Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

18 Jan 2018 15:01 door sanskie

Ik merk aan mijzelf dat ik een stuk emotioneler reageer sinds ik zelf een kind heb dan daarvoor op kinder gerelateerde onderwerpen.
Voorbeeld ik heb die documentaire gezien pilotenmasker over kinderen met kanker ik heb zitten huilen. Ik vind dit zo vreselijk en bid dan echt dat mijn kind eeuwig gezond zal zijn. Of net keek ik Jo Frist en zag ik dat iemand zijn kind sloeg met een riem. Weer barste ik tranen uit en dacht ik nee dit kan echt niet. Ik was zo kwaad op die man geworden als ik hem persoonlijk zou kennen. En bijv de gedachte dat iemand mijn kind geestelijke of lichamelijk pijn zou doen ik weet niet of ik dan niet ontplof en dingen zou doen die eigenlijk niet door de beugel kunnen.
Tuurlijk vond die dingen eerst ook verschrikkelijk maar nu moet ik echt vaak huilen en voel ik die pijn.

18 Jan 2018 15:03 door Lexi

Ja dat heb ik ook met dat soort dingen nu veel erger. Maar ook als ze bijvoorbeeld een optreden hebben op school ofzo moet ik altijd bijna huilen omdat ik het zo schattig vind. Voelt echt heel stom maar ik kan er niks aan doen.

18 Jan 2018 15:08 door Zora

Jaaa niet te vergelijken idd! Voorheen kon ik van alles met zielige kindjes gewoon handelen, nu echt niet meer. En idd Lexi, ook dat soort dingen, zo vermoeiend. Als T ergens om lacht, of hij doet iets voor het eerst, vooral in het openbaar ofzo, dan krijg ik echt een brok in m'n keel. Zucht haha.

18 Jan 2018 15:09 door Anoniem304

Mijn vriend is nu echt een zacht ei geworden en hij is bang dat het nog erger wordt als de baby er is.

18 Jan 2018 15:12 door Suus

Echt heel herkenbaar inderdaad!

18 Jan 2018 15:22 door Geel

Heel herkenbaar en niet te vergelijken met vroeger.

18 Jan 2018 15:25 door Anoniem304

Lexi schreef:Ja dat heb ik ook met dat soort dingen nu veel erger. Maar ook als ze bijvoorbeeld een optreden hebben op school ofzo moet ik altijd bijna huilen omdat ik het zo schattig vind. Voelt echt heel stom maar ik kan er niks aan doen.

Ik heb dat ook met m'n neefje eigenlijk. Dan loop ik gewoon over van trots.

18 Jan 2018 16:18 door bosjesvrouw

Ja herkenbaar

Dat heb ik ook Lexi bij mijn eigen kinderen maar ook bij mijn neefje.

18 Jan 2018 20:40 door Anoniem231

Ik heb dat ook. Huil ook veel sneller van trots idd. Maar we zijn ook films die ik niet meer kan kijken. Vroeger keek ik thrillers en horrors, kan ik nu echt niet meer tegen.

18 Jan 2018 21:15 door Anoniem306

Heel herkenbaar. En wat Pollepel zegt over films is ook herkenbaar. Niet alleen films. The walking death kan ik gewoon niet meer zien, sinds er ook kleine kinderen inzitten.

19 Jan 2018 08:24 door Lady

Ja ik herken dat ook hoor. Gisteravond keek ik ‘Floortje naar het einde van de wereld’ en dat ging over een vrouw die babyneushoorns opvangt nadat hun moeder is doodgeschoten voor de stroop. Dat raakt me dan al zo, dat die wezentjes letterlijk moederziel alleen zijn geraakt.

19 Jan 2018 08:27 door Anoniem245

Oh vreselijk ja Lady, ik heb dat ook gezien. En dan te horen dat die neushoorntjes zo afhankelijk zijn van aandacht van hun moeder... Zo sneu!

Ik kan ook nergens meer tegen, ben heel emtioneel. Heb ook het idee dat het erger geworden is naarmate mijn zoon groter is geworden.
Dansende en zingende kindjes kan ik ook niet tegen, maakt niet uit of ik ze ken of niet.

19 Jan 2018 10:40 door Pomsky

Ik was al heel emotioneel, en tijdens de zwangerschap werd het helemaal erg. Iemand hoefde maar 'huilen' te zeggen en ik ging huilen. Dat is gelukkig wel iets minder geworden maar ik ben nog wel super gevoelig en snel emotioneel. Heb ook vaak een brok in mn keel. Dat had ik als kind ook vaak maar als volwassene eigenlijk nooit meer. Tor nu dus.

