Ik denk dat er echt geen pijl op te trekken is. Om eerlijk te zijn zou ik zeggen: ga morgen eerst gewoon proberen. Ik snap dat je er tegen op ziet, zag ik toen ook gigantisch (om op te gaan bouwen), maar vaak viel het wel mee. Zo niet, geef het aan! Zorg voor regelmatig overleg met een leidinggevende daarover. Ik besprak iedere vrijdag hoe het die week gegaan was, dat deed ik uit eigen initiatief.

Om antwoord te geven op je vraag: ik heb nooit 100% in de ziektewet gezeten maar 50%. Wilde zelf niet minder werken maar wel andere taken, want ik was bang dat ik anders helemaal niet meer naar mijn werk zou durven. Na ongeveer een half jaar werkte ik weer mijn oorspronkelijk uren. Mijn taken heb ik nooit meer volledig opgepakt want dat was gewoon veel teveel voor 1 persoon, gelukkig zag mijn werkgever dat toen ook.

Ik heb inmiddels een gesprek gehad. Verliep best oke. We hebben nu afgesproken dat ik voor een paar weken vooruit een planning maak en die met mijn leidinggevende bespreek plus ik plan gesprekken in met mijn leidinggevende. Ik krijg best veel vrijheid daarin, dus dat is wel fijn. Ik ga dus nog meer opbouwen, maar op een tempo waarvan ik denk dat nu gaat. En dan kunnen we dat altijd nog bijstellen mocht het beter gaan dan verwacht, of natuurlijk als het minder gaat dan verwacht. Hopelijk geeft dit wat meer rust.

@Ise hoe gaat het nu, lukt het wat met werken.

Ik had afgelopen week, 3 dagen achter elkaar gewerkt. De eerste dag met een invalassistente. Wat veel energie koste maar opzich best goed ging. De 2 e dag met mijn eigen collega die erg gestrest was en wat ik me dan weer erg aantrek. De laatste dag ook met mijn eigen collega maar stond als apothekersassistente. Ik was zo moe die dag en alles koste me heel veel moeite. In de middag ook behoorlijke hoofdpijn. Vroeg naar bed gegaan want was afgepeigerd
Vrijdag een vrije dag en toen werd ik terug geroepen door een migraine aanval waar ik nog van moet bijkomen. Gelukkig niet zo heftig als 6 weken terug.

Gesproken met mijn werkgever en die wil volgens mij het liefst dat ik mijn opleiding stop. En ik moet thuis kijken wat er anders kan.
Mijn moeder en vriend die helpen al waar ze kunnen, en ja we hebben nou eenmaal een samengesteld gezin en dat is druk.

Ik vroeg aan hem of ik maandag vrij kon krijgen omdat ik dinsdag een examen heb.. en daar draait hij dan weer omheen.

Ik snap het wel zijn praktijk moet draaiende blijven en hij wil natuurlijk niet dat ik wegval. Maar echt meedenken wil hij ook niet. Ik moet mijn opleiding maar meer uitsmeren en in de thuissituatie dingen anders aanpakken...

We verwachten een tweede nestje kittens deze maand en ja dat kost natuurlijk ook tijd.

Maar ik zei dat vind ik ook leuk om te doen.. mijn leven draait nu alleen om werk, school en huishouden. De energie voor sociale contacten of wat leuks doen met de kids is er al niet.
En ik geniet heel erg van onze katten en ook van een nestje kittens wat we verwachten.

Ik krijg net een berichtje dat ik maandag vrij ben... dat is fijn!

*

Wat goed dat je het van je af schrijft Ava!
Waar denk je dat die schaamte vandaan komt? Of misschien is de vraag meer: waar schaam je je precies voor?

Ik vond het vooral zwak van mezelf. Want waarom kan een andere wel tegen de drukte, stress enz en ik niet? Nu is de schaamte wel een stuk minder hoor maar ik praat er nog steeds niet graag over. Ik heb er ook nooit mee te koop gelopen. En ik heb het ook alleen maar tegen mensen gezegd die iets aan mij merkte. Ik was een stuk rustiger natuurlijk en ik zei feestjes en etentjes bijvoorbeeld af. Normaal ben ik daar altijd voor in dus het viel wel op bij sommige mensen.

Jeetje Aha, klinkt erg heftifg. Goed dat je het van je af schrijft. Hopelijk werkt dat voor jezelf ook een beetje in de verwerking van alles.
Fijn dat alles nu in een wat rustiger vaarwater is en je ook ouderschapsverlof hebt kunnen opnemen.

Wat heftig ava! Ik wil je even zeggen dat je je niet hoeft te schamen en dat ik het knap vind dat je het geschreven hebt hier op het forum. Dit kan echt iedereen overkomen en dat je dan zo ineens plots omvalt is alleen maar een teken van hoe lang je hard gewerkt hebt om alles goed te doen voor iedereen. Doe rustig aan en let goed op jezelf!

Goed van je Ava dat je het toch hebt durven op te schrijven!

Blijf goed aan jezelf denken, en ja dat is moeilijk. Ik stuur je even een pm

*