Phoe het is maar net of het uitkomt of iedereen altijd welkom is. De eerste weken hebben we af en toe strepen in de agenda gezet om even rust te hebben (directe familie uitgezonderd). Nu doen we dat ook wel als we al drukke weekenden gehad hebben en V gewoon een rustige dag nodig heeft.

Hier is geen normaal norm. Je doet wat je zelf wilt.
Ik heb sowieso niet zo graag bezoek dus wij geven een kraamfeest. Alleen naaste familie en echt goede vrienden komen, als ze willen, voor het kraamfeest al op kraamvisite. Nu komen de opa's en oma's ongeveer 2x pw en 1x pw een goede vriend.

Of ze dat bij jou 'flikken' heb je dus zelf in de hand. Als ze vragen of ze langs kunnen komen kun je gewoon nee zeggen.

De kraamvisite vond ik over het algemeen gezellig, behalve de mensen die nog een beetje als laatst uit plichtsbesef kwamen ( ooms en tantes die we nagenoeg nooit zien). We plande maximaal 3 kraamvisites in een wekend omdat de meeste mensen van ver kwamen, wat langer bleven zitten en dus bijna alle visites in het weekend waren.

Nu verwacht ik veel minder bezoek, dat hoor ik van iedereen bij een tweede kindje en vind ik ook wel lekker, juist om het allemaal een beetje normaal voor de oudste te houden. Voor de vriendengroep houden we waaarschijnlijk bij 1 van onze ouders in de tuin een kraamborrel, gezellig omdat iedereen elkaar dus kent en niet iedeeeen hoeft zo lang in de auto en wij zijn er in 1 keer " van af".

Mijn ouders komen nu wekelijks en helpen me enorm, ze wonen op 1.5uur rijden en nemen die dag alle zorg voor S uit mijn handen, doen wat in huis ed. Mijn schoonouders zien we heel weinig, mijn schoonmoeder wilde laatst wel een dag komen, maar dan wil ze dus door de week zodat mijn schoonvader niet mee kan ( dat was voor mijn verlof en ik werkte 32uur, zit dus niet heel ruim in mijn "vrije" tijd door de week) en ze S voor zichzelf heeft en gaat hier als de prinses op de bank zitten en ik loop te sjouwen, dan is ze er om half 10 en vertrekt na de spits rond 19:00uur pas weer. Dat deed ze bij S tijdens mijn verlof met regelmaat en nadat hij geboren was ook, ik zag er elke keer tegen op maar vond dat ik haar haar kleinzoon niet mocht ontnemen. Maar nadat het nieuwe er vanaf was zagen we ze nog nauwelijks, dus nu gaat het op mijn voorwaarde en heb ik gezegd geen tijd te hebben voor hele dagen bezoek.

Ik vind bezoek dus niet erg, maar het ligt er echt aan wie, hoe lang ed. Sowieso wonen wij niet dicht bij de familie dus de deur bij elkaaar plat lopen kunnen we sowieso niet.

Van mij is iedereen bijna altijd welkom. Als wij thuis zijn mogen mensen komen aanwaaien. Helaas gebeurt dat niet zo vaak.

Ik vind het gezellig als mensen langs komen, maar het liefste ben ik wel van tevoren op de hoogte. Onze weekenden zitten vaak vol. Dus als er dan een keer een 'vrije' dag tussen zit, dan vind ik het ook fijn om die met m'n gezin door te brengen.

Nou wij verbazen ons eigenlijk over hoe weinig kraambezoek er langs komt. We hadden wel meer verwacht. En dat vinden we best jammer, want we zijn best gastvrij en vinden het gezellig als er mensen langskomen. In de kraamweek hebben we wel bewust paar dagen rust genomen maar daarna bleef het ook vrij rustig. Die rust in de kraamweek kan ik wel iedereen aanraden, vooral op dag 3 en 4. Maar nu? Kom maar hoor!

We laten de meeste vrienden gewoon 's avonds langskomen. Mijn man vindt het ook wel erg gezellig als hij bij de meeste kraambezoeken er bij is. De meeste mensen werken overdag dus ze zijn welkom na het werk en dan eten de meeste vrienden ook gewoon een hapje mee. Er is één vriendin van mij die pertinent weigert te komen eten, dat vindt ze 'te veel werk voor ons', wil ons er niet mee opzadelen. Met als gevolg dat ze pas in juni ofzo langs kan komen, want ze heeft zelf een heel lastig werkschema. Eigenlijk vind ik dat dus irritanter, kom nou maar gewoon eten. Van ons mag iedereen gerust mee eten. Eten moeten we toch en koken met een kind lukt ook best. Verwacht even geen superculi maaltijden en het kan een beetje chaotisch zijn met voedingen tussendoor, maar wij vinden het juist een gezellig sfeertje hebben. En anders in het weekend gewoon lekker op de borrel. Niet zo stijf beschuit met muisjes hoor (tenzij het koffietijd is natuurlijk), gewoon gezellig een wijntje en hapje met vrienden en toevallig is er een baby bij.

Wij zijn dus erg makkelijk daarin maar scheelt ook dat we een hele makkelijke baby hebben. Op de zorg van zijn groei na hebben we echt totaal nog geen moeite gehad met dingen. Kom maar gewoon langs. Er zijn weekenden dat we een aantal kraambezoeken hebben maar ook genoeg weekenden gehad waarin er niemand kwam maar eigenlijk hadden we wel wat meer verwacht.

