Kleine irritaties moeder
Maar toch merk ik dat ik kleine irritaties begin te krijgen. Ik erger me aan een paar dingen waarvan ik twijfel of ze groot genoeg zijn om er wat van te zeggen, maar toch begin ik me er steeds meer aan te ergeren eigenlijk. Even een kleine samenvatting:
- Af en toe noemt ze hem 'mijn Olivier'. Op zich onschuldig, maar ik denk dan echt elke keer 'Nee, MIJN/ONZE Olivier, niet die van jou.' Dit doet ze soms op Facebook en soms gewoon op Whatsapp. Kleine irritatie van mijn kant. Misschien ligt dat aan mij, maar ik vind dat toch niet zo leuk.
- Ik stuur haar vrijwel elke dag wel even een fotootje, want dat vindt ze enig. Helemaal prima. Ik stuur echter bewust niet elke foto naar de familiegroepsapp (met moeder, broer en zus) want ik wil niet dat mijn kind de groepsapp domineert, want er is meer in het leven en in de familie dan alleen mijn kind. Zo probeer ik ook echt interesse in broer en zus te tonen. Maar het gebeurt nu steeds dat mijn moeder dan ineens de foto's die ik naar haar doorstuur, dan weer in de groepsapp zet. Dan deelt zij ze dus en gaat alsnog die hele app over hem. En als ze dan ook nog eens inderdaad 'mijn Olivier' zegt, grrr dan vind ik dat eigenlijk echt best heel irritant.
Dat zijn denk ik wel de grootste (kleine) irritaties. Ik vind het ook niet echt heel erg chill dat echt compleet het héle dorp waar m'n moeder woont op de hoogte is, maar anderzijds vind ik dat ook wel weer heel lief en weet ik dat ze ontzettend trots is. Kreeg cadeautjes en kaartjes van collega's van haar en vriendinnen van haar enzo, dat vind ik nog wel heel leuk en snap haar enthousiasme daarin op zich wel dus daar probeer ik me niet aan te ergeren.
Zijn dat dingen waarvan jullie iets zouden zeggen? En hebben jullie zelf soortgelijke 'claimerige' ouders?