Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Een burn-out en dan?

<<

Anoniem316

Bericht 29 Mei 2019 13:49

Re: Een burn-out en dan?

Kan je niet overleggen met de bedrijfsarts wat hij je hierin zou adviseren? Het moet natuurlijk geen arbeidsconflict worden.

Het is wel zo dat je contact moet houden maar dit betekent niet dat je langs moet komen. Het mag per mail, telefonisch of anderszins. Werkgevers lijken dit nog niet altijd te begrijpen want ik kreeg het ook naar mijn hoofd geslingerd. Heb toen gezegd dat ik dat zou doen als ik het er aan toe had(langs komen dus).
<<

Huppekee

Gebruikers-avatar

Lady-post-a-lot

Berichten: 1423

Geregistreerd: 01 Sep 2013 14:26

Bericht 29 Mei 2019 16:50

Re: Een burn-out en dan?

Hij wil praten over het feit dat ik hoge werkdruk en weinig regelruimte ervaar. Dit omdat het zijn taak is aanpassingen te maken. Ik kan hier totaal nog niet over nadenken.

Volgens de bedrijfsarts ben ik verplicht (ook aan het UWV) contact te houden en hierover in gesprek te gaan zodat ik makkelijker kan reintegreren. In zijn rapport staat echter dat dat nog niet van toepassing is (reïntegratie).
Steun Loua's strijd voor tijd en liefde ❤️
https://www.gofundme.com/f/louas-strijd ... -en-liefde

Ik loop voor Loua en stichting metakids.
https://supporta.cc/p9je/36wzho
<<

Anoniem270

Bericht 29 Mei 2019 17:43

Re: Een burn-out en dan?

Ik zou bij je werkgever aangeven dat je hier graag over wilt praten maar dat het voor nu te vroeg is en het je herstel zal beïnvloeden. Als het goed is heeft je bedrijfsarts ook een terugkoppeling gegeven aan je werkgever.
Daar zou in moeten staan dat je niet in staat bent te werken en een indicatie van hoe lang het duurt.
Als het goed is ontvang je zelf een kopie van dat verslag. Heb je die? Zo ja dan kan je daarnaar verwijzen.
<<

Huppekee

Gebruikers-avatar

Lady-post-a-lot

Berichten: 1423

Geregistreerd: 01 Sep 2013 14:26

Bericht 29 Mei 2019 19:53

Re: Een burn-out en dan?

Verslag staat alleen dat de oorzaak lijkt te liggen in de arbeidssituatie. En op dit moment geen reïntegratie mogelijkheden.

Bedrijfsarts mailde mij: zonder al te komen tot het weer starten met werken is het verstandig om de ervaren knelpunten te bespreken. Dan is het makkelijker om weer aan het werk te gaan als de knelpunten opgelost zijn.
Ik heb niet het idee dat de bedrijfsarts inziet dat heel veel stress juist door m'n werkgever veroorzaakt wordt (waardoor de werkdruk te hoog ligt onder andere). Hij wil ook niet in contact met mijn werkgever hierover, dat moet ik zelf maar doen. Ik had juist gehoopt dat hij tussen ons in kon staan en me de ruimte kon geven te herstellen. Sinds ik thuis ben heb ik meer stress dan op het werk zelf geloof ik, ben er alleen maar mee bezig geweest om zo veel dingen te regelen..


Ik vrees alleen dat ik er niet onderuit ga komen. Met niet gaan maakt hij mijn leven alleen maar moeilijker denk ik. Het gaat m'n herstel alleen niet bevorderen helaas... Morgen maar even voorbereiden, alhoewel het een kort gesprek gaat worden denk ik.
Steun Loua's strijd voor tijd en liefde ❤️
https://www.gofundme.com/f/louas-strijd ... -en-liefde

Ik loop voor Loua en stichting metakids.
https://supporta.cc/p9je/36wzho
<<

Anoniem316

Bericht 29 Mei 2019 22:25

Re: Een burn-out en dan?

