Bedankt allemaal voor jullie reacties.
Ik waardeer ze allemaal (al snap ik die van jou niet helemaal Fred) maar ik lees ook dat niet iedereen mijn vraag begrijpt. De vraag is niet persé of ik het moet aankaarten maar meer hoe ik dit kan doen zonder hem te kwetsen/beledigen. Ik lees inderdaad ook terug dat iemand het echt zelf moet willen en daar ben ik het helemaal mee eens.

We kunnen echt alles met elkaar bespreken, dat is juist zo fijn aan onze relatie. Alleen dit is gewoon een heel gevoelig punt bij hem. Ik ga het zien, wie weet komt er binnenkort een moment waarop ik kan inhaken.

Dat ik van mijn eigen weet dat de maanden juni tm aug het ongezondst zijn (bijna erger dan kerst), omdat mijn hoofdsport dat ik minimaal 2x per week doe dan stil ligt neemt mijn conditie in die maanden meestal af en mijn gewicht toe. Als dat weer bent dan neemt mijn conditie toe en gewicht wordt dan hopelijk ook weer minder.

Ik wil er voornamelijk mee zeggen dat sporten wel helpt. In iedergeval bij mij ook al staat het op een laag pitje in de zomermaanden.

Maar dat is de vraag toch niet Fred.

Lovely ik zou het heel erg bij jezelf houden. Als ik het zo lees zit hij op het gewicht van obesitas of net op het randje daarvan. Dat brengt natuurlijk gezondheidsrisico's met zich mee. En dat zal ik dan aankaarten, dat ik bang zou zijn dat als hij zo doorgaat dat hij niet gezond oud wordt, dat jullie kindje straks niet alles met zijn/haar vader kan doen vanwege zijn gewicht en waarschijnlijk ook zijn slechtere conditie. En dat je het hem gunt dat hij straks alles gewoon kan met zijn kindje zonder dat zijn gewicht en gezondheid hem in de weg zit.

Maar goed dat zouden ook oprecht mijn angsten zijn, dat hij alleen maar verder blijft aankomen en de gezondheidsklachten gaan komen wat dan effect zal hebben op het hele gezin.

Ik zou het er ook zeker over hebben Lovely. Mijn vriend is in de eerste twee jaar dat ik hem kende 2 broekmaten gegroeid. Hij zat dan wel niet tegen fors overgewicht aan, maar zoveel aankomen was niet gezond en de bijbehorende levensstijl zeker niet. Het draaide dan wel op ruzie of irritaties uit omdat hij de kritiek niet kon hebben, wat ik ook niet gek vind. Het is niet leuk om te horen. Maar meestal gaf ie dan een dag of halve dag later aan dat ie wel wist dat ik gelijk had. We bespraken dan hoe hij/we bepaalde gewoontes konden veranderen. Ik kookte in die tijd meestal omdat m'n vriend heel druk was met werk. Dan zorgde ik er ook voor dat we als we samen aten altijd gezond aten.
Inmiddels zit ie in een andere fase van z'n leven en beweegt hij weer meer en eet hij in de basis gezonder. En dat is deels omdat het gewoon zo loopt, maar ook omdat we er wel aandacht voor hebben gehad.

Oh en hoe ik het dan aankaartte.. meestal aardig en begripvol en wat Jada zegt over me zorgen maken over gezondheid, dat ik het niet zei om lullig te doen oid, vragen hoe hij er zelf over dacht en hoe ik kon helpen. Alsnog reageerde hij altijd gepikeerd hoor in eerste instantie.

Weg ivm privacy

Anelisan, je beschrijft het alsof je schoonvader een slachtoffer is.

Tja, het is een gevoelig onderwerp, maar als mijn man zorgen over me heeft of me niet meer aantrekkelijk vindt, dan hoor ik dat graag. Derek Otte zegt het zo mooi:
“Soms praat wie
hebt meest om je geeft
het minst met je mee”

Ik zou aangeven dat ik het er graag een keer deze week over wil hebben en vragen welk moment hij fijn vindt. Mijn man kan ook fel zijn als zoiets hem overvalt, maar als hij het aan ziet komen en weet dat ik het belangrijk vind, weet ik zeker dat hij het wil bespreken. Misschien kun je zoiets doen, Lovely?

