Caro schreef:Dat is een bizar verhaal zeg.

Goed. Het ligt er bij mij compleet aan wat er is gebeurd. Ik kan vrij makkelijk vergeven, maar vergeten doe ik sommige dingen niet. Dat er dan geen waarde meer aan hangt, is een ander iets. Maar echt vergeten, nee dat niet. En sommige dingen verdwijnen wel naarmate de tijd vordert, en dan wordt het wellicht vergeten.

Maar heel eerlijk: ik vind dat niet echt toepasselijk op jouw verhaal. Maar ik snap ook iets niet, je bent op dubbeldate. Dan beginnen er twee te seksen, en vervolgens zeggen drie dat het niet gebeurd is. Is dat dan jouw vriend? Die derde? En waarom was er dan ruzie door de mannelijke sekser?

Ik vind het een bijzonder verhaal.

Caro schreef:Omdat ik het minder toepasselijk vind. Hierin draait het toch niet om vergeten of vergeven alsof ze de ergste misdaad ever heeft gedaan?

Is het niet netjes? Raar? Bijzonder? Allemaal. Maar de uitspraak 'vergeven en vergeten' vind ik hier gewoon niet toepasbaar op. Of je gaat verder, en besluit dat het een dronken actie was of je neemt het hoog op en verbreekt de vriendschap.

Want je hebt het al uitgepraat met haar. Dan had je dan al de keuze moeten maken. Als je iets uitpraat, dan moet je er later niet meer over beginnen. Anders had je het ook niet hoeven uit te praten.