Als je het vervelend vindt om naar het werk te gaan, kan je misschien ook vragen of hij bij jou thuis komt? Ik ervaarde precies hetzelfde maar dit lukte mij wel omdat ik zo ook mijn man er bij kon hebben en ik was in mijn eigen omgeving.
<<

Huppekee

Gebruikers-avatar

Lady-post-a-lot

Berichten: 1423

Geregistreerd: 01 Sep 2013 14:26

Bericht 29 Mei 2019 22:38

Re: Een burn-out en dan?

Nee, deze man is gewoon vervelend :palm:
Steun Loua's strijd voor tijd en liefde ❤️
https://www.gofundme.com/f/louas-strijd ... -en-liefde

Ik loop voor Loua en stichting metakids.
https://supporta.cc/p9je/36wzho
<<

Whatever

Major Yipyapper

Berichten: 5458

Geregistreerd: 22 Feb 2016 12:09

Bericht 30 Mei 2019 06:25

Re: Een burn-out en dan?

Sorry, maar ik denk niet dat je constructief bezig bent zo. Je kijkt er echt niet realistisch tegenaan nu en je gedachten zijn compleet niet helpend. Ik denk dat het geen kwestie is van "er niet onderuit kunnen komen", ik denk dat je arts héél goed begrijpt wat er speelt en verstandig advies geeft en ik denk júist dat het je herstel zal bevorderen als je in een vroege fase al dit soort gesprekken hebt. Ik vind de reactie van je arts dus heel verstandig. Zijn rol is ook niet buffer spelen maar jullie op een constructieve manier begeleiden en zorgen dat jouw herstel zo goed mogelijk verloopt en je werkgever je niet te snel overvraagt. En volgens mij doet hij/zij dat juist heel goed op deze manier.

Het is heel erg gangbaar en ook aangetoond effectief om juist bij burnout tijdens de vroege ziekte periode contact te houden met de werkvloer. Het advies is zelfs wekelijks koffiepauze. En juist bij problemen met de werksfeer/ werkgever moet je daarover zo snel mogelijk in gesprek gaan. Langsgaan en communiceren staat niet gelijk aan reïntegreren. Ik snap dat je bij wijze van het liefst een half jaar werk uit je leven bant, maar dat is geen long term solution. Juist grenzen leren herkennen, aangeven en bewaken is iets dat je gaat helpen. Heb je ook psychologische ondersteuning? Ik denk dat dat bij iedere burnout essentieel is. Ja, burnout komt per definitie door werkdruk maar ook door je eigen kwetsbaarheden zoals je grenzen herkennen en aangeven, je eigen irrationele gedachten en gevoelens, je eigen beleving. Dat kun je alleen niet fiksen en fiks je ook niet door enkel even rust (sterker nog dat werkt juist vaak averechts).

Mijn beste vriendin is momenteel aan het reïntegreren na een burnout vorig jaar, ook voornaamste reden een toxische werkgever en die heeft eerst paar maanden rust met wekelijkse koffiemomentjes gehad, heeft toen ook een paar gesprekken over wederzijdse verwachtingen gehad wat in de toekomst moest veranderen (vond ze toen ook vreselijk) en is nu een half jaar ofzo heel rustig aan het reintegreren en nu weer op 25 uur ofzo. En het mooiste: de werkrelatie is enorm verbeterd, terwijl we echt dachten dat ze haar promotie beter op kon geven omdat bij haar promotor de burnouts bij bosjes vielen. Ik denk eerlijk gezegd dat dát een ideaal traject is: rust maar niet geheel de connectie met werk verliezen (des te hogere drempel en meer spanning rondom reïntegratie anders), in vroeg stadium gesprekken over anders met elkaar omgaan en langzaaaam opbouwen.

Ik zou dus zeker naar dit gesprek gaan, maar het inplannen op een moment dat voor jou prettig is (dus niet vrijdag maar ook niet over twee weken - al was dat wel handiger om gelijk op moment van appje duidelijk af te spreken omdat het nu vervelend is dat vandaag hemelvaart is), los daarvan geen contact hebben maar verwijzen naar dat gesprek (al zou ik je dus ook enorm adviseren wel wekelijks/om de week even koffie te gaan drinken) en het kort houden en eventueel iemand meenemen.
<<

Joey

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 6187

Geregistreerd: 31 Aug 2017 14:18

Bericht 30 Mei 2019 07:40

Re: Een burn-out en dan?

