Pff dank jullie wel dames. Ik heb het vanochtend echt even moeilijk. Wie zegt nou dat het de volgende keer wel lukt, of de keer daarna? Ik bedoel, 3x mk... dat biedt even niet zoveel hoop vind ik. Pff wat ziet de toekomst er even donker uit zeg

Jeetje, wat verdrietig Zora. Heel veel sterkte gewenst!

Zora nee, wat vreselijk voor jullie! Kan me zo goed voorstellen dat je het even niet meer ziet zitten. En wat moeilijk om je nu weer op te laden en toch nog enigszins hoop te houden op uiteindelijk een goede zwangerschap. Ik weet niet goed wat ik moet zeggen maar ik denk aan je en je kunt hier altijd je verhaal kwijt. En als je daar geen behoefte aan hebt, dan is het ook goed. Je bent hier niets verplicht maar kunt hier altijd terecht!
Sterkte meid!

Zora wat verdrietig. Zo naar dat je hier doorheen moet gaan. Ik vind het heel rot voor je. En drie miskramen is veel. Te veel. Ik dacht bij de tweede ook nog pech. Maar bij de derde terwijl ik pas 27 was, voelde ik me ook ontzettend uit het veld geslagen.

Ik kan me voorstellen dat je er nog helemaal niet aan toe bent, dus dan moet je dit stukje laten voor wat het is, maar ik denk dat in jouw geval ivf-pgd een optie is. Ivf is best ingrijpend, maar vergeleken bij het krijgen van meerdere miskramen valt het heel erg mee. Het fysieke gedeelte dan, de teleurstelling keer op keer terwijl je er alles voor geeft om zwanger te worden is zwaar, maar die teleurstelling ervaar je nu ook. Maar jij hebt dan wel een eerlijke kans. Er wordt dan alleen een embryo teruggeplaatst die geen afwijking heeft. Daarnaast laat jouw lichaam zien dat een innesteling geen probleem is. Op het moment dat je zwanger bent van een embryo zonder afwijking wordt de kans op een miskraam gereduceerd tot de kans die iedere vrouw op jouw leeftijd heeft. Dan heb je dus veel meer kans dat het goed gaat.

Zonder de ingreep die ik heb gehad, had een embryo, hoe goed die ook was geweest nooit door kunnen ontwikkelen en was hij hoe dan ook door mijn lichaam weer afgestoten.

Weer bedankt dames. Wellicht dat ik binnenkort een keer een topic open om jullie mee te laten denken over de keuzes die we hebben... ik merk dat ik het allemaal wat lastig vind worden.

AnnaK, bedankt voor je uitgebreide reactie. Je zegt goed dat we nog niet helemaal toe zijn aan, of open staan voor PGD. Voor zover ik begrepen heb is het lastig aan te geven voor iedere professional hoe onze kansen verdeeld liggen. Net zoals het elke zwangerschap een goed of fout eitje kan zijn, kan het net zo goed bij elke PGD-poging spannend zijn of er uberhaupt 'goede' eitjes tussen zitten. En waar je dan voor een zwangerschap iig gewoon nog samen, niet-klinisch bezig bent, zit er aan zo'n PGD een heel medisch (voor)traject bij. Nouja, vooral vriend ziet dit absoluut (nog) niet zitten. Ik zie het in de toekomst wellicht zitten, maar zie vooralsnog de meerwaarde nog niet per se. Maar ik ben het met je eens dat voor PGD best wat te zeggen is inmiddels...

Zou jij kunnen zeggen hoe zwaar een miskraam is in vergelijking met een mislukte poging/punctie/terugplaatsing/IVF? Met dat laatste moet je immers helaas ook rekening houden.

Edit: jeetje die laatste vraag is heel erg kil eigenlijk. Daar merk je goed aan hoe 'gewend' je aan dit soort ellende raakt... kan me voorstellen dat je het een te persoonlijke vraag vindt hoor!

Ik stuur je er een uitgebreide pb over. Ik heb eigenlijk nooit zoveel over het traject gepraat, maar wil jou graag vertellen hoe ik het heb ervaren.

Heel graag, dank je wel.

Wat verdrietig Zora! En jullie zullen nu inderdaad wel moeilijke keuzes moeten maken!

