Ik vind Dombo sowieso een verschrikkelijk verhaal: een moeder verdedigt haar kind omdat hij vernederd wordt vanwege zijn grote oren. Vervolgens wordt zijn moeder opgesloten en is Dombo écht eenzaam en alleen. Oh ik huil nu al bijna terwijl ik dit typ.

Ik huil heel snel. Daarom kijk ik veel films ook niet meer. Na mijn zwangerschappen kan ik ook echt geen films meer kijken waarin onrecht of geweld tegen minderheden voor komt. Daar krijg ik verschrikkelijke nachtmerries van.