Ik ben het niet met je eens whatever. De eerste periode van m'n bo kon ik zoiets echt niet aan in het begin, mijn werkgever wilde ook dat ik direct langs bleef komen en dat deed ik ook. Maar ik was op en dit werkte averechts, het kostte me veel te veel energie. Mijn herstel kon pas beginnen toen er een tijdje niets van me geëist werd.
<<

Whatever

Major Yipyapper

Berichten: 5458

Geregistreerd: 22 Feb 2016 12:09

Bericht 30 Mei 2019 08:00

Re: Een burn-out en dan?

Joey schreef:Ik ben het niet met je eens whatever. De eerste periode van m'n bo kon ik zoiets echt niet aan in het begin, mijn werkgever wilde ook dat ik direct langs bleef komen en dat deed ik ook. Maar ik was op en dit werkte averechts, het kostte me veel te veel energie. Mijn herstel kon pas beginnen toen er een tijdje niets van me geëist werd.


Het hele idee van dat langskomen voor koffie is ook dat het niet geëist wordt. Dus als jij deze week denkt het lukt me niet, dat je een mailtje stuurt en het volgende week opnieuw probeert. En dat je dus ook alleen voor een kop koffie en een praatje met die ene leuke collega gaat, dat je er niets móet, het gaan is de prestatie aan sich en dat je dan niet ineens nog van alles op je bord krijgt. In jouw geval klinkt het alsof je toch bent blijven gaan, ook op momenten dat het je eigenlijk niet lukte. Dat werkt inderdaad averechts. En ik vind bij huppakee de "je wordt deze vrijdag verwacht" ook niet constructief maar een gesprek op relatief korte termijn dus wel. Ik zou teruggemaild hebben dat een gesprek een goed idee is, dat vrijdag niet goed uitkomt en een tegenvoorstel doen. Want echt, het feit dat je er spanning van ervaart betekent niet dat je het niet moet doen. In sommige gevallen juist in tegendeel.

Het probleem is alleen dat een heel groot stuk hiervan bij de zelfreflectie en inzet van de werknemer ligt. Die moet enerzijds zijn grenzen leren herkennen en stapjes terug nemen maar anderzijds wel actief inzet houden en niet gaan vermijden of uitgeblust dan maar alles opgeven. Eigenlijk wat een van de eerste reacties in dit topic beschrijft: niét vermijden wat je spanning geeft want bij alle angsten werkt dat mega averechts, maar laagdrempelig milde exposure therapie. Zo moet je het zien. En daarvoor is volgens mij ook psychologische begeleiding essentieel. En ja die wachttijden zijn kut, maar dan maar even ter overbrugging een minder bekwame POH.
Laatst gewijzigd door Whatever op 30 Mei 2019 08:10, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Anoniem316

Bericht 30 Mei 2019 08:07

Re: Een burn-out en dan?

Oh heb je nog geen hulp Huppekee? Dat zou ik zeker wel doen, dit ga je echt niet alleen redden. Ik zit inmiddels zo'n 10 weken thuis met een burn-out en de eerste weken bleef ik alleen maar in bed liggen. Door gesprekken met de POH werd het dal steeds wat minder diep, door handvaten die ze me gaf. Kijk eerst of de POH iets voor je is of dat je daarna 'zwaarder geschut' nodig hebt. Kijk waar jij je prettig bij voelt, maar alleen ga je hier niet goed van herstellen.
<<

Joey

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 6187

Geregistreerd: 31 Aug 2017 14:18

Bericht 30 Mei 2019 08:14

Re: Een burn-out en dan?

Ik begrijp nu beter wat je bedoelt whatever en daar ben ik het ook wel mee eens.
Alhoewel ik me afvraag in hoeverre het bij mij geëist werd. Maar zo voelde het voor mij wel. En omdat idd m'n grenzen niet meer aan kon geven, moest ik er voor m'n idee ook in mee en voelde het niet als keus. Wat dus averechts werkte.
Laatst gewijzigd door Joey op 30 Mei 2019 08:16, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Whatever

Major Yipyapper

Berichten: 5458

Geregistreerd: 22 Feb 2016 12:09

Bericht 30 Mei 2019 08:15

Re: Een burn-out en dan?