Ook een dikke knuffel voor de andere meiden, wat jammer dat er weinig uitstroom is in dit topic

Inclusief jezelf, taeda! Hoe is het nu?

Zora, wat vreselijk dat jullie het weer mee hebben moeten maken. Alle sterkte!

Hetzelfde, geen zwangerschap en geen behandeling. In september kunnen we voor het eerst IUI krijgen. Binnenkort gaan we een afspraak maken om te zorgen dat we begin september ook echt kunnen starten. Vanuit het ziekenhuis horen we niks, die zouden ons nog maanden laten proberen.
Inmiddels heb ik wel twee afspraken bij de psycholoog gehad. Het was een grote drempel om toe te geven dat ik dat 'nodig' heb, maar ik ben blij dat ik het heb gedaan.

Goed zo! Je hoeft het niet te bagatelliseren, niet zwanger worden is misschien wel net zo moeilijk als een miskraam bijvoorbeeld. Bij beiden is de wens zo sterk aanwezig, en toch gebeurd het niet. Elke maand weer hoop, en dan zo in elkaar donderen (..kan ik me voorstellen).

Ik hoop (voor iedereen in dit topic trouwens) dat de medische molen voor jullie een ingang is naar een prachtige zwangerschap. Ik blijf hoe dan ook doorduimen!

Mooi gezegd Parel! Ik sluit mij er helemaal bij aan.
Doet altijd pijn in mn hart jullie verhalen hier te lezen (op de positieve na natuurlijk). Wat dat betreft mag ik 'blij' zijn hier maar een jaartje te hebben mee geschreven.
Veel succes en sterkte meiden!

Lief van jullie parel, taeda en cinderella!!

Ik mag eigenlijk niet klagen. Het zwanger worden is immers al 2x gelukt wat dan wel slecht is afgelopen maar ik wel blijf hopen dat een 3e keer zwanger worden ook lukt en dan wel goed blijft gaan. Ook zit ik nog maar 'bijna 2 jaar" in de mmm.

Maar het is echt een hels traject. Vooral psychisch. Het sloopt je echt. Maar ondanks ik vaker verdrietig en boos ben dan blij en opgewekt ga ik never niet opgeven en blijf ik ervoor vechten!! Onze wens gaat uitkomen!

Ik denk dat ik zo langzamerhand ook beter in dit topic op m'n plek ben. Na anderhalf jaar zelf proberen staan we nog steeds met lege handen. Vorige week contact opgenomen met de huisarts en daar een doorverwijzing gekregen voor de fertiliteitsarts. Vandaag een afspraak gemaakt, over zo'n 3 weken gaan we heen. Zie er toch wel wat tegenop, bang dat er iets heel definitiefs uit gaat komen of nog een lang behandelingstraject. Maar de wens is teveel aanwezig om daar niets mee te doen..

voor iedereen die al in dit topic meeschrijft en wacht tot hun wens uitkomt!

Punto, helaas welkom. Wat vervelend dat jullie ook al even zonder resultaat bezig zijn. Heb je zelf enig idee waar het aan kan liggen? Ik wil je iig zeggen dat je dan wel een eerste afspraak gaat hebben, maar er gaat niks gebeuren wat jullie zelf niet willen hoor Ik zou die eerste afspraak maar eerst rustig over me heen laten komen, en dan kijken wat je wil met de info die je krijgt. Wel fijn dat je relatief snel terecht kan!

Goed dat je zo positief bent Shally. Het is psychisch inderdaad erg heftig, goed dat je die stap ook hebt genomen Taeda. Ik zou ook niet weten wat heftiger is hoor... (nav Parels post) miskramen en dus wel de hoop ervaren, of juist niet zwanger worden. Ik wil die vergelijking eigenlijk ook helemaal niet maken, maar vraag het me toch stiekem wel eens af. Zijn de dalen dieper doordat ik ook de hoop ken, of is het zwaarder en verdrietiger om een constante teleurstelling te doorstaan? Nogmaals, misschien kan ik beter die vergelijking niet maken. Daarnaast zal iedereen er ook anders mee omgaan, en zal het een misschien voor de ene persoon beter te handelen zijn dan het andere voor de andere persoon...

