Hoe mee omgaan? Zoon (3) gekke verhalen.
Vandaag werd ik op het kdv aangesproken door twee leidsters. Ze begonnen een beetje voorzichtig omdat ze zich ongemakkelijk voelden erover te beginnen.
Blijkbaar heeft mijn zoon het (in mei wordt hij 4) al weken over ruzies die thuis plaats zouden vinden. Over papa die altijd boos is op mama en geen sorry zegt, over een andere man? Waar ruzie over is. Enzovoorts.
Ik stond een beetje met mijn mond vol tanden, want man en ik hebben eigenlijk bijna nooit ruzie. We benadrukken juist hoe fijn we het met elkaar hebben en hoe erg we naar elkaar toe zijn gegroeid. Als we al ruzie hebben dan doen we dit niet in bijzijn van de kinderen.
Wel hebben we zo nu en dan discussies waarbij zoon dan direct roept: "Geen ruzie maken". We benadrukken dan altijd dat het geen ruzie is. We verheffen eigenlijk ook nooit onze stemmen en blijven vrij rustig met elkaar. We stoeien regelmatig met elkaar en dan roept hij ook al snel; geen ruzie maken!
Ook heeft hij de laatste tijd steeds gekke verhalen. Hij vertelt iets over "vroeger". Toen had hij een andere papa en mama, en ook een zus, maar niet deze zus, een andere. En ze hadden een huis die alleen stond. Met koeien. Maar niet met koeien op het gras, maar met koeien in het bos en lange haren. En hij vertelt dan ook dat hij al heel jong, als kind is doodgegaan.
Hij vertelt dit verhaal best vaak. En ook altijd hetzelfde. Heb al nagevraagd of dit ooit ter sprake is geweest bij de opvang, maar dat is niet zo.
Verder is het een erg empathisch ventje. Hij is erg lief en knuffelig, en vraagt bijvoorbeeld bij thuiskomt al direct hoe het met mij gaat, of het werk leuk was, en hoe het met de baby gaat. Benoemd wel tig keer per dag hoe lief ie ons vindt en hoeveel hij iemand mist (papa, mama, zus).
Ik weet nu alleen niet zo goed hiermee om te gaan. Ergens denkt hij dus dat man en ik ruzies hebben Terwijl man en ik ons hier absoluut niet in kunnen vinden. Moeten we dan ook maar niet meer stoeien met elkaar? Discussies buiten de deur houden? Ik vind ook dat kinderen moeten zien dat er soms ruzies en discussies zijn, maar dat je dit op een constructieve manier kunt oplossen.
En zijn verhalen..? Hoe zouden jullie dit aanpakken?
Blijkbaar heeft mijn zoon het (in mei wordt hij 4) al weken over ruzies die thuis plaats zouden vinden. Over papa die altijd boos is op mama en geen sorry zegt, over een andere man? Waar ruzie over is. Enzovoorts.
Ik stond een beetje met mijn mond vol tanden, want man en ik hebben eigenlijk bijna nooit ruzie. We benadrukken juist hoe fijn we het met elkaar hebben en hoe erg we naar elkaar toe zijn gegroeid. Als we al ruzie hebben dan doen we dit niet in bijzijn van de kinderen.
Wel hebben we zo nu en dan discussies waarbij zoon dan direct roept: "Geen ruzie maken". We benadrukken dan altijd dat het geen ruzie is. We verheffen eigenlijk ook nooit onze stemmen en blijven vrij rustig met elkaar. We stoeien regelmatig met elkaar en dan roept hij ook al snel; geen ruzie maken!
Ook heeft hij de laatste tijd steeds gekke verhalen. Hij vertelt iets over "vroeger". Toen had hij een andere papa en mama, en ook een zus, maar niet deze zus, een andere. En ze hadden een huis die alleen stond. Met koeien. Maar niet met koeien op het gras, maar met koeien in het bos en lange haren. En hij vertelt dan ook dat hij al heel jong, als kind is doodgegaan.
Hij vertelt dit verhaal best vaak. En ook altijd hetzelfde. Heb al nagevraagd of dit ooit ter sprake is geweest bij de opvang, maar dat is niet zo.
Verder is het een erg empathisch ventje. Hij is erg lief en knuffelig, en vraagt bijvoorbeeld bij thuiskomt al direct hoe het met mij gaat, of het werk leuk was, en hoe het met de baby gaat. Benoemd wel tig keer per dag hoe lief ie ons vindt en hoeveel hij iemand mist (papa, mama, zus).
Ik weet nu alleen niet zo goed hiermee om te gaan. Ergens denkt hij dus dat man en ik ruzies hebben Terwijl man en ik ons hier absoluut niet in kunnen vinden. Moeten we dan ook maar niet meer stoeien met elkaar? Discussies buiten de deur houden? Ik vind ook dat kinderen moeten zien dat er soms ruzies en discussies zijn, maar dat je dit op een constructieve manier kunt oplossen.
En zijn verhalen..? Hoe zouden jullie dit aanpakken?