Dee schreef:Oh heb je nog geen hulp Huppekee? Dat zou ik zeker wel doen, dit ga je echt niet alleen redden. Ik zit inmiddels zo'n 10 weken thuis met een burn-out en de eerste weken bleef ik alleen maar in bed liggen. Door gesprekken met de POH werd het dal steeds wat minder diep, door handvaten die ze me gaf. Kijk eerst of de POH iets voor je is of dat je daarna 'zwaarder geschut' nodig hebt. Kijk waar jij je prettig bij voelt, maar alleen ga je hier niet goed van herstellen.


Ik lees nu dat ze al een psychotherapeut had voor deze ziekmelding maar dat deze op vakantie is. Ik haalde even missbitchy en huppakee door elkaar. Ik neem aan dat er een vangnet is tijdens haar vakantie voor crisissituaties en anders zou ik toch huisarts en poh ook gebruiken in de tussentijd. En mocht ze nou volgende week terug zijn dan kun je natuurlijk ook best zeggen ik doe een weekje niks en ga daarna met haar verder aan de slag. Op korte termijn een gesprek is een goed idee maar dat hoeft absoluut niet binnen drie dagen.
Laatst gewijzigd door Whatever op 30 Mei 2019 08:16, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Huppekee

Gebruikers-avatar

Lady-post-a-lot

Berichten: 1423

Geregistreerd: 01 Sep 2013 14:26

Bericht 30 Mei 2019 08:15

Re: Een burn-out en dan?

Ik heb absoluut hulp hoor.

Ik snap ook dat ik er heen moet, ik kan alleen nu gewoon echt niet bedenken wat ik nodig heb. Daarnaast is hij niet te man om hiermee in gesprek te gaan, omdat ik me gewoon niet veilig en niet serieus genomen voel. Ik heb juist even die afstand nodig om zelf tot rust te komen en te bedenken wat me wel gaat helpen.

Whatever: ik heb helemaal niet de behoefte om een half jaar niet te werken, maar zoveel contact met werk geeft me alleen maar meer stress dan daadwerkelijk doorwerken. Ik heb inmiddels bijna spijt van mijn ziekmelding.. kost alleen maar mee energie die ik niet heb.
Steun Loua's strijd voor tijd en liefde ❤️
https://www.gofundme.com/f/louas-strijd ... -en-liefde

Ik loop voor Loua en stichting metakids.
https://supporta.cc/p9je/36wzho
<<

Huppekee

Gebruikers-avatar

Lady-post-a-lot

Berichten: 1423

Geregistreerd: 01 Sep 2013 14:26

Bericht 30 Mei 2019 08:16

Re: Een burn-out en dan?

Het is ook niet 'gezellig even op de koffie' hè.
.. maar een gesprek met iemand waar ik paniekaanvallen van krijg
Steun Loua's strijd voor tijd en liefde ❤️
https://www.gofundme.com/f/louas-strijd ... -en-liefde

Ik loop voor Loua en stichting metakids.
https://supporta.cc/p9je/36wzho
<<

Whatever

Major Yipyapper

Berichten: 5458

Geregistreerd: 22 Feb 2016 12:09

Bericht 30 Mei 2019 08:22

Re: Een burn-out en dan?

Wanneer kun je bij je therapeut terecht? Kun je niet die afspraak ergens eind volgende week voorstellen en in de tussentijd even met je therapeut (of dus huisarts/poh) in gesprek? Ben je nog teruggekomen bij huisarts of POH? Ik vind dat je een heleboel ook al hartstikke goed doet he, je hebt je ziek gemeld, je bent bij de huisarts geweest, je hebt al contact met de arbo arts gehad. En dat alles terwijl het nog geen 2 weken speelt? Das hartstikke super!

En qua gesprek: je hóeft ook niet nu in een keer de hele situatie en je behoeftes uit te puzzelen he. Aangeven dat je nu even rust nodig hebt, dit nu teveel/te frequent contact is, je bijv wekelijks koffie komt doen of een tel/mail update moment hebt en daarnaast geen verder contact of werkzaamheden en dat je dan en dan weer met je therapeut en arts om de tafel gaat is al meer dan voldoende voor nu.