Onze gyn stuurde gisteren ook het gesprek een beetje naar psychische hulp. Ik kreeg het idee dat zij vond dat wij dit niet helemaal alleen moesten besluiten maar wellicht met iemand van het ZH. Daar moeten we nog maar eens over nadenken. Vooralsnog hebben we niet het idee dat we echt NU iets moeten besluiten. Niet méér dan voor de vorige poging iig.

MK is hier bijna achter te rug. Vanavond nog veel pijn gehad, maar ik geloof dat het nu eindelijk begint af te nemen gelukkig. Zucht.

Zora, ik zou het niet zo goed weten. Cyclus is zeer regelmatig en voel en zie (dmv ovulatietesten) mijn eisprong. Paar keer voor NOD een hele vage positieve test gehad maar dat kan ook de testen liggen. Maar wellicht day er al heel vroeg iets mis gaat.. Ik wacht het wel af. Wachttijd was heel kort, ik kon zelfs a.s. maandag al terecht maar dat paste niet in onze werkroosters.

Heftig ook de keuzes waar jullie voor staan en 2 miskramen. Veel sterkte ermee! Wel goed dat ze in elk geval aanstippen dat je begeleiding kan vragen hiervoor. Kan een grote drempel zijn om dit zelf te zoeken..

Shally wat goed van je dat je zo sterk blijft! Het lijkt me zo moeilijk om na meerdere miskramen nog hoop te houden. Knap van je dat je dat toch wel kunt. Heb je je eisprong inmiddels gehad denk je? Afwachten maar weer dus.

Zora, gelukkig dat je de mk nu achter de rug is. Moet je nu nog naar het ziekenhuis of moet je 'gewoon' afwachten tot je cyclus weer op gang komt? Ik heb zo met je te doen meid!

Punto 'welkom' hier. Op zich niet verkeerd om na 1,5 jaar proberen eens wat onderzoeken te laten doen. Hoeft niet eens te zeggen dat je volop de medische molen ingaat, maar er kunnen dan in ieder geval wel dingen worden uitgesloten (hopelijk). Veel succes over drie weken!

Bij mij wordt ook wel eens aangestuurd op psychische hulp. Of in ieder geval veelvuldig aangegeven dat daar mogelijkheden voor zijn via de kliniek. Ik heb nog niet echt het gevoel dat nodig te hebben. Ik kan heel goed praten met mijn vriend en met sommige familie/vrienden en heb (nog) niet echt de behoefte om er met iemand anders over te praten. Wellicht dat dat in het ivf traject anders gaan worden.

Ik mag vrijdag/zaterdag testen, maar ik heb helaas weer dezelfde buikpijn als altijd dus mijn hoop is eigenlijk wel weg. Vanmiddag ga ik bloed laten prikken op hiv en hepatitis. Dit is een verplichte screening ivm het ivf traject. Verder vanmiddag toch maar eens de pil gaan halen, want daar moet ik mee beginnen zodra ik ongesteld word dus dat zal wel ongeveer zondag zijn.

Het ziet er dus toch naar uit dat we het ivf traject ingaan. Af en toe overvalt die gedachte me echt en vind ik het echt heel heftig en aan de andere kant het lijkt ook nog zo onwerkelijk ofzo. Deze maand volgt het intakegesprek en dan wordt er precies een schema gemaakt wanneer ik met welke hormonen moet beginnen. Dan zal het allemaal wel wat werkelijker worden.

Ik ben trouwens afgelopen weekend naar Concert at Sea geweest met mijn vriend en een stel vrienden en daarna nog een paar dagen strand. Het was zo fantastisch. Ik voelde me zo gelukkig daar! Helemaal niet bezig geweest of gedacht aan het hele zwanger gebeuren. Was zo fijn om het even volledig los te kunnen laten en alleen maar met leuke dingen bezig te zijn. Wou ik toch even delen

@olijfje, wat goed dat je nog zo kan genieten!! Kan ik gelukkig ook nog wel.
Het is ook een erg heftig traject waat je mee gaat beginnen. Nogmaals, je bent echt een kanjer!

Ik heb denk ik gisteren wel mijn eisprong gehad dus zit weer op het wachtbankje.

