Perfect parent
Consequent zijn vind ik, als degene die praktisch 100% van de tijd bij m'n kind is, niet altijd makkelijk. Maar de peuter peutert flink dus na een akkefietje met een tandenborstel - die hij zelf wilde afspoelen maar in plaats daarvan door de badkamer wierp waardoor ik mij genoodzaakt zag hem het privilege van zelf zijn tandenborstel af te spoelen te ontzeggen en het zelf te doen met begeleidende uitleg alvorens hem naar zijn slaapkamer te bonjouren -
volgde een krijsfestein in bed.
The easy way out was om hem alsnog even die borstel onder de kraan te laten houden om vervolgens eindelijk op de bank te kunnen ploffen. Maar, onder continue schaamte tegenover de buren die vast dachten dat hij gemarteld werd (wat misschien ook wel zo was, in zijn peuterbrein) en na verschillende keren naar boven lopen om te herhalen dat hij écht niet meer die tandenborstel mocht afspoelen en de reden waarom, ging meneer zo'n half uur en een hele dikke knuffel later rustig slapen. Halleluja!
Tot zover mijn kleine maar meest recente "krijg nou wat, ik kan dit gewoon-momentje'.
Vertel, wanneer was de jouwe?
Disclaimer: no toddlers were harmed in this process.