Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Wat moet ik met mijn vader?

<<

Joan

Gebruikers-avatar

Lady-post-a-lot

Berichten: 1330

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:24

Bericht 12 Aug 2019 21:08

Wat moet ik met mijn vader?

Ik heb geen geweldige bang met mijn ouders. Ze zijn gescheiden, mijn moeder spreek al ik al jaren niet meer en met mijn vader heb ik van mijn 19e tot mijn 26e geen contact gehad. Sinds drie jaar is dit contact weer hersteld waardoor ik mijn broertje - we schelen anderhalf jaar- ook weer zie. Met hem heb ik ook in de periode geen contact gehad. Heel gedetailleerd ingaan op wat er allemaal is voorgevallen ga ik niet doen, maar onze band is niet zoals het hoort. Mijn vader is heel onvoorspelbaar en voelt zich vaak afgewezen. Zijn reactie staat vaak niet in verhouding tot met dat wat er is voorgevallen. Hij reageert dan enorm explosief, bijna kinderlijk (niemand geeft om mij, etc) en hij blijft heel erg hangen in die 'modus'. Ik merk dat de manier waarop mijn vader zich gedraagt niet bevorderlijk is voor onze familiebanden. Als wij bijvoorbeeld bij hem komen eten met zijn drieën en raken in gesprek over iets waar zijn interesses niet liggen, dan gebeurt bovenstaande.

Zelf sta ik heel erg open voor persoonlijke ontwikkelingen, ik vind dit belangrijk. Ik lees veel over dit soort onderwerpen, ben me daardoor bewust van bepaalde patronen/triggers en werk daaraan. In de afgelopen periode heb ik o.a. coaching gehad en ik start straks weer met therapie. Mijn broer doet dit ook. Mijn vader vindt dit bewonderenswaardig maar blijft hierin zelf heel erg achter, terwijl hij het juist zo nodig heeft. Hij leunt in het verkrijgen van inzicht heel erg op mijn broer en mij en ik krijg daardoor vaak het gevoel alsof wij hebben begeleiden. Ik merk dat, door de 'buien' die mijn vader heeft, mensen het eigenlijk niet leuk vinden om hem om zich heen te hebben. Hij heeft na de scheiding met mijn moeder geen nieuwe vriendin meer gehad dus ik al zo'n 15 jaar alleen. Vrienden heeft ie eigenlijk niet. Zijn sociale wereld zijn mijn broer, zijn vriendin en ik.

Begin juni zijn we met zijn allen naar Canada geweest, een droom van mijn vader. Ondanks zijn 'buien' die regelmatig voorkwamen thuis, durfde ik het wel aan om met z'n alleen twee weken weg te gaan. Ik had wel verwacht dat er iets van wrijving zou ontstaan gedurende de reis maar dat we na twee dagen al knallende ruzie zouden hebben, had zelf ik niet verwacht. De situatie was echt niet ok. Er zijn dingen gezegd die me echt flink hebben gekwetst en ik zag na een behoorlijke poos de persoon die ik op mijn 19e uit mijn leven heb gezet. Gelukkig ben ik nu ouder en kon ik beter omgaan met de situatie maar het beschadigd hoe dan ook. We hebben de reis voortgezet maar de sfeer was anders en ik nam gevoelsmatig een beetje afstand. In het vliegtuig terug naar huis vertelde mijn vader dat ie graag nog met ons wilde praten over het voorval maar dat ie daarvoor eerst even alles wilde laten bezinken, maar hij is hier nooit meer over begonnen. Natuurlijk kan ik het gesprek initiëren maar ik vind eigenlijk dat dit vanuit hem moet komen. Gister is er door het gesprek aan volwassen communicatie vanaf mijn vader zijn kant opnieuw iets voorgevallen waardoor mijn broer en ik woorden kregen. Als er iets is dat ik wil voorkomen dan is dat het.

Vandaag zag ik mijn vader weer en op een gegeven moment maakte hij een opmerking over mijn broer. Ik gaf aan dat het me opviel dat hij zich de laatste tijd best wel negatief aan het uiten was over hem en waar dat aan lag. Hij gaf aan dat mijn broer zich sinds Canada anders gedraagt, wat ik zelf erg goed begrijp aangezien het voorval daar, niet is uitgesproken. Dit heb ik ook tegen mijn vader gezegd, die er een beetje omheen draaide. Hij werd heel erg defensief en had het constant over schuld. Hij legt in geen enkele situatie de verantwoordelijkheid bij zichzelf en kan niet toegeven dat de manier waarop hij zich daar gedragen, schade aan heeft gericht. Hij wil ook absoluut niet met ons in gesprek. Ik heb aangegeven dat ik dit erg jammer vindt maar nu loop ik dus vast. Ik weet niet meer wat ik moet doen maar de sfeer onderling wordt er niet beter van en ik heb daar last van. Hoe pak ik dit aan?
<<

Kees

Gebruikers-avatar

Orakel

Berichten: 8146

Geregistreerd: 01 Sep 2013 09:36

Bericht 13 Aug 2019 01:11

Re: Wat moet ik met mijn vader?

