01 Apr 2020 19:15 door Caro
Nou. Ook ik ben bevallen! Maandagavond zijn wij de trotse ouders geworden van een ontzettend mooi, lief klein meisje ?. Voor ons was het een verrassing wat het zou worden en dat was het dus extra. Ze woog 3217 gram en is 48 centimeter groot. Best nog een kleintje voor de volledige termijn.
De weg erheen was minder rooskleurig. Vorige week vrijdag moest ik worden ingeleid omdat er eiwitten waren aangetroffen in mijn urine. De laatste paar weken werd ik al als medisch geïndiceerd omdat mijn bloeddruk te hoog was. Dit samen met die eiwitten zorgde dan toch voor de officiële diagnose van zwangerschapsvergiftiging.
Vrijdag begon prima. Ik werd voorbereid, en zou starten met tabletten voor de ontsluiting. Drie keer per dag 2 tabletten en dan van te voren een uur aan de ctg en daarna weer een half uur. Na één dag was ik dat gepiel en gepruts aan mijn lijf alweer zat.
Zaterdag ging hetzelfde. De tabletten deden niet veel en vanwege Corona mochten we de kamer niet verlaten. Dus heg waren lange, saaie dagen met veel gepiel en gepruts.
Ook zondag bleek ik nog geen ontsluiting te hebben en kreeg ik een ballon katheter. Eigenlijk vond ik dat fijner want hierdoor was er tussendoor gewoon meer rust en niet om het uur iemand die weer iets van me moest. Die nacht viel hij eruit en had ik hoop dat iig íets zou gebeuren.
Die ochtend zijn mijn vliezen gebroken maae bij de reguliere controle bleek mijn bloeddruk opeens teveel te stijgen en kreeg ik extra maatregelen. Hoe extreem die waren wist ik pas eigenlijk vandaag. Na het breken van de vliezen kwam mijn vriend en begonnen de weeen opwekkers. Vlak daarna begon de eerste weeenstorm. Ondertussen lag ik alleen al aan vier infusen en kwam er nog een bij: magnesium. En ik kreeg daar een verhoogde dosis van wat ervoor zorgde dat mijn gevoelstemperatuur 80 graden werd. Dat met een storm en vastliggen was eigenlijk onmenselijk. Had het niet zo door op dat moment hoor, maar de arts adviseerde me na een uur toch een ruggenprik.
Dat werd een paar uur verlichting tot ook de weeën daardoorheen kwamen. Inmiddels had ik slechts 5 cm ontsluiting en de weeën werden weer een storm. Ook met persweeen erbij maar in al die tijd was ik niks meer opgeschoten dan die paar centimeter. Weer twee uur later zat ik nog maar op 7 a 8 centimeter en het was inmiddels half acht s avonds. Uiteindelijk ging het niet meer en heb ik gekozen voor een keizersnede. Heel rot, maar het ging gewoon echt niet meer.
En daarna ging het snel. Ben wel nog weggevallen tijdens de keizersnede vanwege weer een te láge bloeddruk maar uiteindelijk kwam daar toch ons meisje naar voren.
Zij doet het echt heel goed. Ik zal nog wel een lang herstel hebben maar voor nu is dat ok. Wij zijn goed, zij is er en de rest komt wel!