AnnaK, ik heb je PB gekregen. Heel erg bedankt. Ik stuur je er binnenkort eentje terug

Olijfje: Wij zijn nu ook aan het ivf traject begonnen. Ik vind het wel erg definitief. Als de 3 pogingen niet lukken dan is het klaar voor ons. Zal dan wel een stuk zwaarder zijn dan ik het nu typ natuurlijk. Fijn dat je zo lekker hebt genoten. Wij zijn met de woonkamer bezig en ben er nu ook minder mee bezig. Ook omdat ik vorige week weer met de pil ben begonnen. Geeft mij toch wel een beetje rust. Er even minder mee bezig zijn, maar wel wetende dat er binnenkort toch iets gaat gebeuren.

Shally: Weer spannend de komende twee weken. Ga flink voor je duimen.

Zora: Een hele dikke

Punto: Welkom hier. Ik vond de stap naar het ziekenhuis ook erg moeilijk en groot. Vooral omdat het bij ons wel een keer gelukt is. Was ook erg bang voor de uitslag. Het hoeft misschien maar iets kleins te zijn.

All: Ik mag zo weer naar het ziekenhuis. Krijg uitleg over de medicijnen en prikles. Vorige week hebben we al bloed moeten laten prikken op hiv enzo. Ben vorige week ook weer met de pil begonnen. Slik deze wel wat langer door omdat we nog op vakantie gaan. We beginnen na onze vakantie. Vind het zo wel goed. Even niet met het zwanger bezig zijn en straks lekker genieten op vakantie. Ook zijn we bezig met de woonkamer onderhanden te nemen (nieuwevloer, kachel eruit, plafon stuccen, nieuwe meubels) dus daar ben ik ook druk mee.

Ik wil iedereen een dikke geven. Wij zijn dan ook wel weer 2,5 jaar bezig, maar ik heb al een klein mannetje. Ik hoop dat er weer snel positief nieuws is in dit topic.

Oh Zora wat verdrietig mooi stom! Ik hoop dat wellicht het traject van AnnaK toch iets voor jullie kan zijn. Ookal is het even omschakelen wanneer je zaken volledig uit handen moet geven kan ik je zeggen. Maar als het de kansen vergroot lijkt het me een serieuze optie!

Ik begin nu toch nerveus te worden... Maandag worden we geneld met de resultaten van de proef bewerking en of we dus mogen beginnen met het traject of niet! Ben toch stiekem bang dat het niet genoeg is, oh als ik eraan denk heb ik een knoop in mn buik dus dat doe ik maar niet teveel.
Gister begonnen met de pil zodat we als de resultaten het toelaten meteen kunnen gaan beginnen. Heel gek om die weer te slikken!

Oh de pil slikken lijkt mij ook zo raar idd. Poeh. Jullie horen dan dus maandag of de zaadjes van je man goed genoeg zijn zeg maar? De aantallen of de kwaliteit? Spannend zeg... jeetje. Wellicht hebben jij en Olijfje wat steun aan elkaar hier, zo beide aan het begin van dit traject.

Het traject waar AnnaK kan de opties wel vergroten ja, maar het kan juist ook een lagere kans van slagen bieden. We weten simpelweg niet wat de verhouding is van foute eitjes bij mij. Als dat 50-50 is, dan is zelf proberen logischer. Als het minder rooskleurig is, dan lijkt PGD logischer, maar die verhouding van eitjes zal ook zichtbaar zijn bij elke punctie (dus mogelijk ook een mislukte/loze punctie). Het is echt een ontzettend moeilijke keuze. Aan de andere kant, we neigen er nu naar voorlopig nog uberhaupt niet te kiezen, en het gewoon eerst nog even te laten gebeuren allemaal...

Olijfje, wat geweldig dat je zo'n fijn weekend hebt gehad Heerlijk!! Het strand is ook echt zo fijn, dat mis ik nog wel eens sinds ik niet meer thuis woon. Wat goed zeg!

Ik heb vanmiddag weer een hoop informatie gehad van de arts. Ik neem 24 augustus mijn laatste pil. En dan is het afwachten wanneer ik ongesteld word en kan gaan prikken. Voor mijn gevoel duurt het nog erg lang, maar het zal zo de 24e zijn.
Ik heb ook met de pen in mijn buik geprikt. Ging erg goed. Ben blij dat ik het al gedaan heb nu weet ik dat die in ieder geval geen pijn doet. Ben erg benieuwd hoe ik op de hormonen ga reageren, maar dat moet mijn omgeving maar even voor lief nemen als ik niet te genieten ben.