Wat een lastige situatie iedere keer weer zeg.
Ik heb geen tips ofzo maar wilde ook niet zomaar wegklikken.
Veel wijsheid gewenst!
30-04-2017
<<

Anoniem282

Bericht 13 Aug 2019 01:41

Re: Wat moet ik met mijn vader?

Wat een nare situatie. Ik begrijp dat je vindt dat het gesprek c.q. initiatief vanuit je vader moet komen, maar als jij er last van hebt (en nu zelfs woorden hebt gekregen met je broer), zou ik niet zo'n afwachtende houding aannemen. Is je vader onveilig gehecht dat hij zich vaak afgewezen voelt? Oftewel: weet je waarom hij zegt wat hij zegt en doet wat hij doet?
<<

Fiederilsje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 6516

Geregistreerd: 31 Aug 2013 20:44

Bericht 13 Aug 2019 04:09

Re: Wat moet ik met mijn vader?

Wat ik heel knap vind, is dat je verder heel open communiceert met je vader. Ik begrijp dat je het voorval wilt bespreken/uitpraten en ben het met je eens dat het initiatief eigenlijk bij hem hoort te liggen. Maar je weet zelf inmiddels al door ervaring en de kansen die er tot nu toe hebben gelegen, dat je dit niet van hem zult krijgen. Als je dan toch de behoefte hebt om het te bespreken, zou ik zelf het gesprek aangaan. Voorafgaand hieraan zou ik m’n verwachtingen goed ik kaart brengen. Wat wil je van hem? Hoe groot is de kans dat je dit van hem krijgt? Is het een gesprek waard of is het voldoende om te zeggen wat het met je doet en daarmee het af te sluiten. Etc.

Het lijkt me in ieder geval een heel vervelende situatie. Sterkte ermee.
L2014 & H2017
<<

Anoniem315

Bericht 13 Aug 2019 08:47

Re: Wat moet ik met mijn vader?

Ik zou het gesprek met hem aangaan en vanuit jou vertellen hoe je de situatie ziet. Het lijkt een vicieuze cirkel te zijn en ik denk dat jij die helder hebt, maar hij niet. Misschien kun je hem een paar van die typische voorvallen samenvatten en aangeven dat dit heel wat met jou doet (en met je broer) en dat híj degene is die hier verandering in kan aanbrengen.

Ik vind het heel knap van je dat je hem deze kansen hebt gegeven. Heel dapper ook. Maar maak hem maar duidelijk dat je er aan onderdoor gaat, als hij niet wil veranderen. Uit je verhaal maak ik op dat hij echt hulp nodig heeft om tot zelfinzicht te komen.
<<

Joan

Gebruikers-avatar

Lady-post-a-lot

Berichten: 1330

Geregistreerd: 31 Aug 2013 18:24

Bericht 13 Aug 2019 13:37

Re: Wat moet ik met mijn vader?

Thanks voor jullie reactie!

@ Kees, thanks! :)

@Guattari, ja zijn gedrag is wel te verklaren. Er zit, zoals in zijn generatie vaak voorkomt, veel onverwerkt en geërfde trauma's. Enerzijds heb ik daar begrip voor, anderzijds vind ik dat de maat vol is, want zijn gedrag naar ons toe is niet gezond. Hulp inschakelen wil hij ook niet, behalve als het spiritueel is, zoals een medium.

@Fiederilsje, je draagt goeie punten aan. Ik heb ook nagedacht hierover maar ik loop een beetje vast. Ik weet niet of ik streng moet zijn en hem moet begrenzen. Of ik juist maar aardig moet blijven doen omdat ie zo gekwetst is..

@ Exo, ik gooi af en toe wel eens voorzichtig een balletje op waarin ik zeg hoe het voor mij voelt maar zelfs bij kleine dingen wordt ie kwaad en schiet ie in de weerstand. Gister vertelde ik bijvoorbeeld dat het voorval in Canada me niet in de koude kleren was gaan zitten en dat het heftig was, en ik om die reden vindt dat het ook wel een gesprek verdient. Ik ben bang dat als ik écht eens zeg wat me dwars zit, hij weer zo'n bui krijgt als toen en daar pas ik echt voor..

