Lastige situatie lijkt mij dit. Ik vraag mij wel af hoe goed je alle gevolgen kan overzien als 12-jarige. Natuurlijk kanker maakt je sneller een stuk volwassener maar toch.

In dit geval heeft de rechter naar het kind geluisterd en daar zal vader zich bij neer moeten leggen. Hoe pijnlijk het ook is voor mijn vader. Het lijkt mij dat je, als gescheiden ouders, alles in goed overleg met je ex wilt doen voor je kind. Het jongetje heeft hierdoor misschien wel extra stress wat zijn herstel in de weg staat.

12 jaar en wilsbekwaam en wellicht een goede inzicht wat de bijwerkingen en gevolgen van chemo zijn.
Ethisch dilemma is het eerder een dat maakt het ontzettend lastig. Ik vind het dapper van deze jongeman dat hij zo'n keuze durft te maken. Ik snap ook de onmacht van vader maar ben blij te lezen dat de rechter naar jongen heeft geluisterd.

Jeetje dit is wel een hele lastige. Het is aan de ene kant heel erg mooi dat deze jongen zelf over zijn behandeling mag beslissen, maar in hoeverre kun je als 12 jarige alle eventuele consequenties overzien.
Geen idee hoe ik erin zou staan als het mijn zoon zou betreffen, want het is ergens toch een risico dat de tumor dan terugkomt en zijn situatie dus weer verslechterd.

Ik hoop dat de jongen de kans heeft gekregen om met objectieve mensen te kunnen praten over zijn beslissingen en dat het hier dus werkelijk over zelfbeschikking gaat. Dan vind ik het heel goed dat de rechter hem dat gegund heeft. Echter, ik begrijp heel goed de angst van de vader, want het kan ook loyaliteit naar moeder zijn, die volledig op alternatieve therapie vertrouwt, die maakt dat de jongen deze keuze heeft gemaakt. Dus ik hoop dat dat goed is onderzocht. Dat gun ik alle betrokkenen.

Mooi verwoord Quizzle. (Zoals zo vaak). Ik sluit mij volledig bij je aan.

Eens met quizzle.

Ik ook.

Ik ook.

Haha. lekker veel reuring Zoor.

Haha jemig jongans

Ik denk dat een kind van 12 jaar nog niet volledig wilsbekwaam is. Natuurlijk wil die liever niet de bijwerking van de chemo. Maar weet hij ook zijn kans oo genezing , en snapt hij die? Ik vind het bizar dat een moeder op deze manier de behandeling van haar kind tegenwerkt.

Schuld van Quizzle, met haar nuance en begrip en gedoe.

Ik lees het eerlijk gezegd expres niet, omdat het me een verdrietig verhaal lijkt met alleen maar verliezers.

Mijn welgemeende excuses. Maar dit is voor mij natuurlijk wel een erg persoonlijk rakend onderwerp.
De volgende keer zal ik iets bots posten met bekrompen meningen.
En dit is niet als verwijt of wat dan ook, ik kom te serieus over hier kennelijk.

Jouw mening wordt juist gewaardeerd Quizzle. Jij reageert altijd erg uitgebreid en doordacht.

Quizzle, Caulfield maakt een grapje hoor!!

Ik vind jou zelfs heel prettig op het forum. Je weet altijd het juiste te zeggen!

Ik weet t ik weet t. Wij hebben elkaar al ' gesproken'. Nogmaals , ik kom serieuzer over. Niet de bedoeling!

Ik ben het met Quizzle eens. Lastige kwestie, bij een kind van deze leeftijd.

Ik vind niet dat iemand van 12 hier over zou moeten kunnen beslissen, maar als de chemo niet noodzakelijk is vind ik dat zijn keuze gerespecteerd moet worden en dus niet moet worden uitgevoerd.
Maar als de kans groot is dat de kanker dan weer terug komt, dan snap ik zijn vader eigenlijk best wel. Ik denk dat ieder mens met kanker liever geen chemo wil en er ook oprecht bang voor is. Een 12-jarige net zo goed. Die zal sneller denken :"Als ik het niet doe en ik word op een andere manier beter, dan kan ik zonder die nare bijwerkingen gewoon weer lekker buiten spelen straks met mijn vrienden."
Een volwassenen zal misschien sneller denken: "Als ik het niet doe en het komt wel terug, dan vergeef ik het mezelf nooit."

Dus tja. Ik vind het een beetje aan de situatie afhangen of dit door een 12-jarige beslist mag worden. Als er door het afbreken van de behandeling een 50/50 kans bestaat op terugval, dan weet ik niet of je dit aan een kind moet overlaten...