Nooit meer vliegen is wel het andere uiterste, maar ik zou het niet nu forceren zodat je over een half jaar kan gaan vliegen, het lijkt mij niet dat dat hem echt gaat helpen met zijn vliegangst. Sowieso lijkt vliegen me momenteel niet heel ontspannen voor mensen die het toch al eng vinden, dus ik zou echt even wachten en hem wat meer tijd geven.

Ik zou de plannen aanpassen. Er is weinig aan als één gezinslid hiervoor over zijn grenzen moet verleggen. Kun je er echt van genieten als hij er zoveel stress om heeft?

Je zou wel kunnen kijken hoe die angst minder zou kunnen worden, maar die deadline eraan hangen geeft een hoop druk.

Ik zou de plannen aanpassen. Even heel rigoureus gezegd, hoe leuk en fijn zal het jubileum zelf, en de herinneringen eraan nog zijn als je zoon doodsbang er naartoe moet leven, dus niets van voorpret ervaart, en doodsbang in de lucht is? Hij zal er sowieso niet overwegend fijne herinneringen aan hebben.

Ik ben het eens met mijn voorgangers. De conclusie dat jij nooit meer zal vliegen vanwege je zoon lijkt me voorbarig. Nog een jaar of 5 en hij wil niet eens meer met je op vakantie. Daarnaast kun jij voor die tijd al vliegen zonder hem als je dat graag wil.
Als je je jubileum graag samen wil vieren doe je dat ook op een manier die voor iedereen prettig is, lijkt me.

.

Ja, dat laatste is denk ik waar je mee aan de slag moet.

En troost je, dikke kans dat al die eilanden nog hartstikke code rood zijn over ene half jaar en zorgeloos op vliegvakantie nog helemaal niet bij deze tijd past.
Daarbij komt ook nog dat er hopelijk steeds meer goeie internationale treinverbindingen zullen komen (niet direct naar tropische eilanden, uiteraard) en dat je dus ook zonder vliegtuig heerlijk kunt reizen.

Ik zou juist wel kijken naar een oplossing.
Hij kan er natuurlijk prima overheen groeien, maar zou dit ook voor hem beperkend vinden. En voor mezelf en de rest van het gezin ook, de komende jaren zit een vliegvakantie/citytrip er niet in. Hoe erg vinden jullie dat?

Ik heb verder geen ervaring, maar volgens mij zijn er cursussen tegen vliegangst. Ik zou eens kijken of je zoiets kan vinden. En wellicht mensen die ook vliegangst overwonnen hebben proberen te spreken.

Eens met Luisa! Hij heeft nog nooit gevlogen, het zou enorm goed zijn als hij deze angst gaat overwinnen. Heeft hij de rest van zijn leven plezier van. Ik zou gaan kijken voor een cursus tegen vliegangst.
As we speak ben ik zelf net geland op Schiphol, was iets mis met het vliegtuig, we gaan zo weer vertrekken. Ik heb giga vliegangst en ben nog iedere keer bang maar heb inmiddels zeker 20 keer gevlogen. Het verrijkt echt mijn wereld, het zou zo zonde zijn om mijn en ook de angst van je zoon te laten winnen.

Ik zou idd ook kijken naar andere opties ipv meegaan in de angst. Daarmee straal je ook uit dat er iets is om bang voor te zijn. Maar goed, ik zou het wel alleen doen als ik me kind voor die tijd enigszins relaxter gekregen heb.
Ik zou langs een huisarts gaan en vragen om iets rustgevend, en eens op YouTube gaan kijken naar dingen over vliegangst. Een cursus voor een 11 jarige lijkt me niet echt dat er is.
In ieder geval zou ik samen met hem gaan kijken naar informatie. Bijv zoeken naar relativerende dingen, hoe groot de kans is op een ongeluk, die kans ligt stukke lager als in de auto stappen. Al moet je bij zoiets wel zeker weten dat hij dan vervolgens auto's niet ook vermijden gaat haha.
In ieder geval zou ik gaan kijken naar wat hij zelf denkt dat hem helpen kan hierin.

Ik had als kind ook vliegangst, wij zijn pas voor het eerst gegaan toen ik zestien jaar was. Nou hadden mijn ouders er voor die tijd ook niet per se behoefte aan, de vakanties met de auto waren ook leuk, maar op een gegeven moment hebben we samen besloten dat het leuk zou zijn om naar Kreta te gaan. Mijn ouders hebben dat heel zorgvuldig met mij voorbereid. We zijn vooraf denk ik wel een keer of vier, vijf naar Schiphol geweest om te kijken hoe de vliegtuigen opstegen en landden. Er was daar ook een flight simulator, maar daar durfde ik al niet eens in. Uiteindelijk heb ik voor mijn eerste vlucht oxazepam geslikt om te kalmeren. Daarna was het onbekende eraf en durfde ik te vliegen zonder pil, al heeft het wel lang geduurd voor ik het echt niet meer eng vond en nog voel ik me niet altijd op mijn gemak.

Ik had destijds een boek over vliegangst dat mij heel erg geholpen heeft, waarin bijvoorbeeld stapje voor stapje werd beschreven wat er tijdens een vlucht gebeurt. Daar had ik veel houvast aan. Ik heb even gekeken, als ik het me goed herinner was het van Lucas van Gerwen. Ik zie dat hij ook een boek heeft voor kinderen met vliegangst:

https://www.bruna.nl/boeken/ik-wil-niet ... 9044977714

Voor nu zou ik gaan zoeken naar een andere mooie bestemming waar geen auto voor nodig is. Er zijn prachtige streken die ook goed met de auto of trein te bereiken zijn, of met de boot. Misschien niet helemaal wat je voor ogen had, maar uiteindelijk gaat het om het gezelschap en niet hoe ver je gaat.

Voor zijn gemoedsrust zou ik zéker wat anders kiezen. Er is genoeg te zien zonder in een vliegtuig te moeten stappen. Je kunt ook met de Thalys richting het zuiden, bijvoorbeeld.

Óf jullie gaan zonder kinderen. Kan ook.

Dit.

En ik zou ook niet weten waarom het goed is om dit te overwinnen eigenlijk.
Als hij later ineens reislustig wordt komt het vanzelf. En anders geen vliegvakanties.
Mijn vriend durft ook niet te vliegen en ik heb zelf ook maar 1x gevlogen. Prima zo, mis echt niets.

Als het echt je droomreis is zou je kunnen kijken naar andere manieren om daar te komen. Is het in Europa? Dan zijn de meeste plekken toch wel per auto/trein en boot te bereiken? Het zal dan vast een hele onderneming zijn maar ook dat kan een tof onderdeel van de reis en de ervaring zijn natuurlijk

@Savi: maar jullie gaan sowieso nooit op vakantie dus dat ligt heel anders. De gemiddelde NL'er doet dat wel en sowieso is het nooit goed om angst te laten overwinnen met zulke dingen. Als het nou om bungeejumpen zou gaan alla maar dat is niet zo.

Nouja ik vind vliegen dus wel een beetje in de categorie bungeejumpen vallen. Het hóéft niet, als je het echt niet wilt. Prima om samen te kijken of hij ervoor open staat om die angst te overwinnen, zodat er op een later tijdstip, los van het jubileum, misschien wel een keertje gevlogen kan worden. Maar wil hij dit echt niet, nouja ook prima. Misschien wil hij er dan zelf in de toekomst dan eens iets mee doen. En zo niet: je kunt prima leven zonder vliegtuigen en vliegvakanties.

Je kan zonder vliegtuig ook gewoon op vakantie.
Nouja wat Maple zegt dus.

Ik vind vliegen nou ook niet bepaald een noodzakelijk kwaad.

Ik zou voor nu ook wat anders zoeken en wel zien wat de toekomst brengt. Misschien wil ie over een tijd uit zichzelf wel eens vliegen..of niet, dan is het ook zo.

Ik vind het ook niet heel noodzakelijk, al kan ik me ook wel weer voorstellen dat je probeert er iets aan te doen, maar dat zou ik dan volkomen los zien van de viering van het huwelijk, want dat is al over een half jaar en dan wordt de druk wel erg hoog.

.

Gray je laatste post geeft toch een heel ander gevoel dan je openingspost ;).
Wat meer van je laatste post in de OP had denk ik wel wat meer andere reacties opgeleverd hoor.

Jammer dat mensen hier hun reactie niet kwijt durven, wat zijn dat voor reacties dan? Er zijn hier toch reacties van beide kanten nu?

Eens en sowieso vind ik de reacties nou niet bepaald fel. Volgens mij is het enige wat er gezegd wordt dat je het niet moet forceren en dat is omdat je zelf in je openingspost schrijft dat je je er maar moeilijk bij neer kan leggen. Als mensen zich om deze reacties al niet meer durven te uiten dan moeten we blijkbaar wel extreem voorzichtig reageren.

Is een vliegsimulator dan niet iets? Of misschien eerst een keer in een klein vliegtuigje of zweefvliegtuig? En via YouTube wat hier geopperd werd of dat boek van je om mee te beginnen. Lijkt mij in elk geval altijd goed om angsten te overwinnen. En vooral na jouw laatste post zou ik wat proberen en niet bij voorbaat die reis niet door laten gaan.

Overigens vind ik vliegangst ook niet zo zeer beperkend voor vakantie, je kan in Europa inderdaad veel doen wat per auto ofzo bereikbaar is. Maar meer voor de toekomst. Wat als hij later met vrienden naar Kreta wil? Of voor studie of werk naar het buitenland kan? Alleen daarom al zou ik proberen mijn kind op jongere leeftijd van een dergelijke angst af te helpen.

Serieus, meerdere priveberichten van mensen die niet mee durven posten? In dit topic? Ongelooflijk. Ik bevind me geregeld in topics die heel wat feller zijn en krijg nooit dat soort berichten.

Gray, wat lastig voor hem dat hij zo angstig is. Kennis, mits de juiste, kan hem geruststellen. Er zijn speciale trainingen en boeken, dus die tips zou ik absoluut gebruiken.

Ik snap héél goed dat je je hier op verheugd. Wij zijn sinds de kinderen er zijn ook niet meer samen in het vliegtuig gestapt en ik zou het ook erg jammer vinden wanneer het niet kan omdat één van de kinderen angst heeft. We zijn wel o.a. twee keer naar Zuid-Frankrijk geweest en op zich vond ik dat bevredigend genoeg voor nu. Ik heb zelf een beetje vliegangst en wil dat niet overbrengen op de kinderen. Dus de situatie is anders, maar de boodschap is hetzelfde: denk in mogelijkheden. En volgens mij doe je dat ook ?


Ik verbaas me enorm over die priveberichten. Dat snap ik echt niet. Hier staat toch niets wat echt fel is? Er wordt meegedacht en meningen worden gedeeld.