Anyway, ik heb vrijdag mijn vervolg intake en ik wil dit zeker meenemen. Het jammere is dat de therapie zelf nog niet loopt. Ik heb ook overwogen om mijn coach, waar ik een tijdje geleden gesprekken mee heb gehad, aan haar mouw te trekken. Ik heb met haar veel gesproken over de band tussen mij en mijn vader dus wellicht kan zij wat inzicht bieden. Ik kom er uiteindelijk ook wel uit maar man, ik kan me in dit hele proces best wel eenzaam voelen. Bedankt in ieder geval voor jullie lieve reacties!
<<

Harrison

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4516

Geregistreerd: 11 Jan 2018 10:25

Bericht 13 Aug 2019 13:54

Re: Wat moet ik met mijn vader?

Wat een lastige situatie, Joan. Ik vind het heel knap dat je zo aan jezelf gewerkt hebt en nog steeds werkt. Een vriendin van mij heeft een aantal gesprekken samen met haar moeder bij een psycholoog gehad, dat ging ergens anders over maar bracht wel ook wat dingen in hun relatie aan het licht. Je schrijft al dat je vader niet echt open staat voor hulp, maar wellicht in het kader van voor jou/samen wel? Ik vind het in ieder geval heel goed dat je zo open met je vader communiceert, er goed over nadenkt en echt je best doet om progressie te boeken.
<<

Anoniem282

Bericht 13 Aug 2019 16:35

Re: Wat moet ik met mijn vader?

Echt rot voor je, Joan. En ik denk dat het extra lastig is dat jij de afgelopen jaren wel intensief met jezelf en je ontwikkeling aan de slag bent gegaan en je vader niet. Staat hij er open voor om met jou en een derde in gesprek te gaan? Dan zou ik namelijk meteen denken aan familie-opstellingen. Er wordt wel gepraat, maar het is een heel ander soort van professionele hulp dan samen bij een psycholoog gaan zitten. Ik ken veel mensen die dit hebben gedaan en allemaal waren ze nadien blij en opgelucht.
<<

Fiederilsje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 6516

Geregistreerd: 31 Aug 2013 20:44

Bericht 14 Aug 2019 04:48

Re: Wat moet ik met mijn vader?

Joan schreef:@Fiederilsje, je draagt goeie punten aan. Ik heb ook nagedacht hierover maar ik loop een beetje vast. Ik weet niet of ik streng moet zijn en hem moet begrenzen. Of ik juist maar aardig moet blijven doen omdat ie zo gekwetst is.


Ik denk dat hem betrekken bij je therapie een goede is, als hij hierin mee gaat. Ik ben geen therapeut, maar wat ik in dit stukje reactie lees, is de vraag aan jezelf wat jij kunt doen aan zijn reactie/zijn emotie/hem. Het antwoord is volgens mij niets. Eigenlijk heb jij alleen invloed op wat jij doet en zegt, wat het met jou doet en (aangeven) waar daarin jouw grenzen liggen. Mocht je dus een gesprek aangaan, weet jij waar zo’n bui van je vader begint (door herkenning van vorige keren) en kun je vooraf met jezelf afspreken wat je doet of zegt als zo’n bui zich voordient. Dat kun je ook zo benoemen (neem wat je dan wilt zeggen op een papiertje mee bijvoorbeeld); Nee pa, ik ga niet in jouw bui mee. Ik neem afstand van dit gesprek en ga nu weg.’

Een gesprek niet afmaken lijkt me overigens ook niet fijn, maar wel een keuze tussen twee kwaden.

En misschien is een gesprek op neutraal grondgebied (een restaurant dat hij niet kent, tijdens lunch?) wat. Of kan hij dan net zo goed zo’n bui krijgen?

Nogmaals, ik ben geen therapeut, maar misschien helpt het je.
L2014 & H2017
<<

Jada

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1739

Geregistreerd: 19 Apr 2015 15:48

Bericht 14 Aug 2019 10:37

Re: Wat moet ik met mijn vader?

Wat een lastige situatie Joan! Wat goed dat je zelf hulp hebt gezocht en dat je al zover bent gekomen!
Wellicht is systeemtherapie iets wat jullie beide kan helpen hierin?

Sterkte!
<<

Anoniem282

Bericht 14 Aug 2019 12:28

Re: Wat moet ik met mijn vader?

Jada schreef:Wat een lastige situatie Joan! Wat goed dat je zelf hulp hebt gezocht en dat je al zover bent gekomen!
Wellicht is systeemtherapie iets wat jullie beide kan helpen hierin?

Sterkte!


Ja precies, dat was ook wat in mij opkwam: opstellingen. Dat is toch een andere vorm van de dialoog aangaan dan 3 kwartier tegenover een psycholoog zitten en praten.

Terug naar Persoonlijk

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers