieve begripvolle reactie Joey! Waardeer ik enorm Sowieso lief hoe je de moeite en tijd neemt om op iedereen te reageren!

Het jaaroverzicht!

Nou, dit was een topjaar. In april werd onze dochter (wat vroeger dan verwacht) geboren en sindsdien zit ik wel op een roze wolk. Waar ik begin van het jaar tijdens mijn zwangerschap nog twijfelde of ik dit wel allemaal kon en wilde, is dat nu allemaal weg. Ik ben echt zo gelukkig met mijn dochter en ons kleine gezinnetje. Het voelt echt compleet zo! Het enige echte minpunt dit jaar vind ik de nasleep van de bevalling. Maar dat overheerst niet. Verder sluit ik het jaar af met een nieuwe baan. Ik vind het spannend, maar ik heb er ook veel zin in!

Voor volgend jaar hoop ik dat ik me gelukkig voel op mijn nieuwe werk en verder gaan we privé gewoon door kabbelen denk ik, want dat is dikke prima zo.

Wat een mooi topic!

2019 was voor mij een fijn jaar. Het begon iets minder mooi: met 3 keer waterpokken en veel slapeloze nachten. Maar verder ging het met mijn tweeling heel langzaam wat beter en huilden ze niet meer zoveel als het eerste half jaar. Dat gaf ieeeeets meer lucht.

In januari ben ik naar een heel fijn meditatieweekendje geweest met een vriendin. Wat een goede beslissing was dat, echt bijslapen, uitrusten, mezelf weer ‘horen denken’ me weer mezelf voelen. Daar kon ik nog wel een tijdje op teren.

Andere hoogtepunten waren nog een paar weekendjes weg met vrienden (zonder kinderen ?) en onze twee vakanties in Nederland als gezin. En de eerste verjaardag van de tweeling, eindelijk de (huil)babyperiode echt achter ons laten. Ik begin een beetje te wennen aan ons gezin van vijf en voelde ik me ontzettend trots en rijk. Ook gingen ze om de beurt lopen, zeiden ze hun eerste woordjes en ontwikkelen ze zich tot twee totaal verschillende dreumessen.

Eigenlijk was het hele jaar een aaneenschakeling van balans tussen hectiek, (over)vermoeidheid met bijbehorende wissel op mijn humeur en onze relatie, en aan de andere kant intens geluk.

Dit kwam samen in mijn reis naar New York in mijn eentje. Zo ver weg kwam alles wat we hadden meegemaakt echt binnen. Ik had regelmatig tranen in mijn ogen van hoe prachtig ik de stad vond en tegelijk om alles wat er thuis op me wachtte. En een week helemaal doen waar ik zelf zin in had was fantastisch! Ik voelde me zó gelukkig!

In 2020 gaat mijn oudste meissie voor het eerst naar school, wordt mijn vader 70, ga ik met vriendinnen naad Lissabon en hoop ik op meer plezier in werk, in welke hoedanigheid dan ook.

En ik hoop dat mijn man en ik weer meer tijd samen kunnen doorbrengen zonder dat we in slaap vallen of stikchagrijnig zijn door gekrijs en gebroken nachten. Maar daar heb ik alle vertrouwen in, we blijven praten en de connectie zijn we gelukkig niet verloren.

Ah, ik hoop voor jou echt een mooi nieuw jaar!

Jeetje, heb dit gemist volgens mij. Heftig zeg! Sterkte.

Ja, dat herken ik! Bizar gewoon!

Oh Teun ik moet bijna huilen bij jouw verhaal. Ik heb gelukkig geen huilbaby's, maar ik vind het ZO zwaar, twee kleintjes en een peuter. Ik hoop dat ik over een jaar ook zo geland ben als jij, en echt gewend ben aan een gezin van vijf. Op dit moment voelt het (ik durf dit bijna niet te typen en moet er ook weer van huilen) haast nog vaker als een belemmering dan als een verrijking. Niet quoten alsjeblieft want ik wil dit graag weer weghalen later.

Sterkte lieve Elli! Krijg je beetje hulp, eventueel voor je (kleine) PND? (als je dat hebt?)

Wat lief dat je op iedereen reageert Joey. Echt heel leuk dat je dat doet en daar de moeite voor neemt. Gefeliciteerd met je nieuwe functie, dat is een mooie start van het nieuwe jaar.