19 Jan 2018 11:43 door Anoniem316

Jep. Ik was voordat mijn dochter geboren werd, best hard. Ook voor mezelf. Maar sinds de zwangerschap ben ik veel rustiger en zachter geworden en ook emotioneler. Ik kreeg dit toevallig laatst ook terug van een collega van mij, zo bijzonder

19 Jan 2018 22:25 door Marsy31

Ja kinderleed raakt mij nu nog erger en dierenleed ook. We hebben tv op kantoor in mijn front Office ruimte waar ik alleen zit en toen was er interview met ouders waarvan meisje na pesten zelfmoord hadden gepleegd de week ervoor. Tránen met tuien gehuild, collega’s keken wel raar ;)

19 Jan 2018 22:29 door Anoniem247

Jep. Vooral als het om dieren en kinderen gaat ben ik echt emotioneler. Vooral dieren. Gisteren bij Floortje naar het einde van de Wereld ging het over een neushoorn opvang. Ik heb 2x zitten janken. Terwijl het niet eens zo emotioneel was maar dan ga ik teveel doordenken en dan zie ik zo’n lief baby neushoorntje zonder mama en dan tsja dan gaan de sluizen open hoor!

Edit ik lees nu pas de reactie van Lady haha. Maar dat dus ;)

19 Jan 2018 22:31 door SoGood

Ja, veel erger. Kinderleed raakt me harder, ik kan er soms niet eens over praten. Of als ik een kindje hoor huilen dan heb ik heel erg de behoefte om te gaan troosten.

20 Jan 2018 09:02 door Druifje

Lexi schreef:Ja dat heb ik ook met dat soort dingen nu veel erger. Maar ook als ze bijvoorbeeld een optreden hebben op school ofzo moet ik altijd bijna huilen omdat ik het zo schattig vind. Voelt echt heel stom maar ik kan er niks aan doen.

Ja dit dus :smile:

20 Jan 2018 22:45 door Marin

Ja en nee. Die zielige reclames doen me nog steeds niet veel. Sorry.
Maar ik merkte het bijvoorbeeld wel heel sterk vanavond toen we de film Room keken (over een gegijzeld kindje). Die bond tussen die moeder en kind, hoe ze hem vast hield, hoe ze hem los liet (zonder te veel te verklappen), ik voelde zo'n intens moederinstinct. Zo had ik dat eerder zonder zelf moeder te zijn niet gevoeld denk ik. Ik voelde het gevoel echt.

21 Jan 2018 00:08 door Anoniem245

Marin schreef:Ja en nee. Die zielige reclames doen me nog steeds niet veel. Sorry.
Maar ik merkte het bijvoorbeeld wel heel sterk vanavond toen we de film Room keken (over een gegijzeld kindje). Die bond tussen die moeder en kind, hoe ze hem vast hield, hoe ze hem los liet (zonder te veel te verklappen), ik voelde zo'n intens moederinstinct. Zo had ik dat eerder zonder zelf moeder te zijn niet gevoeld denk ik. Ik voelde het gevoel echt.

Mooie film is dat het? Heb hem een tijd geleden al gezien.

21 Jan 2018 09:50 door Fiederilsje

Ik heb hier echt even goed over na moeten denken en kwam voor mij op het volgende: voordat ik kinderen kreeg, was ik enorm emotioneel. Alles voelde heel persoonlijk en ik trok me alles aan, waardoor ik me best emotioneel overbelast voelde. Sinds dat ik kinderen heb, is dat veel minder; heel veel dingen voelen minder persoonlijk en ik kan veel beter afstand nemen. Ik kijk eigenlijk nog heel weinig tv dat echt over (kinder)leed gaat, maar als ik wel iets tref, raakt het me wel meer dan voorheen.

Mijn eigen kinderen vullen me met name met trots en ik kan volmaakt gelukkig worden van ze. Maar ik heb maar weinig momenten dat ik echt volschiet van geluk of ontroering. Laatst ging mijn zoon echt naar de basisschool en ik werd daar weer niet emotioneel van. Ik voelde me er gek over dat ik dat ik dat niet had.

Welkom op Zeg maar Yes!

Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

Re: Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

Re: Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

Re: Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

Re: Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

Re: Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

Re: Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

Re: Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

Re: Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

Re: Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

Re: Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

Re: Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

Re: Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

Re: Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

Re: Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

Re: Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

Re: Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

Re: Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

Re: Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

Re: Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

Re: Emotioneler nu je zelf een kind hebt ?

Wie is er online?