26 Okt 2018 16:01 door Lilou
Tweede biechtje; die twijfel is voor mij wel herkenbaar, ik had dat toen we het hadden over een tweede kindje en ik vlug daarna en eigenlijk toch wat onverwacht toch al een positieve test in handen had. Ik wilde wel een tweede, en tegelijk zag ik allerlei beren op de weg, vond ik het spannend, was ik onzeker over wat de komst van een tweede voor impact zou hebben. Wij hebben het toen ook maar een beetje aan het lot overgelaten en toen ik al heel vlug (paar weken later en pas 3-3.5 week zwanger) zwangerschapssymptomen kreeg was ik echt in de war. De positieve test was niet echt meer nodig, maar ik heb er toen ook een week of twee aan moeten wennen voor ik blij kon zijn. Mijn eerste reactie was vooral 'help, wat hebben we gedaan! Wil ik dit wel, kan ik eigenlijk wel moeder zijn van twee?!' Wel een verschil dat er bij ons niet zo heel veel leeftijdsverschil tussen de kinderen zit. Maar ik heb diezelfde reactie nadien bij heel veel vriendinnen gehoord. Je weet wat het is om ouder te zijn, en tegelijk is er opnieuw dat onbekende want met de komst van een tweede verandert dat allemaal toch weer en ook dat kindje moet je weer leren kennen, weer een balans vinden als gezin.
Ik vond van 1 naar 2 pittig, en toch: het komt echt wel goed. Er is niet altijd een duidelijk moment waarop je kunt zeggen 'ja we gaan voor een volgende'. Als je een duidelijk 'nee nu nog niet' had gevoeld, had je de anticonceptie ook niet de deur uit gegooid denk ik. Het is gewoon spannend, en dat hoort erbij denk ik. Ook bij een tweede heb je als het goed is weer 8 maanden de tijd om eraan te wennen en in mee te groeien dat er weer een kleintje bij komt.
♥️ N. juli 2014
♥️ L. maart 2016