Maar toch, die eierstokken gaan rammelen, wat een vreselijk gevoel!

haha heel erg herkenbaar! Maar dat gevoel wordt momenteel alleen maar aangesterkt, doordat mijn zus zwanger is en vriendinnen ook "bezig zijn". Dan praat je er alleen maar meer over en verlang je er ook meer naar. Gelukkig kan ik het ook goed relativeren, ik ga over een 6 weken naar NY en dan wil ik absoluut niet zwanger zijn. Daarnaast maak ik waarschijnlijk een interne overstap qua functie en daar wil ik mij ook niet voorstellen als; hallo ik ben Laced en ik ben zwanger", wat ik een vorige keer wel heb moeten doen. Wij willlen denk ik wachten tot eind van het jaar / begin 2014.

Hier moeten we wachten op een stabiele leefsituatie, per 1-11 ga ik verder in mijn functie op basis van een 0-uren contract, zodra dat naar bijv. een vaste aanstelling van 20 uur zou gaan, dan pas kunnen we verder kijken.

Het wordt bij ons denk ik pas zomer volgend jaar, misschien zelfs wel 2015. En dat vind ik wel echt een totaal uitzichtloze situatie momenteel, zo voelt het.

Parel wat vervelend, volgens mij kriebelt het bij jou ook al minstens een jaar.
Heb je er zicht op hoe lang het duurt voordat je 0 uren contract omgezet wordt naar een urencontract?

En ik heb die tweede al, en werd vorige week gewoon verdrietig toen ik op facebook las dat een vrouw hier in de straat zwanger is van de derde terwijl er dat voor mij waarschijnlijk niet in zal zitten (omdat mijn man dat absoluut niet wil).

Wat bij mij heel goed werkt is om leuke dingen te plannen waar ik naartoe kan leven. Klinkt wellicht wat zwaar, maar dat is het niet. Bijvoorbeeld mijn reis naar New York, altijd al een droom van mij geweest en nu kan het. Juist doordat Levi wat groter is en ik hem "makkelijker" thuis laat. Ik wil niet in een hoekje gaan zitten wachten totdat we er weer voor gaan. Nee, in de tussentijd wil ik ook genieten van de dingen die ik anders niet zou doen.

Oh wat balen dat je wel de kriebels hebt, maar het niet kan Ik duim voor je dat je snel een vaste aanstelling krijgt!
Verder vind ik Laced haar tips wel goed.

Haha wat zijn jullie lief.
Ik heb ook wel dingen om naartoe te leven hoor, ik ga ook niet in een hoekje zitten wachten.
Ik ben heel blij dat ik mezelf weer aan het worden ben, en dat wil ik eigenlijk eerst, dus kan gelukkig relativeren.

Alleen met tijd en wijlen krijg ik een aanval en vind ik mezelf heel zielig (slaat nergens op).

Mrs. ; ja het kriebelt wel al een poos, maar het is ook vaak hele maanden weg. Er zijn zoveel voor- en nadelen en de ene keer komt het een bovendrijven en dan het andere weer. Er is geen vooruitzicht, zal gewoon een nieuwe baan met vaste uren moeten zoeken.

Dank je, lief!

Die stomme eierstokken ook...

Ik wil weer zwanger zijn, zal ik dat anders voor je doen?

Heel erg herkenbaar! Door medische klachten wachten wij er al even mee, ik hoop dat we er snel voor mogen gaan!

Sluit me hierbij aan!

wat lastig dat je graag wil maar niet kan ivm je werk. Ik hoop dat je snel meer duidelijkheid hebt. En succes met de rammelde eierstokken

Wat vervelend Parel.
Hoe gaat het met je studie? Hopelijk komt er op één of andere manier snel een plaatsje voor je vrij met vaste uren en een vaste aanstelling (alleen volgens mij is dat in de zorg ook niet meer heel erg gemakkelijk om zo een vaste aanstelling te krijgen helaas) en kan je aan je baby kriebels werken.....

