De operatie is goed gegaan. Ben dinsdag weer thuis gekomen. Voel me nog erg moe en misselijk dus gaat nog niet top.

Over 2 weken is het zover, nu al zenuwachtig. Ik heb iemand kunnen vinden waarmee ik hier goed over kan praten. Mijn vriend had het tegen zijn beste vriend verteld en zonder dat wij het nog wisten, heeft die zijn vriendin het vorig jaar ook gehad. Hij gaat nog net geen jaar met haar. Maar het geeft wel een enorm goed gevoel dat je er met iemand over kan praten met dezelfde ervaringen. En die best dichtbij je staat.

Spannend Caramba!

Fijn dat je iemand gevonden hebt met wie je er over kunt praten, toevallig dat je daar op deze manier achter komt.

Fijn Caramba!

Hoe is het nu met jou Bisq?

Zie je reactie nu pas Pompoen.

Het gaat heel goed gelukkig. Heb geen pijn meer en heb niet meer zoveel last van moeheid door de narcose. De hechtingen zijn er gisteren uit gehaald en het zag er goed uit volgens de plastisch chirurg. Ik was vlak na de operatie absoluut niet blij met het resultaat, maar ik begin het steeds een klein beetje meer ok te vinden. Volgende stap is het laten tatoeëren van het tepelhof. Heb volgende week een afspraak voor informatie. Je kunt ook de tepel zelf laten reconstrueren, maar dat gebeurd weer d.m.v. een operatie en je loopt dan weer risico op infecties dus daar moet ik nog even heel goed over nadenken.

Vandaag de behandeling gehad en ow wat zat ik vanmorgen in de stress!
Ik heb medicijnen geslikt om mijn menstruatie te remmen, maar die hebben bij mij niet geholpen! Ik begon zaterdag wat te vloeien, dokterswacht gebeld, moest het maar aanzien tot vandaag. Gister amper tot niet gevloeid, en vanmorgen stress! Ik was ineens echt aan het vloeien Vanmorgen ziekenhuis gebeld met de vraag of het überhaupt wel door kon gaan, kon gelukkig wel, binnen 10 minuten werd ik nogmaals gebeld met de vraag of ik per direct kon komen, want ze hadden uitval, tuurlijk kon dat wel, maar door alle stress en gedoe niets door mijn keel kunnen krijgen.
Dat heb ik geweten.....

Tijdens de behandeling voelde ik het heel licht in mijn hoofd worden, de gynaecoloog en zijn assistenten hoorde ik nog heel vaag tegen mij praten. Toen ik dat melde kreeg ik een dextro van de assistente.
Ik kon zo wel flauwvallen.
Toen het klaar was, nou ja klaar, ik begon ineens hevig te bloeden, gelukkig nog in de behandelkamer, moest er nog wat dicht gebrand worden, weer begon ik mij licht te voelen, maar dit keer niet zo hevig als de eerste keer. Nadat het echt klaar was en ik rechtop mocht zitten, ging het weer mis. Het voelde alsof ik van het bed afgleed, voelde niets meer. Ik kreeg een ander bed en werd zo naar de dag opname centrum gereden.
Hier kreeg ik eten en drinken. Gelukkig knapte ik snel op.

De behandeling zelf viel me reuze mee. Wel heb ik hier en daar wat gevoeld, vrij logisch, want ook al ben je verdoofd je voelt altijd wel iets. Een uur na de behandeling ben ik naar huis gegaan.

Nu lig ik thuis op de bank, heb 2 pcm ingenomen, pijn valt mee. Wel voelt het als een hele hevige menstruatiepijn, maar daar kan pcm zeer zelden tegenop.
Deze week heerlijk rusten en bijkomen, zwaar tillen mag ik niet.

Over 2 weken krijg ik de uitslag van dit stukje wat ze nu hebben weggenomen. Is het niet goed dan komt er nog een behandeling, maar daar ga ik niet vanuit, dus over een half jaar weer voor een uitstrijkje.
Over 3 weken moet ik wel een nieuwe afspraak maken voor mijn andere buikklachten, daar waar ik al 11 jaar mee rond loop. Dit gaat mijn gynaecoloog ook grondig onderzoeken.

Dat was mijn verhaal voor vandaag, nu ga ik rustig liggen en straks een kop thee met mijn schoonmoeder drinken, zij is de hele dag bij me, voor het geval ik toch ineens hevige buikpijn krijg en begin te bloeden als een gek!

