Gisteren hadden wij op mijn werk een agressiviteitstraining, omdat het ook bij ons helaas wel eens voorkomt dat een ouder bloedlink op je af komt voor een minder prettig gesprek.

We moesten allemaal een casus opgeven waarin we te maken hebben gehad met een (zeer) boze ouder, die werd vervolgens uitgespeeld met een acteur (als de ouder zijnde). Mijn collega was eerst, en de acteur deed het super goed. Hij kwam echt ontzettend agressief, al scheldend op mijn collega af en werd ook handtastelijk (beetje duwen).
Mijn collega hield zich heel goed staande, probeerde de man rustig te maken.

Ik zat aan de zijkant toe te kijken en ik begon spontaan te huilen, de tranen liepen echt over mijn wangen. Ik kon er ook niet naar kijken, heb de andere kant op gekeken.
Later in mijn casus, begon de acteur ook tegen mij te schreeuwen, ik klapte meteen dicht, en daar zat ik weer.. al huilend. Aan het einde van de casus, had ik het zweet op mijn rug en in mijn handen staan, had ik het koud tot op het bot en zat ik te trillen als een rietje.
(Ik mocht op ieder moment aangeven dat ik er mee wilde stoppen hoor, dat heb ik ook 1 keer gedaan).

Ik snap mezelf eigenlijk niet zo goed... waar komt die enorm heftige reactie nou toch vandaan. Zeker in de casus van mijn collega. Ik zat zelf niet eens in die situatie, maar toch..