Heb je ook kriebels Pippa?

O lastig Parel!

Ik heb ook babykriebels, had het nooooooit verwacht. Maar mijn man wil absoluut geen derde helaas. Ik ben wel benieuwd of ik die kriebels lang blijf houden want het is zwaar frustrerend.

Wat rot Parel!

Ik zag ook enorm op tegen dat eerste jaar. Weer de slapeloze nachten en de voedingen en al het huilen erbij. Maar nu ik er middenin zit.... tja, je doet het gewoon. En de tijd vliegt met een tweede (en derde) zoveel sneller dan bij een eerste.
Ik hoop dat je snel uitzicht hebt op een vaste aanstelling.

Lastig zeg, Parel! Hoop dat je het gauw weer een beetje los kan laten.

Ik doe wel een beetje hetzelfde als Laced (al heb ik ook nog geen hele erge kriebels dus dat maakt het wellicht iets makkelijker). Genieten van de dingen die nu mogelijk zijn met 1 kind/niet zwanger. En het helpt mij ook om te bedenken dat als je eenmaal weer zwanger bent het ook zo ontzettend snel gaat. Voor je het weet is dat kind ook alweer 1. Dus dan is het ook nog best leuk om het in het vooruitzicht te hebben.

Ja dat geloof ik ook wel, je doet het gewoon, dus dat zal vast goedkomen. Zwanger zijn ook, en zo niet dan is Fem een goede optie! *misschien doe ik het nog wel echt ook haha*

LDJ, in november heb ik het eerste jaar afgerond en ben ik spw 2 verpleeghulp. Ik heb eergisteren te horen gekregen dat ik op mijn eigen afdeling een 0-uren contract krijg, en als daar uren vrijkomen voor vast, dan houden ze mij in hun achterhoofd. Tot die tijd hou ik gewoon het internet even in de gaten, misschien loopt het wel als een tiet met mijn 0-uren contract en hebben ze wekelijks 16/20 uur voor me, wie zal het zeggen!

Jaar zou super zijn Parel en dat komt vast goed! Als ik bij mij op het werk kijk dan kun je iedere dag wel werken als je wilt. Telkens weer staan er diensten open en word bijna wekelijks wel gevraagd of ik extra kan werken. Dus dat komt helemaal goed bij je!!

Parel ik hoop dat je snel een vast aanstelling krijgt! En verder helaas geen tips voor je. Ik heb zelf alweer babykriebels en zou dolgraag weer zwanger willen zijn(ALS ik een zelfde zwanngerschap krijg als mijn dochter wil ik wel 60weken zwanger zijn! )
De tijd zal het leren, alleen dat je niet weet wanneer is gewoon balen. Goodluck girl!

+1

Ik wil oooooooooooooook!! Maar ook hier zal het nog moeten wachten. Mijn vriend heeft een vaste baan, ik heb een tijdelijk contract, met bovendien een slecht salaris. Aan het einde van mn geld heb ik nog een stuk(je) maand over... Niet echt een goede basis dus, voor een 2e kindje. Onze zoon wordt over 3 maanden 2 en soms vliegt het me behoorlijk aan dat hij misschien wel al 3 is, voordat hij een broertje of zusje krijgt. Dat had ik niet gedacht aangeboren.. Had gehoopt nu wel weer zwanger te zijn.
Het stomme is, toen we besloten dat een kindje welkom was, toen had ik ook geen vast contract, niet eens vaste uren, wat ik nu wel heb, maar toch zijn we er toen voor gegaan.. Uiteindelijk kreeg ik in mijn verlof geen verlenging meer van mijn contract en was ik ineens werkloos. Nu werk ik sinds januari bij mn huidige werk, maar er is gewoon geen zicht op verbetering. De banen liggen niet voor het oprapen, ik ben "al" 28, dus vaak ook te duur... En ondanks dat, zou ik zo stoppen met de pil...