Qua familie:

Mijn moeder komt zo eens in de twee weken langs. Vindt ze het einde. En begin mei waren we een weekendje weg met familie. Nou de hele familie (alle dames met name maar ook mijn broertje) adoreren hem. En hij raakt totaal niet overprikkeld van al die mensen, dus echt heel fijn. Hij ging van arm tot arm, ik heb geloof ik alleen 's nachts een luiertje hoeven verschonen. Echter heb ik in het begin, in de week dat de kraamzorg net weg was, juist even tegen m'n moeder gezegd dat ze níet moest komen die week. Ik wilde het even zelf uitvogelen allemaal. Maar dat was ook goed. Komend weekend komt zij juist weer hier oppassen, dan zijn wij een weekendje weg.

En m'n schoonmoeder ziet 'm wat vaker ad hoc, gewoon eventjes als wij daar eten of als we daar een middagje zijn. Eergisteren op moederdag vroegen we haar en m'n schoonvader spontaan te eten en dan is dat ook gewoon gezellig. We zeggen ook telkens dat ze gerust mag bellen als ze even langs wil komen op de koffie (ik ben thuis, man aan 't werk) als ze baby wil knuffelen, maar tot nu toe heeft ze dat nog niet gedaan. Zolang ze maar belt vind ik het best.

Nou dat dus. Eigenlijk gewoon hetzelfde als voorheen maar dan met een baby.

Ik vind dat je dat moet doen zoals je dat zelf wilt.
In de 1e twee weken hebben we gevraagd om wat meer rust omdat mijn bevalling etc heel zwaar was. Dat viel niet bij iedereeen in goede aarde.
Daarna vond ik de visite prima, maar eigenlijk was het heel rustig. Af en toe op avond of in het weekend.

Geef je grenzen tzt gewoon aan of laat je vriend dat doen. Het is heel normaal dat je daar niet op zit te wachten de eerste dagen.

Hier ook zo. Ik ga zelf vaak langs mijn zus en/of moeder.

En inderdaad wat Tiara zegt. Geef daarin tzt gewoon je eigen wensen en grenzen aan.

X

Hier ook zo. Helaas komen ze hier ook niet zo aanwaaien. Gaat vaak nog op afspraak. Behalve mijn ouders en zus die komen wel zo aanwaaien. Maar vrienden maken een afspraak.

Dat is echt aan jezelf wat normaal is. Toen ik nog samen was met mijn ex kwam er nooit zomaar iemand aanwaaien. Tegenwoordig is het hier de zoete inval. En ik betrap me er vaak op dat ik dat toch heerlijk vind!

Fijn om te lezen dat rust ook belangrijk is en mensen daar dan ook bewust voor kiezen. En dat het ook gewoon mag, zolang je maar netjes je eigen grenzen aangeeft. Leermomentje voor mezelf.

Mijn schoonzusje moet dit topic hebben gelezen (grapje natuurlijk), want vanavond de update dat ze teveel van hun kleine meisje hadden verwacht. De dag was zo druk dat niet zij, maar mijn kleine nichtje helemaal van slag was. Ze waren op visite geweest bij beide oma's van papa's (mijn) kant en het meisje raakte helemaal overprikkeld. Tja, iedereen wil haar vasthouden en van haar houden en ik kan me voorstellen dat het teveel kan zijn. En het is officieel zo'n makkelijk kind, slaapt ook gerust de nacht door, dus ik snap ook dat de ouders nu even gas terug nemen. Het stond er niet met zoveel woorden, maar wel dat ze ervan geleerd hebben niet teveel te willen op een dag.

Ja hier ook. We gaan altijd spontaan. Bellen meestal wel even of ze er zijn. Voor de meeste mensen moeten we wel even in de auto stappen maar we maken geen planning van maanden voorruit.
Daar houd ik niet van. Bij een vriendin van mij moet dat wel. Met haar heb ik in maart een afspraak gemaakt voor in juni. Pff zal daar echt moe van worden als je al zoveel gepland hebt staan.

Ik vind het altijd erg gezellig als mensen spontaan op bezoek komen, vriend kan daar absoluut niet tegen dus iedereen maakt netjes van te voren een afspraak hier.
Ook probeer ik zoveel mogelijk kraambezoek overdag te plannen wanneer hij aan het werk is. En dan bedoel ik het kraambezoek van mijn kant van de familie/vrienden/collega's.
Vriend heeft een hele kleine familie en de meeste daarvan wonen in Ierland. Daardoor is hij helemaal geen familie bezoek gewend van huis uit en vind hij al dat bezoek de laatste tijd ook echt niets aan haha!

Achteraf was een kraamfeest misschien wel een optie geweest, maar dat vind ik eigenlijk zo onpersoonlijk.

Iedereen is (gelukkig) anders. Wat voor jou misschien niet normaal lijkt, vindt een ander waarschijnlijk heerlijk.

Mocht het zover komen bij jullie, dan moeten jullie gewoon doen wat jullie het prettigst vindt en het beste werkt met jullie kindje. En wie weet vind je al die drukte tegen die tijd wel erg leuk. Wie zal het zeggen!?

Iedereen is hier altijd welkom, mits ze van tevoren even bellen of appen. Ik hou zelf niet zo van onverwachte visite. Maar vooral mijn oudste dochter heeft baat bij ritme en structuur. Ze kan flink last hebben van verrassingen en onverwachte dingen. Thuis proberen we daar zoveel mogelijk rekening mee te houden, gelukkig weten familie en vrienden dat ook!