@Anelisan: kan je schoonvader zijn hoofd niet van links naar rechts bewegen?

Verder eens met Luisa. Ik vind het ergens wat betuttelend om een partner te wijzen op gezondheidsrisico's. Ik ga ervan uit dat het geen randdebiel is en hij zichzelf dat ook kan bedenken (en omgekeerd, mocht dat het geval zijn). Daarom zou ik ook aangeven dat ik het fijn zou vinden als we beiden enigszins ons best blijven doen voor elkaar om aantrekkelijk te blijven. Een paar kilo aankomen komt vaak ook met de jaren, maar als we echt het echt gaan hebben over meerdere kledingmaten zou ik wel eerlijk aankaarten dat dit niet meer lijkt op de man waar ik ooit verliefd op werd. Gevoelig ligt het onderwerp toch wel, ook al verpak je de boodschap met een mooi strikje eromheen. Ik ben voorstander van open communicatie en zou dat omgekeerd ook waarderen.

Zo... dat duurde even voor het kwartje viel

Hmm lastig. Mijn eerste ingeving zou zijn om 't op een speelse wijze bespreekbaar te maken. Zo van: zooo jij krijgt ook een lekker bierbuikje. Vaak opent dat het gesprek om te praten over eten/sporten.
Maar goed, ik denk niet dat dat in dit stadium werkt. Aangezien hij echt overgewicht heeft zou ik het dan toch op een serieuze manier bespreken. Heeft hij t er zelf nooit over? Ik neem aan dat als je overgewicht hebt je dit zelf ook als vervelend ervaart en dat af en toe ook wel uit.
Dan zou ik op zo'n moment voorstellen om naar een dietist te gaan, een sport abonnement af te sluiten, vanaf nu alleen maar gezond eten in huis te halen etc.

Je kunt het er wel over hebben, maar uiteindelijk miet hij het zelf doen he? Waarschijnlijk weet hij het allang van zichzelf, maar kan of wil hij die knop nog niet omzetten. Of heeft hij gewoon geen idee hoe. Mijn vriend was er tot voor kort bijvoorbeeld nog heilig van overtuigd dat je grote hoeveelheden koolhydraten (brood/pasta/rijst) nodig hebt. Ja en als je dan denkt dat je gezond bezig bent...

Ik zou het erop gooien dat je het fijn vindt als jullie sámen wat gezonder gaan eten. En dan doe jij gewoon gezellig met hem mee.

Ik kan me de reactie van je man goed indenken, misschien is het handig om die kant even te horen, zodat je het gesprek beter kunt doen?

Ik heb geen obesitas, maar ik ben zeker wel te dik, al jaren. Na mijn bevalling ben ik wel flink afgevallen: van 93 naar 77 kilo. Maar die 77 was nog niet het einddoel, het liefst zou ik tussen 70 en 75 kilo wegen. Als mijn man over mijn gewicht begint, moet hij ook op eieren lopen. Niet omdat ik dat wil, maar omdat het (bij mij althans) zó iets is wat ik zelf ook graag wil (afvallen, slank zijn), maar wat ik zo moeilijk vind en waar ik van binnen al heel vaak mee bezig ben. Verwijtend praten, heel actiegericht praten, het onderwerp helemaal mijden of bepaalde blikken toewerpen als ik ongezond eet, helpen iig allemaal NIET, hehe.

Wat bij mij over het algemeen helpt, is bijna om zo lief en begripvol mogelijk te doen. Veiligheid is gewoon een super belangrijke voorwaarde voor hulp. Als jij als mijn partner bijv. zo het gesprek zou openen: "Hee schat, ik wil ergens serieus met je over praten, over iets wat jij lastig vindt, maar ik wil het er graag op een fijne manier over hebben," zou ik al heel rustig dat gesprek ingaan. In dat gesprek zou ik het heel fijn vinden als ik merk dat ik geliefd ben. Mijn man heeft verder ook wel gevraagd van: wat heb je van mij nodig? Nou, dan kon ik daarover nadenken en kwamen we tot een mooi plannetje. Het was niet zo dat hij zei: 'je moet dit of dat doen, daar zit jouw probleem', dat soort opmerkingen. Dan was het gesprek meteen afgeketst.