Probeer je werkgever wel betrokken te houden en probeer samen te werken, zonder je eigen grenzen te passeren en ruim daarbij inderdaad ruimte in voor jezelf en communiceer dat op duidelijke manier naar je werkgever. Juist door duideijk te zijn over je grenzen kunnen zij die ook beter respecteren want bij onduidelijkheid gaan mensen pushen in hun zoektocht.
Laatst gewijzigd door Whatever op 30 Mei 2019 08:51, in totaal 4 keer gewijzigd.
<<

Whatever

Major Yipyapper

Berichten: 5458

Geregistreerd: 22 Feb 2016 12:09

Bericht 30 Mei 2019 08:25

Re: Een burn-out en dan?

Huppekee schreef:Het is ook niet 'gezellig even op de koffie' hè.
.. maar een gesprek met iemand waar ik paniekaanvallen van krijg


Ik bedoel met die koffie ook niet dit gesprek he!!! Dat heb ik nooit gezegd. ;) En juist omdat je paniekaanvallen hebt moet je niet gaan vermijden, dat is bij elke paniekstoornis zo ongeveer het ergste wat je kunt doen. Echter, net zoals je bij een fobie voor honden niet gelijk moet knuffelen met drie rotweilers moet jij idd niet gelijk je ultieme panieksituatie creëren. Exposure exposure exposure. Ik weet niet wat voor werk je doet, maar langsgaan zonder die betreffende persoon te spreken of zien of bijv wekelijkse mailtjes/telefoontjes is bijvoorbeeld een eerste stap. Het is niet alles of niks, dat is mijn punt. Je kan zelf andere opties voorstellen, een gesprek op een later moment, nu even telefonisch contact en later een beter gesprek. Probeer te begrenzen en ga daar dan ook de discussie niet verder over aan want dat is niet helpend en idd mega toxisch als je werkgever daar dan bijna dagelijks in gaat pushen. Als jij goede voorstellen doet/afspraken maakt mag je daar aan vasthouden en heeft je werkgever dat te respecteren. En daar heb je hulp bij nodig om daar goeie plannen over te maken met een buitenstaander die jouw precieze situatie weet. Dus je therapeut, huisarts, poh, wiedanook. En ik zou dus ook minstens wekelijks een afspraak met zo'n ondersteunend iemand hebben en je werkcontacten ook begrenzen.
Laatst gewijzigd door Whatever op 30 Mei 2019 10:24, in totaal 1 keer gewijzigd.
<<

Whatever

Major Yipyapper

Berichten: 5458

Geregistreerd: 22 Feb 2016 12:09

Bericht 30 Mei 2019 08:59

Re: Een burn-out en dan?

Zo en nu ga ik mijn mond weer houden want mijn posts zijn zo alweer een burnout dagtaak. ;) Succes!
<<

Anoniem282

Bericht 30 Mei 2019 10:37

Re: Een burn-out en dan?

Wat naar dat je je zo voelt, Huppekee. Een bedrijfsarts beoordeelt echter alleen wat je belastbaarheid is qua werkzaamheden; het is geen mediator.

Ik zou mijn goede wil tonen en wel gaan - dit zou ik doen vanuit de verplichting aan je herstel mee te werken. Tijdens dit gesprek zou ik aangeven dat ik nog geen ruimte heb om werkgerelateerde knelpunten te overzien, maar dat je graag hoort hoe je werkgever zaken ervaart, zodat je daar de komende tijd over na kunt denken en dan verder de dialoog over aan wil gaan als je daartoe weer in staat bent. Zo heb je toch je bereidheid getoond tot een oplossing te komen, je gezicht laten zien en feitelijk hoef je dan nog niets.
<<

Anoniem269

Bericht 30 Mei 2019 11:07

Re: Een burn-out en dan?

Ik vind het echt heel naar voor je! Ik had in de eerste 4 weken na mijn ziekmelding dit echt niet aangekund. Heb je iemand die je kan brengen en op je wacht op kantoor? Ik denk dat het wel prettig is als je niet alleen naar huis hoeft. Je weet namelijk niet hoe je lichaam zal reageren om alleen al in het kantoor gebouw te zijn.