Oh Caramba, wat een heftige situatie. Bah, heel naar dat het zo gegaan is. Hoe gaat het nu met je?

Het gaat gelukkig allemaal wel weer wat beter.
Pijn heb wel, maar neem er niet of nauwelijks meer een pcm voor.
Wel moet ik er op letten dat ik niet teveel doe. Gister wel iets teveel gedaan, waardoor ik wel weer een iets fellere pijnscheut kreeg. Vanmorgen ook wel, maar die was niet zo hevig als gister.
's Nachts als ik op mijn zij ga draaien, dan word ik wel wakker, want dan trekt het veel aan 1 zijde.
Nu ben ik ook ongesteld, eerst kon ik de krampen niet plaatsten, maar ik voel nu wel wat menstruatiepijn is en wat niet. Pijn (krampen) die ik nu heb komen echt van de ingreep. Voelt meer als een scherpe pijn. Menstruatiepijn heb ik zelden. Ook is mijn buikpijn aanwezig die ik altijd heb, die zit altijd op dezelfde plaats. Het zijn nu 3 soorten pijnen die ik wel kan plaatsen. Vloeien doe ik amper meer.

Wel vind ik mijn menstruatie vreemd en ik zit mij nu te bedenken of ik dit wel tegen mijn gynaecoloog gemeld heb.
Ik weet niet meer hoe hevig ik ongesteld was voor ik aan de pil zat, maar toen ik aan de pil zat was ik best erg ongesteld, nu ben ik bijna 2 jaar van de pil af, cyclus was na mijn 3de periode meteen op regel, maar ik menstrueer heel weinig. De laatste dag hevig en dan is het gebeurt en heb ik niets meer! Misschien heeft het hier ook allemaal wel mee te maken, maar dat betwijfel ik, net als de pijn die ik altijd heb.

Nu is het wachten op de uitslag van dit friemeltje (het was echt een vreemd friemeltje wat ze er uit gehaald hebben, maar vond het wel interessant om het te zien) wat ze er maandag uitgehaald hebben. Ga er vanuit dat het goed is, maar het kan ook zomaar zo zijn dat er in dit deel ook afwijkende cellen gevonden zijn, dan moet ik toch verder behandeld worden. Toch wel weer spannend, maar ik hoop op positief nieuws.
Deze week nog lekker rustig aan doen en dan volgende week maar weer ervaren hoe het met werken gaat, trek ik het niet, dan moet ik dit meteen melden.

Wel is het, na deze ingreep, al mogelijk, mocht ik zwanger raken, dat er een kans op vroeggeboorte is. En wanneer ik toch teveel doe, lees tillen, dan kan dit wondje steeds weer gaan bloeden, dit wil ik natuurlijk voorkomen, maar dan is de kans groot dat je door litteken weefsel moeilijker kinderen kunt krijgen. Zit nog wel wat risico aan, maar daar moet ik niet teveel aan denken.

Nu moet ik herstellen van deze ingreep, maar dat komt wel goed.

Hoe gaat het met je Caramba? Heb je inmiddels de uitslag al?

Het gaat goed met mij. Vorige week had ik de uitslag al, heb dit in een ander topic wel verteld, maar hier dus nog niet.
Ze hebben de afwijkende cellen in zijn geheel weggenomen. Daar ben ik zo enorm blij mee! Over een halfjaar terug komen voor een uitstrijkje, dat zal sowieso de eerste 1,5 jaar zo blijven en als er steeds geen afwijkende cellen geconstateerd zijn, ga ik de standaard procedure weer in. Ben zo blij!!!

Wel moet ik volgende week de gynaecoloog weer bellen, omdat ik toch last blijf houden van mijn andere buikpijn. Ik liep laatst met 3 verschillende pijnen rond, de pijn van de ingreep, menstruatiepijn en de pijn die ik altijd al had. Op een gegeven moment wist ik niet meer welke pijn wat nu was, was wel even frustrerend.
Komt hij er niet uit wat mij deze buikpijn geeft, wil ik wel verder onderzocht worden. Pijn heeft een oorzaak en na 11 jaar wil ik wel eens weten wat die oorzaak is. Misschien is er wel iets met mijn darmen? of wat dan ook maar. Ben klaar met deze buikpijn en onzekerheden.

Dat is in ieder geval al goed nieuws. Heb je andere topic gemist. Wat vervelend dat je nu nog steeds zo'n pijn hebt, goed dat je het wel onderzocht wilt hebben.