Maar dat hij mij steunde en probeerde te helpen waar dat kon, was heel fijn. Uiteindelijk moet je het zelf doen inderdaad, maar als je bijv. bananenbrood moet maken zonder suiker of een moeilijke smoothie, is het wel fijn als iemand dan even met jullie kind gaat spelen, zodat je dat brood kunt maken en niet naar een beschuitje met hagelslag grijpt als je honger/trek hebt.

O ja, en een teamgevoel is juist wel heel tof als je wilt afvallen, vind ik. Dus jouw voorstel om samen te beginnen na je bevalling zou ik ook zeker op tafel leggen.

Bedankt Geel! Wat een liefdevolle reactie.
De andere reacties ook hoor. :-)

Ik heb het vanmorgen aangegeven op een liefdevolle, respectvolle manier. En ook dat het niet mijn liefde voor hem in de weg staat.

Hij reageerde wat nors en vond het niet nodig dat ik me zorgen daarover maakte. Ook vind hij dat hij de afgelopen tijd niet veel zwaarder is geworden. En ja, ik weet dat ook niet zeker. Hij gaf wel schoorvoetend toe dat sinds hij gestopt is met fanatiek sporten hij wel aangekomen is ja.

Het zit hem niet persé in het samen gezond eten, want dat doen we wel. Het is meer dat hij ‘s avonds veel snoept. Hij is echt een nachtdier, mede door zijn werktijden. Dus heel regelmatig eten is voor hem heel lastig. Hij koopt “die shit” ook allemaal zelf. Ik koop zelden lekkere dingen voor hem omdat ik toch wel weet dat hij dat zelf doet.

Nou ja ik laat het even rusten. Ik denk wel dat er een zaadje geplant is en dat ik het na de bevalling weer met hem op kan pakken. Ik ben laatst zelf wel 10 kilo afgevallen en dan steunt hij me super goed en vind het ook super knap van me. En ik wil niet een betuttelende “moeder” worden i.p.v. zijn vrouw.

En sorry Fred, niets persoonlijks want ik ken je niet, maar heb nog steeds geen idee wat ik met je reactie moet.

Weg ivm privacy

Anelisan: als hij er zelf voor kiest ongezonde dingen in zijn mond te stoppen/veel meer te eten dan hij nodig heeft, vind ik het nogal een rare uitspraak om de zin van de campagne erbij te halen die gaat over de aanpak van huiselijk geweld. Je zegt immers zelf dat jouw schoonvader uit zichzelf ook al veel snoept.

Guattari ik had vannacht een bericht getypt maar weer weggehaald ivm privacy. Maar er speelt meer dan alleen dit.

Ah ok, dat wist ik niet. Dat lijkt me naar.

Is het ook. Gelukkig ziet mijn man het ook dus ik sta er niet alleen in. Maar zijn broers en zussen zien het dus niet of doen zelfs mee.

Mijn man staat me vaak in de weg als ik ergens mee bezig ben, in de keuken, in de badkamer grrrr.

En hij hangt zijn jas over een willekeurige stoel terwijl hij langs de kapstok loopt (ik ruim hem vervolgens braaf op, scheelt mij een boel frustratie.

Hij wil altijd meer dan 1 kus voor het slapen gaan, echt jongen, why!

Haha dat laatste klinkt juist vet lief!

Hahahaha Flore die laatste vind ik echt grappig.

Die laatste vind ik ook lief inderdaad!

Oh trouwens in dat kader heb ik ook nog een irritatiepuntje.

Ik lig meestal al te slapen als hij naar bed komt en dan komt hij tegen me aan liggen of gaat hij mijn arm strelen. Maar daar word ik hartstikke wakker van. Laat me gewoon slapen! Ik grom dan meestal wat onaardigs maar hij blijft het doen haha.