Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Zwanger en verdriet

<<

Lovely

Kwebbel

Berichten: 497

Geregistreerd: 04 Jan 2019 16:03

Bericht 10 Jun 2019 14:47

Zwanger en verdriet

Pff ik moet even iets van me afschrijven. Ik zal eerst context schetsen.
Ik ben dus Lovely. Ik ben 32 jaar. Ik woon sinds vorig jaar samen met mijn lieve vriend. Eerst in mijn huis (wat dus ons huis werd) en nu zijn we paar weken terug in ons droom huisje gaan wonen in de stad waar hij altijd woonde en waar ik ook wel wilde wonen met hem.
Mijn vriend is een ontzettend lieve, zorgzame man. Hij accepteert me voor 100% en laat me vrij. We doen heel veel leuke dingen samen waar we echt van genieten.

Nu ben ik zwanger. Zo’n 9 weken. Ik heb 9 weken een miskraam gehad met 7 weken. Ik vond het een intens verdrietig en lichamelijk heftig ervaring. Maar na de eerste dagen heel veel huilen en heel veel praten met mijn vriend ging het weer beter. Ik merkte dat de zwangerschapshormonen Mn lichaam uit gingen en ik voelde me weer lekker mezelf. Ook wist ik zeker dat ik kindjes wilde (dit gevoel werd nog eens versterkt) en helemaal met deze man. We hebben nog geregistreerd partnerschap geregeld. Zodat het voor ons huis en ons kind (al was ik tijdens het regelen ervan nog helemaal niet zwanger) wettelijk goed geregeld is.

Alleen nu voel ik me zo klote. Ik heb zo weinig energie. Wil eigenlijk de hele dag wel slapen. Ik pieker me suf. En twijfel aan mijn relatie. Want ik irriteer me ontzettend snel aan mijn vriend. Hij maakt zich er niet zo druk om en zegt dat hij nog evenveel van hem houd. Ik weet en voel dat ik heel veel van hem houd. Maar ik zit ff ik de knoop met mezelf. Ik ben bang dat ik een slechte moeder wordt. Dat onze relatie het uiteindelijk niet red en ons kind met gescheiden ouders moet opgroeien. En op een dag als vandaag waarbij ik constant het gevoel heb dat ik moet huilen, dan ben ik bang voor een depressie en/of voor een postnatale depressie. Dat lijkt me zo erg. Dat je niet voor je kindje kan zorgen. Ik heb/had er juist zo’n zin in. Ook in de zomer. Lekker genieten in ons nieuwe huis en tuin. Allemaal plannetjes uitvoeren die we van te voren samen over dit huis bedachten. Dozen uitpakken, het huis aankleden, enz.

Nu ben ik alleen maar moe en verdrietig. Ben ik nu gek aan het worden?
<<

Radler

Yipyapper

Berichten: 1692

Geregistreerd: 31 Dec 2018 17:26

Bericht 10 Jun 2019 15:15

Re: Zwanger en verdriet

Ik denk dat het hele normale gevoelens kunnen zijn, versterkt door hormonen en slaaptekort misschien?
Hier ook veel gepiekerd aan het begin, heel moe, weinig energie, snel irriteren aan alles.
Irriteerde je je sowieso al aan je vriend? Of is dat echt nu je zwanger bent?
Ik merkte dat sinds ik zwanger ben ik veel minder kon hebben dan voorheen (Nu nog steeds trouwens dus niet alleen aan het begin).

Wanneer mag je weer langs de verloskundige? Zeker dan ook even aangeven hoor.
Maar je bent zeker niet gek aan het worden, ik herken het best wel wat je omschrijft.

