Ik heb dinsdag weer een afspraak met mijn psycholoog. Ik ga het daar wel bespreken. Depressies liggen altijd op de loer bij mij. Ik ben deze winter best aardig doorgekomen omdat ik het ook gewoon te druk had om somber te gaan zijn.
Wandelen is heerlijk maar dat kan ik helaas niet goed. Ik probeer me al maanden er toe te zetten om te gaan zwemmen weer, dat heeft op mij hetzelfde soort effect. Ik moet het gewoonte aan doen, daar ben ik me van bewust.

Uitspreken en delen helpt ook, ik praat er ook over met mijn vriend en ook in mijn appgroepjes, maar in real live vind ik dat lastiger, ik wil geen zeurpiet zijn en ik wil op zo'n moment liever afleiding zodat ik het even niet hoef te voelen.
Die afleiding helpt wel om me minder ver te laten afglijden in het verdriet maar niet om me minder verdrietig te voelen, het blijft helaas onder de oppervlak aanwezig.

Oh en ik doe veel meer dan een half uur per dag iets voor mezelf maar ik voel me er altijd schuldig over, heel ingewikkeld.