Ik zou persoonlijk dus niet gaan, omdat dit je herstel niet zal helpen (ik vrees zelfs het tegenovergestelde). Wellicht dat je na dit gesprek meer rust ervaart. Je leidinggevende heeft dan wat hij wil (hopelijk).
<<

Skyler

Gebruikers-avatar

Lady-post-a-lot

Berichten: 1376

Geregistreerd: 06 Dec 2014 13:58

Bericht 30 Mei 2019 11:18

Re: Een burn-out en dan?

Ik zou ook niet gaan. Net als bij Claire was dit voor mij ook beslist geen optie geweest en alleen het verzoek om een gesprek gaf me al zoveel extra stress dat het mijn herstel in de weg stond. Probeer goed te luisteren naar je lichaam en respecteer je eigen grenzen. Prima dat ze samen met jou willen kijken naar een mogelijke oplossing, heel fijn ook dat daar een opening voor bestaat. Maar wel op een moment dat jij dit aankunt, zonder dat je erop moet inleveren.
<<

Anoniem282

Bericht 30 Mei 2019 11:20

Re: Een burn-out en dan?

Claire**** schreef:Ik vind het echt heel naar voor je! Ik had in de eerste 4 weken na mijn ziekmelding dit echt niet aangekund. Heb je iemand die je kan brengen en op je wacht op kantoor? Ik denk dat het wel prettig is als je niet alleen naar huis hoeft. Je weet namelijk niet hoe je lichaam zal reageren om alleen al in het kantoor gebouw te zijn.

Ik zou persoonlijk dus niet gaan, omdat dit je herstel niet zal helpen (ik vrees zelfs het tegenovergestelde). Wellicht dat je na dit gesprek meer rust ervaart. Je leidinggevende heeft dan wat hij wil (hopelijk).


Niet vervelend naar Huppekee bedoeld, maar heb jij destijds ook zelf gevraagd om een afspraak bij de bedrijfsarts? Dit begreep ik namelijk van Huppekee wel en ik ga ervan uit dat dit met de beste bedoelingen is gedaan, maar het zorgt er nu ook voor dat ze hoogstwaarschijnlijk al een aantal weken eerder op consult kon komen dan wanneer alleen had volstaan met een ziekmelding bij haar werkgever, die dan t.z.t. de bedrijfsarts inschakelt voor een oproep.

Je kunt weigeren, maar als deze leidinggevende echt zo'n vervelende man is, zou ik wel rekening houden met consequenties wat nóg meer stress kan opleveren. Daarnaast denk ik: als dit nu een vervelende man is, is hij dat over een maand ook nog.
<<

Skyler

Gebruikers-avatar

Lady-post-a-lot

Berichten: 1376

Geregistreerd: 06 Dec 2014 13:58

Bericht 30 Mei 2019 11:23

Re: Een burn-out en dan?

Ik snap je punt, Guattari. Ik denk echter dat de kans groot is dat Huppekee over een maand een stuk sterker in haar schoenen zal staan en beter kan overzien welke gevolgen haar klachten gaan hebben. Dat lijkt me een beter moment om samen in gesprek te gaan. Ik hoop dat haar die rust uiteindelijk gegund gaat worden door haar werkgever. Dat kan alleen wanneer zij duidelijk haar grenzen gaat communiceren. Dat ze zelf om een afspraak bij de bedrijfsarts heeft gevraagd dat lijkt me juist in haar voordeel: ze werkt actief aan haar herstel. Het is niet in alle gevallen zo dat een bedrijfsarts pas na 4 tot 6 weken erbij komt, dat kan ook eerder. Het is maar net welk verzoek de werkgever doet.
<<

Anoniem282

Bericht 30 Mei 2019 11:37

Re: Een burn-out en dan?

Skyler schreef:Ik snap je punt, Guattari. Ik denk echter dat de kans groot is dat Huppekee over een maand een stuk sterker in haar schoenen zal staan en beter kan overzien welke gevolgen haar klachten gaan hebben. Dat lijkt me een beter moment om samen in gesprek te gaan. Ik hoop dat haar die rust uiteindelijk gegund gaat worden door haar werkgever. Dat kan alleen wanneer zij duidelijk haar grenzen gaat communiceren. Dat ze zelf om een afspraak bij de bedrijfsarts heeft gevraagd dat lijkt me juist in haar voordeel: ze werkt actief aan haar herstel. Het is niet in alle gevallen zo dat een bedrijfsarts pas na 4 tot 6 weken erbij komt, dat kan ook eerder. Het is maar net welk verzoek de werkgever doet.