Ik word op dit moment begeleid door de huisarts voor mijn slaapproblemen. Ik probeer het nu enigszins onder controle te houden met oxazepam en temazepam. Als ik het niet onder controle krijg dan start ik waarschijnlijk in de kerstvakantie met een antidepressiva die wordt voorgeschreven bij angst en slapeloosheid. Ik vind dat heel moeilijk. Want ik ben natuurlijk niet depressief. En ook niet angstig. Al ben ik wel bang om niet te kunnen slapen en dat is ook angst natuurlijk.

Elliot het wordt makkelijker. Echt waar. Dit zijn de echte tropenjaren, maar dan keer twee omdat je een tweeling hebt. Wat zeg ik. Keer drie. En dat voel je natuurlijk. Pak alle hulp, steun en rust die je kan krijgen met twee handen aan. Veel sterkte.

Elliot, sterkte! Je doet het in mijn ogen echt fantastisch met alles wat jullie de afgelopen tijd hebben moeten dealen. Ik gun het je enorm dat het snel wat makkelijker wordt

Tabbie, ik lees hier nu voor het eerst over je postnatale depressie, wat naar voor je! Gelukkig is het nu onder controle en kun je hopelijk nog meer genieten van je mooie mannetje.

Wat spannend HG, hopelijk krijg je het onder controle zodat de antidepressiva niet nodig is.

Caro, ik vind het zo super voor je dat je nu al zo ver zwanger bent.

Mijn jaar was een absoluut hoogtepunt in mijn leven. In januari durfde ik eindelijk een beetje te vertrouwen in de zwangerschap en sindsdien zijn er ook een paar momenten geweest waarop ik echt kon genieten. Wel hoop ik bij een volgende zwangerschap, als dat ooit mag lukken, dat ik dan echt zonder die intense zorgen een beetje meer kan genieten.
Mijn eerste verlof weken waren heel dubbel, mijn schoonmoeder overleed drie weken voor F geboren werd. Deze weken stonden in het teken van haar overlijden en toen ineens was daar de geboorte van F. We hebben daardoor haar overlijden nog steeds niet echt een plekje kunnen geven.
We zijn vanaf juni intens gelukkig geweest, met natuurlijk ook veel onzekere momenten. Ik vind het zo mooi dat we iedere avond terugblikken op hoe de afgelopen jaren voor ons waren, hoe de afgelopen maanden dat allemaal goed hebben gemaakt en hoe we de toekomst zien.
Ik kijk enorm uit naar december en 2020, al die eerste keren als gezin. Nu ik dit typ begin ik spontaan te huilen van geluk.

Nou ik snap je volledig Elliot. Helpt het om het boek ‘oh jee het zijn er twee’ er nog eens bij te pakken? Die (h)erkenning deed me echt goed toen ik het las, dikke tranen.

Natuurlijk zijn er gezinnen waar de komst van een tweeling vanzelf lijkt te gaan, maar gelukkig is er ook aandacht voor de andere kant. Ik heb het ook echt als zooo dubbel (?) ervaren. En nog weleens.

Maar er gaat ruimte komen, het wordt beter. Echt. Je doet het hartstikke goed en geeft ze wat je kunt ❤️

Oh zo heerlijk voor jullie, Bisq! Lekker blijven genieten van jullie kleine man!

Bedankt lieve meiden, jullie reacties doen me echt goed!

Teun, dat is misschien best een goed idee! Ik ben in dat boek begonnen toen ik zwanger was, maar heb het weggelegd omdat de moed me in de schoenen zonk. Misschien is de herkenning nu juist wel heel prettig! Ik ga vanavond meteen lezen!

Ah wat lief dankje

Oh wat een verhalen lees ik hier! Het zijn er teveel om op te noemen, maar in het bijzonder wil ik sarah en bisq even benoemen. Sarah, ik duim al jaren maar ik hoop echt dat dit jaar jullie jaar wordt, volgens mij zijn er geen lievere ouders dan jullie. En bisq, ik ben zó blij voor je dat het nu zo goed gaat - ik word gewoon heel blij van de positiviteit die je digitaal uitstraalt!

Hier was 2019 echt een jaar om snel te vergeten, 2020 kan in dat opzicht alleen maar beter worden.

We zijn vanaf november 2018 tot oktober 2019 bezig geweest met het verbouwen van ons huis. We hebben oa een nokverhoging, een nieuwe badkamer, aanbouw, compleet nieuwe betonnen vloeren en de keuken van de achter- naar de voorkant verplaatst. Al die tijd zijn we erin blijven wonen, mét 2 kleine kinderen en dagelijks meerdere (vreselijk irritante) bouwvakkers over de vloer. Dat was echt oprecht de hel, maar we zijn nu wel ontzettend blij met de extra ruimte die het ons huis geeft.

In diezelfde periode is er een angststoornis icm een autistische stoornis geconstateerd bij mijn oudste dochter en hebben er meerdere, voor haar en voor ons, traumatische dingen plaatsgevonden. Gelukkig gaat het op school goed en heeft ze veel vriendjes en vriendinnetjes, maar het stempeltje zorgt voor veel nieuwe deuren die (godzijdank) open gaan maar waar een klein meisje wel erg bang voor is soms. Het vreet alle energie en zorgt voor veel stress.

Zelf heb ik afgelopen jaar ook therapie gehad vanwege posttraumatische stress, dat was ook een energie vreter maar gelukkig is dat in de afrondende fase.

En financieel zijn we in 2019 zowel bewust als onbewust helemaal leeggelopen, de aannemers hebben ons een goede poot uit kunnen draaien dus we starten letterlijk nu op 0. Zorgt ook voor veel stress maar gelukkig kunnen we nu weer gaan bufferen!

Ik hoop daarom in 2020 alleen maar voor rust, en stabiliteit. Ik ben begonnen met werken na 5 jaar thuis moederen, onder schooltijd en geen schoolvakanties, en ik hoop dat dit goed blijft gaan. Verder hoop ik dat we ook nog de loterij winnen, dat zal een hoop schelen ?. Onze dochter wordt in januari nog aan haar gebit geholpen onder narcose, dat is hopelijk de laatste horde eventjes.

Verder hoop ik dat ajax kampioen wordt, de champions league wint en nederland europees kampioen wordt, dat zorgt gegarandeerd voor leuke feestjes!

En ik wil weer iets van sport gaan doen en hoop miraculeus in ieder geval 5 a 10 kilo kwijt te raken.

Als iedereen gezond is en het gaat met mijn gezin goed, ben ik al blij!

Jeetje Parel, wat een heftig jaar voor jullie! Wel een opluchting dat er een diagnose voor je dochter is? Die bouwvakkers over de vloer lijken me ook vreselijk zo'n lange tijd! Respect voor jullie!

Parel wat een lieve reactie van jouw. Zijn veel mensen die dat over ons zeggen. Ik hoop dat het ooit mag lukken. Gelukkig hebben we nu hulp van het ziekenhuis. Jij hebt ook een heftig jaar gehad. En je huis is mooi geworden zag al wat foto's op Instagram. Wat ik me afvroeg hebben jullie nu de keuken voor en de woonkamer achter? Zag een foto waar jullie de zithoek hebben met een kleiner raam dan eerst. Her huis ziet er echt prachtig uit

Ja, wat moet ik er van zeggen. Hoogtepunten en dieptepunten.

Hoogtepunten; Onze dochter werd 1 en ze is zo lief en leuk en mooi en grappig. En ze slaapt goed, dat is ook wel een hoogtepunt. Mijn vriend is helemaal voor zichzelf gegaan, spannend, maar het gaat super goed en ik ben heel trots op hem. Ook werden we nog oom en tante begin dit jaar, hartstikke leuk. Wel weer een neefje haha, mijn broers hebben alleen maar jongens.
En tweemaal in 1x zwanger raken is toch ook wel een hoogtepunt, al kom ik dan direct bij de dieptepunten uit; 2x een miskraam binnen een paar weken. Ruim 17 weken zwanger en super misselijk en naar geweest voor Jan Lul.
De periode van augustus tot en met november was dus 1 met heel veel blijdschap en hele diepe dalen.

Desondanks vind ik december normaliter een hele fijne maand en ik hoop dat dat dit jaar ook echt zo mag zijn. Op naar 2020.

Ah Savi, het laatste kwartaal was echt niet leuk. Ik hoop dat je volgend jaar een mooie en blijvende zwangerschap zal hebben!

Ah dat is lief van je! Het was op een gegeven moment echt een soort overlevingsmodus waar we in zaten.

En die diagnose is fijn hoor, maar soms ook wel knudde. Ik weet gewoon niet wat ik me voor moet stellen bij haar toekomst, en haar nichtje van even oud en haar zusje van 3 jaar jonger streven haar soms in ontwikkeling wat voorbij. Best lastig!