Pfff wat een dag gister! Echt de ergste tot nu toe... Ik schrijf het even van me af, wie weet komen er nog tips of iets.
We zouden naar Julianatoren gaan. Alles goed voorbereid, tot in de puntjes zelfs het ontbijt wat ze wou etc stond klaar.
Maar madam was moe en kreeg een woede aanval. Ze is 7 (bijna 8 later dit jaar) en vond het wel prima mbt aankleden, wou ze niet, niet als we poeslief deden, vroegen om te helpen, niks hielp, boos worden heeft toch geen zin, dus als laatst maatregel, niet aankleden? Niet willen eten? Zo laat ga ik weg, ben je niet klaar, is het voor vandaag geen Julianatoren. En dat gebeurde. Ik ben weg gegaan (bleek dat ze later het wel prima vond en zich thuis best wel heeft weten te vermaken met papa).
Bij thuiskomst kreeg ik een excuus, maar ben er nog niet helemaal achter waar het nu vandaan kwam. De rest van middag leuk gehad, buiten gespeeld, kabelbaan geweest, bloemetjes geplukt. Bordje netjes leeg gegeten en dus besloten we voor een ijsje te gaan, zo'n heerlijk schepijsje.
Nou, daar kreeg ze dus weer een enorme driftbui/aanval of whatever. Einde vd dag, dus niet alle smaken waren er. Uiteindelijk gekozen, bestelling doorgegeven, kreeg ze haar ijsje, bleek dat het meisje haar slagroom vergeten was.
Nou dat hebben we geweten, man man man, we werden toch bekak gezet door der. Ze flipte letterlijk de pan uit. Toen ze eenmaal wat rustiger werd naar het terras mee genomen maar nee ze wou geen ijsje niks meer, en daar ging ze weer. Dus toen we weer naar de fiets wouden gaan bleef ze gewoon tekeer gaan, tot dat ik toch wel even boos werd en flink bij de armen pakte en even goed vertelde dat we hier niet blij van werden. (tijdens zo'n bui is ze echt na mijn idee ver weg en niks komt aan alsof ze zo door je heen kijkt) en maar blijven slaan, duwen, krabben, (bijna buiten) op de grond liggen stampen...
Een aantal mensen waren redelijk begripvol, en 1 man, die maakte me een enorme KUT opmerking; "ja zie daar hebben we weer zo'n jonge moeder die haar KIND NIET KAN OPVOEDEN!!!!!" Ik kon hem wel wat. Het bleef vanaf mijn kant alleen bij een sneer in de trend van waar bemoei je je mee, maar voelde me nadien thuis echt kut. Heb staan janken...niet normaal (zou nu zo weer kunnen janken). Anyway ze wou met papa om fietsen naar huis zonder mama, prima je doet maar, dus ik ben met de middelste weggefietst. Uiteindelijk heeft het al met al een uur nog geduurd voordat manlief en dochter thuis waren omdat ze weigerde te fietsen en hop ze flipte weer volgens man.
Mijn man heeft ook PDDNOS en die staat er op zo'n moment als pietjansnot wel bij, want ja, hij weet niet wat te doen, ook omdat de middelste en de jongste er ook bij waren...
Eenmaal bij thuiskomst meteen naar haar bed gestuurd, en daar is ze na lang tegenstribbelen in slaap gevallen...
Vanmorgen werd ze best "goed" wakker na mijn idee. Wel een aantal flinke afspraken gemaakt deze week, zo kijkt ze graag tv en ipad etc en die triggers voor nu maar eens afgezet. Je gaat maar buiten spelen, tekenen of op je kamer met de barbies spelen, en na mijn weten snapte ze dat wel. "Dus nu kan ik mijn series niet kijken!? Nee, je krijgt het pas terug als je kan laten zien dat het ook anders kan". Hopelijk werkt het...
Zo een heel verhaal...ben er nog steeds onderste boven van kan ik je zeggen!