Ik begrijp jou ook, hoor. :) En het zou fijn zijn als Huppekee de rust krijgt waar ze nu zo naar verlangt. Mijn punt is meer dat ik betwijfel of de verstandhouding verbetert, als ze een afspraak met haar werkgever nu niet zou willen. Als zieke medewerker heb je rechten, maar ook plichten. Misschien kan ze iemand meenemen als steun?

Het is zeker goed dat ze zelf de bedrijfsarts heeft ingeschakeld, maar ik proef ook een beetje dat Huppekee had gehoopt dat de bedrijfsarts zou bemiddelen en de werkgever in bepaald opzicht zou terugfluiten. Nu dit niet gebeurt ontstaat er meer stress en paniek. Dat lijkt me onprettig.
<<

Anoniem269

Bericht 30 Mei 2019 17:24

Re: Een burn-out en dan?

Mijn situatie is niet echt goed vergelijkingsmateriaal. Ik had namelijk een bedrijf die juist heel veel begrip toonde en alleen maar aan mij dachten en mij in bescherming namen, zelfs naar de bedrijfsarts toe. Zij hebben pas de bedrijfsarts gebeld nadat ze zeker wisten dat ik de trip naar die man aan zou kunnen.
Alles ging op mijn initiatief en in mijn tempo. Ze hebben zelfs alle collega's gevraagd mij niet te appen/bellen, zo dat ik zelf kon aangeven wanneer ik weer contact wilde.

Ik vind het daarom extra naar dat het bedrijf van Huppekee er zo in staat. Zo weinig compassie. Leuk dat het consequenties kan hebben, maar bij zo'n bedrijf zou ik dus nooit meer willen werken. Ik zou dus lak hebben aan die consequenties. Het gaat niet om het bedrijf en hun belangen, het gaat om haar en haar gezondheid. Ik vind het echt een kwalijke zaak om zo om te gaan met je (hardwerkende) werknemer. Het is maar werk. Je vindt heus wel weer wat anders, maar gezondheid heb je er maar 1 van en die gaat voor alles.
Daarnaast kunnen ze je niet ontslaan zolang je in de ziektewet zit.
<<

Anoniem264

Gebruikers-avatar

Noob

Berichten: 109

Geregistreerd: 09 Nov 2017 07:49

Bericht 30 Mei 2019 17:54

Re: Een burn-out en dan?

Huppekee schreef:Ik up dit topic maar even om het even van me af te schrijven.

Volgens de psychotherapeut zit ik tegen een burnout aan.

Gisteren een onwijze inzinking gehad thuis, ik voel me kapot, moe, uitgeput, vlak, geen concentratie, depressief... Ik sliep tot nu toe goed, maar merk wel dat ik slechter in slaap kom.

En toch voelt nu de 'oplossing' om maar door te gaan, als ik maar bezig ben voel ik niet hoe moe ik ben. Ziekmelden durf ik (nog) niet, ik ben bang wat er gaat komen als ik er aan toe geef. Bang dat het niet serieus genomen wordt, dat het allemaal niet 'erg' genoeg is, bang voor het idee dat dit maanden kan duren. De bedrijfsart werkt op dagen dat ik bij mijn andere werk aanwezig ben (of op een andere locatie) dus ik voorzie al weer allerlei problemen om daar zelf naartoe te stappen..

Hoe gingen/gaan jullie hier mee om? Wanneer is het genoeg? Wat zeg je als je je ziek meldt (op de vraag, wanneer kun je weer werken?).


Ik ging door tot het bitterende einde tot mijn lichaam er zelf mee stopte. Ik kan je vertellen dat dat GEEN aanrader is. Als je deze klachten ervaart moet je je ziekmelden. Wees die lichamelijke klap voor, want daarna duurt het herstel echt veel langer. Dat moet je niet willen, jouw gezondheid gaat voor en je lichaam zegt duidelijk dat je moet stoppen.
VorigeVolgende

Terug naar Persoonlijk

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers