04 Sep 2013 18:27 door Angela
Muizen, bah! Ik heb laatst een gil moeten onderdrukken toen iemand anders op mijn werk vertelde dat ze een muis had gezien en ik ging stampend (want dat maakt lawaai en daarmee gaan de muizen weg... denk/hoop ik) naar dat stuk van het gebouw als ik er moest zijn.
En ik krijg er ook écht héél erg de rillingen van als ik alleen op tv ofzo een naald zie, laat staan als ik zelf geprikt moet worden. Van een infuus, diepe wonden, bloed, hechtingen en andere wondgerelateerde dingen kan ik écht de rillingen krijgen.
Vingers over een schoolbord vind ik een akelig geluid en met natte vingers papier aanraken vind ik een naar gevoel.
Those we loved don't go away, they still walk beside us, every day. Unseen, unheard, but always there. Still loved, still missed, still very dear!