Wij woonde eerst op 35m2, maar toen had ik de kinderwens op dat moment nog niet, ik denk dat omdat er letterlijk geen ruimte voor was, ik er ook geen ruimte voor in mijn hoofd was want nadat we verhuisd waren kwamen de kriebels al heel snel.
Wij hadden dus een koophuis en beide een vast contract en waren getrouwd ( dat laatste is voor mij absoluut geen voorwaarde). Tijdens de zwangerschap nog is mijn man van baan gewisseld, toen hebben we wel afgesproken dat ik zou blijven zitten waar ik zat met mijn vaste contract zodat we dat stukje zekerheid hadden.

Omdat ik veel ziek en dus afwezig van mijn werk geweest ben tijdens de eerste zwangerschap hebben we besloten dat ik ook bij deze werkgever zou blijven ivm de wens voor een tweede kindje. Inmiddels heeft mijn man een vast contract, is ons gezin compleet en hebben we weer een huis gekocht, als we verhuisd zijn en ik klaar ben met het kolven op het werk ga ik verder zoeken naar een nieuwe baan.

Ik vind een stukje zekerheid persoonlijk wel prettig, maar aan de andere kant ben ik ook nooit ongelukkig geweest met mijn werk, dus was het ook geen straf om deze keuzes te maken.