GRAAG NOG NIETS OP FACEBOOK OF ANDERE SOCIAL MEDIA. Dat willen we pas over paar dagen doen maar jullie leven zo mee!
Daar is hij dan! Onze zoon is vandaag op 1 april om 06.13 geboren! Hij is 50 cm lang en weegt 3860 gr. Natuurlijk net op de verjaardag van mn schoonvader, maar dat is maar een mooi en bijzonder cadeau.
Onze kleine man heet Olivier P.aul C.hristiaan.
Olivier, omdat we het de allermooiste naam vinden. P.aul naar de vader van m’n man, C.hristiaan naar mijn moeder (Christine) en dat is ook mijn broertje’s tweede naam. We zullen ‘m waarschijnlijk veel Ollie noemen maar zullen uiteraard ook veel z'n officiële roepnaam Olivier gebruiken.
De bevallig verliep eigenlijk best goed, ondanks dat het best vol complicaties zat. Ik kijk er iig super positief op terug.
Het hele bevallingsverhaal ga ik later nog een keer opschrijven, ik zie nu een beetje dubbel van vermoeidheid. Hij had iig in het vruchtwater gepoept én ik wilde toch het liefst na 4 cm een epiduraal (weeën zijn kut!) dus het werd een compleet medische bevalling. Daar we toch graag naar 't ziekenhuis wilden, was dat alleen maar fijn eigenlijk. Het medisch personeel was echt super, veel fijne uitleg, alle tijd was er voor ons. We waren ook de enigen op de gang dus toen die epiduraal eenmaal werkte was het een hele rustige kalme avond waarbij ik toch de zekerheid van medici om me heen had. Zo fijn, precies wat ik wilde!
Z'n hartje dipte wel steeds bij de weeën en de ontsluiting schoot niet op dus er werd rond drie uur s nachts wel echt gekeken of het geen keizersnee moest worden. Maar nee, uiteindelijk ging de ontsluiting met behulp van oxytocine sneller en mocht ik om kwart voor zes 's ochtends gaan persen. De ruggenprik was toen uitgewerkt maar de persweeën werden nog niet erg sterk dus hielpen niet mee bij het pers proces. En dus heb ik dat op eigen kracht gedaan. De arts assistent en gynaecoloog waren echt onder de indruk, in een half uur had ik 'm er met man en macht uitgeperst op eigen kracht. Wel met knip maar soit. Super trots! Voor een ander misschien een bevalling met veel ingrepen, voor mij was het eigenlijk wel een hele positieve ervaring op deze manier!
Kleine Ollie, papa en ik maken het intussen helemaal goed thuis
We mochten om 13 uur vanmiddag naar huis, ik moest eerst zelfstandig plassen. En waar ik gisteren nog zestienmiljoen keer moest plassen, lukte het nu natuurlijk urenlang niet. Maar uiteindelijk mochten we naar huis toen het gelukt was, zijn alle grootouders al langs geweest en de kraamzorg is nu ook net weg. Borstvoeding ging in 't ziekenhuis al prima, hier thuis is 't nog beetje zoeken naar hoe goed aan te happen maar komt vast goed. We zijn wel echt gesloopt na 36 uur wakker geweest te zijn dus we gaan zo lekker slapen.
Hij is zo lief klein en maakt zulke lieve geluidjes.
Hier natuurlijk wat fotootjes:
.
En mijn eerste 'momfie'
Laatst gewijzigd door
Marin op 13 Apr 2017 12:14, in totaal 1 keer gewijzigd.