M’n moeder heeft een kraampsychose gehad na m’n geboorte. M’n zusje heeft medicatie geslikt hier tegen, mogelijk te snel gestopt en ook kraampsychose (mede door burn-out / werkdruk / etc) en zit er nu weer tegenaan.
Hier daarom ook die angst, heb dit bij verloskundige aangegeven en afspraak dokter gemaakt.
Kan de 18e terecht bij de pop poli in het zhuis om te praten met psych verpleegkundige en daarna psychiater. Om een plan van aanpak te maken stel het gaat mis. Ergens ben ik er bang voor en toch denk ik dat ik er niet gevoelig voor ben.
Niet om je bang te maken dit, even stukje eigen angst / ervaring.
Maar wat ik er eigenlijk mee probeer te zeggen is geef je zorgen en angsten aan, ze zijn niet raar of gek.
Er is veel mogelijk qua extra aandacht / zorg / gesprekken etc.

Je hormonen doen gekke dingen met je, maar het twijfelen aan jezelf is echt niet nodig.
Laatst gewijzigd door Radler op 10 Jun 2019 19:46, in totaal 1 keer gewijzigd.
Juli 2019
<<

Susan

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 13549

Geregistreerd: 31 Aug 2013 17:29

Bericht 10 Jun 2019 15:30

Re: Zwanger en verdriet

Ik vond die eerste weken van mijn zwangerschappen ook helemaal niet leuk. Ik voelde me raar, ik was bang dat het nog mis zou gaan of dat ik me vergist had en helemaal niet zwanger was, er was nog niks te zien, het was allemaal nog heel abstract en ver weg, ik was moe, emotioneel, had een rare eetlust, duizelig, et cetera. En dan heb jij ook nog voor deze zwangerschap een miskraam gehad, wat ook echt niet niks is.

Echt tips heb ik nog niet, behalve: hang hier geen conclusies aan (zoals jezelf een slechte moeder vinden, oprecht twijfelen aan je relatie), besef dat je man geen idee heeft van wat je voelt en neem dat niet persoonlijk op, zorg goed voor jezelf, neem rust, eet goed (voor zover je kan), zit het uit en weet: grote kans dat het binnenkort beter wordt.

Mocht het niet overgaan of zelfs erger worden, trek dan even aan de bel. Maar het is echt niet gek dat je het nu (nog) niet als een roze wolk ervaart.
Remember: in the end, nobody wins unless everybody wins (Bruce Springsteen)
<<

Anoniem315

Bericht 10 Jun 2019 16:34

Re: Zwanger en verdriet

Je hormonen maken nu overuren hè? De gevoelens die je nu hebt, heeft iedereen waarschijnlijk wel in een bepaalde mate. Het is ook een hele stap. Helemaal als het vrij snel is gegaan. Genieten van een zwangerschap hoeft niet. Zo leuk is het niet. Maar probeer wel met iemand te praten die de boel wat kan relativeren, want je bedenkt nu van alles, waar je niks aan hebt.
<<

Lot

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 5453

Geregistreerd: 02 Sep 2013 09:34

Bericht 10 Jun 2019 20:01

Re: Zwanger en verdriet

Misschien is het wel verwerking van alles wat er in korte tijd is gebeurd, verdriet en blijdschap. Misschien helpt het om wat dingen can je af te schrijven en ben een beetje lief voor jezelf. Die gedachten nemen een loopje met je, probeer er wat meer vanaf een afstand naar te kijken.
<<

Lovely

Kwebbel

Berichten: 497

Geregistreerd: 04 Jan 2019 16:03

Bericht 14 Jun 2019 08:19

Re: Zwanger en verdriet

Bedankt voor jullie reacties.

Ik had ze al eerder gelezen maar nog geen reactie geplaatst. Jullie herkenbaarheid helpt al enorm. Daardoor weer ik weer dat ik niet gek ben. Ik geloof dat ik over de piek van de stemmingswisselingen heen aan het komen ben.
Lichamelijk voel ik me nog niet zo goed, maar we zullen zien of dat komende weken ook beter wordt.
<<

Anoniem315

Bericht 15 Jun 2019 08:41

Re: Zwanger en verdriet

Ik hoop het voor je Lovely!

Terug naar Lichaam & gezondheid

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers