Liefde, seks & relatie biechttopic

Hij heeft al vanaf het begin van jullie relatie tegen je gelogen en zeer belangrijke zaken in zijn leven verzwegen. Als dit al gelijk zo begint, dan zou ik er niet op rekenen dat het in de toekomst ineens beter wordt. Integendeel. De vraag is of jij hiermee kan leven, of dat je ervoor kiest om samen te zijn met een man die wél te vertrouwen is.

Als ik je verhaal zo hoor, dan is er eigenlijk geen basis waar je nog op kunt vertrouwen, hij is nooit één moment eerlijk tegen je geweest. Persoonlijk zou ik met zo'n man niet willen en kunnen leven. Je verdient echt beter.

Bedankt voor al jullie reacties. Ik zal even een paar misverstanden recht zetten. Zei geeft toe dat ze met hem is vreemd gegaan maar zei zegt geen soa te hebben. Verder heeft hij echt geen last gehad, dat merk ik toch? Ik doe de was en heb echt geen vieze druipdingen gezien. Daarbij hebben we regelmatig seks dat was mij echt wel opgevallen. En ja hij lag niet zomaar bij haar in bed. Zo ver was ik ook nog wel, hij heeft haar leuk gevonden en is naar haar huis gegaan. En nee dat gebeurt niet zomaar. Daar ben ik me echt van bewust, en ik vraag me natuurlijk af of hij alles vertelt heeft! Het moeilijke is dat jullie alleen maar z'n slechte kant zien. En dat is ook logisch maar het is wel diegene waar ik ontzettend veel van hou. Dat maakt het ook zo moeilijk, we hebben het zo fijn samen. Dat zullen jullie niet meer geloven, want ja waarom gaat hij anders vreemd.

Logisch dat het iemand is van wie je heel veel houdt, anders was je neem ik aan allang weggeweest. Ik zeg ook niet dat je er meteen mee moet kappen, maar ik vind het wel heel erg wat hij je heeft aangedaan. Ongeacht of hij verder een lieve, leuke vent is.

Maar hoe kan jij een soa hebben als hij die niet van haar heeft gekregen? Is het zeker dat hij alleen met haar is vreemdgegaan?

Ik heb dit verhaal niet verzonnen, dat las ik net ergens. Was het maar waar dat ik het verzonnen heb. Om wat opheldering te geven. Ik heb dit met mijn gynaecoloog besproken daar was mijn man ook bij. En hij zei dat niet alle mannen er last van krijgen, je kunt ook drager zijn. Dit aan mij doorgegeven hebben en ja de bacterie kan wel pas heel laat actief worden. Ik had zelf ook mijn twijfels heb toen de ggd gebeld en die bevestigde wel dat het kon. Ik hoef me ook helemaal niet te verdedigen en daar heb ik op dit moment ook weinig zin in. Ik laat het even bezinken, we praten en huilen veel. Als we er samen niet uitkomen dan gaan we in therapie. Als dat ook geen zin meer heeft, dan heb ik er in ieder geval alles aan gedaan om mijn huwelijk te redden.

Bovendien, ik geloof je wel, want anders zou het bij jou niet zover gekomen zijn. Er gaat écht wel een paar jaar overheen totdat je dusdanig 'ziek' bent dat je geopereerd moet worden. Dit is geen week/maandwerk. Echt niet.

Susan: daar heb je ook gelijk in het is ook gewoon erg en eigenlijk onvergeeflijk. Voorzover ik nog iets zeker kan weten, is hij alleen met haar vreemd gegaan. Gisteravond ben ik ontzettend boos op hem geworden. Hij kan daar heel slecht tegen en brak. Toen drong ik voor m'n gevoel pas tot hem door en had ik het idee dat hij echt de waarheid sprak. Ik stel hem super veel vragen en ook dubbele om te checken of hij dezelfde antwoorden blijft geven. Tot nu toe wel, of hij is goed voorbereid of hij spreekt de waarheid.

Ik denk er ook niet zo ongenuanceerd over hoor, ik weet uit ervaring dat het niet zo makkelijk is. Je houdt van iemand en die persoon is niet alleen maar iemand die is vreemd gegaan. Het is aan jou om daar uit te komen en aan jullie samen om ervoor te kiezen samen verder te gaan. Iedereen kan zo hard roepen dat je bij hem weg moet gaan, maar zo simpel is het niet. Je hebt namelijk ook veel moois samen. Sterkte met je beslissing en ook met het herstellen van vertrouwen. Ook dat duurt over het algemeen een tijd en is niet makkelijk.

Tabbie schreef:

Biechtje schreef:
Is hij nou gewoon 'not that into me', is hij enorm verlegen of wat is dit? Schaamt hij zich na afloop van onze 'dates' (eigenlijk mag het die naam niet hebben) omdat hij geen initiatief durfde te nemen, of wilde hij het gewoon niet? Maar als hij niet wil, waarom spreekt hij een week later dan weer iets met me af?

Ok, een heel warrig verhaal, maar ik ben gewoon confused.

Waarom zoen jij hem gewoon niet?

Even een kleine update, gister heb ik hem weer gezien en hebben we gezoend! En het was niet eens op mijn initiatief! Alleen nu heb ik dus sinds die tijd niks van hem gehoord. Zal ik hem een appje sturen of zal ik het nog even afwachten?

Biechtje schreef:

Tabbie schreef:

Biechtje schreef:
Is hij nou gewoon 'not that into me', is hij enorm verlegen of wat is dit? Schaamt hij zich na afloop van onze 'dates' (eigenlijk mag het die naam niet hebben) omdat hij geen initiatief durfde te nemen, of wilde hij het gewoon niet? Maar als hij niet wil, waarom spreekt hij een week later dan weer iets met me af?

Ok, een heel warrig verhaal, maar ik ben gewoon confused.

Waarom zoen jij hem gewoon niet?

Even een kleine update, gister heb ik hem weer gezien en hebben we gezoend! En het was niet eens op mijn initiatief! Alleen nu heb ik dus sinds die tijd niks van hem gehoord. Zal ik hem een appje sturen of zal ik het nog even afwachten?

Afwachten!

Ik ben vrijgezel en via Tinder heb ik leuke contacten gelegd. Iedereen keurt het af, omdat het zo'n sexchat zou zijn, maar ik geniet ervan. Heerlijk ongenuanceerd sexappen

Oh, ik zou het ook. Misschien niet sexappen, maar heb wel hele leuke gesprekken

Luce schreef:Ik denk er ook niet zo ongenuanceerd over hoor, ik weet uit ervaring dat het niet zo makkelijk is. Je houdt van iemand en die persoon is niet alleen maar iemand die is vreemd gegaan. Het is aan jou om daar uit te komen en aan jullie samen om ervoor te kiezen samen verder te gaan. Iedereen kan zo hard roepen dat je bij hem weg moet gaan, maar zo simpel is het niet. Je hebt namelijk ook veel moois samen. Sterkte met je beslissing en ook met het herstellen van vertrouwen. Ook dat duurt over het algemeen een tijd en is niet makkelijk.

Ben het met je eens, ik zeg ook zeker niet dat ze hem moet verlaten. Maar, ze moet wel oppassen dat hij nu wel echt eerlijk over alles is. Pas dan kan je verder en beginnen met het verwerken van alles.

Natuurlijk is het niet gemakkelijk, maar het is ook niet verstandig om binnen een relatie alle grenzen, normen en waarden die je ooit voor jezelf hebt gesteld, aan te passen aan het gedrag van de ander. Dit werkt op een bepaald moment wel in de hand dat je relatie steeds ongelijker kan worden en dat je je eigenwaarde verliest.

Dan liever alleen verder, dan mezelf verliezen en in een ongelijkwaardige relatie terecht komen. Hoeveel je dan ook van iemand houdt... Vrouwen die mishandeld worden door hun man zeggen ook altijd dat het voor 95% van de tijd een heel lieve man is, maarja, die 5% hè? Dit soort gedrag - jarenlang tegen iemand liegen - vind ik ook een vorm van mishandeling, zeker wanneer het gezondheidsrisico's inhoudt en ervoor kan zorgen dat je onvruchtbaar wordt.

Je stelt het weer heel extreem de andere kant op ED.

Carrie, ja natuurlijk moet ze oppassen. Ik reageerde ook meer op haar reactie dat het niet zo makkelijk is om zo bij iemand weg te gaan.

Ik vind dit ook wel een heel extreme situatie, Luce. Hij heeft zeker drie jaar tegen haar gelogen en heeft het nu niet eens opgebiecht, nee, zij moest er zelf achterkomen doordat ze in het ziekenhuis terecht kwam door zijn toedoen. Haar hele toekomstbeeld (samen gelukkig zijn met haar man, kinderen) is ineens onzeker geworden. Hoe extreem wil je het hebben? Wat moet een man dan doen, voordat je bij hem weggaat? Waar liggen dan je grenzen?

Ik kan mij eigenlijk alleen maar aansluiten bij ED, ik vind ook helemaal niet dat zij het extremer schetst dan het is. Voor mij valt zoiets ook absoluut niet onder iets wat acceptabel zal zijn. Vreemdgaan is tot daaraan toe, maar dan ook nog onbeschermd met alle mogelijke gevolgen van dien. En triest genoeg heeft ze er zo ook nog eens zelf achter moeten komen door in het ziekenhuis terecht te komen, anders had hij het waarschijnlijk nooit verteld. Ik vind het echt bijzonder dat ze nog samen met hem kan/wil praten en huilen nu op dit moment.

-ED- schreef:Ik vind dit ook wel een heel extreme situatie, Luce. Hij heeft zeker drie jaar tegen haar gelogen en heeft het nu niet eens opgebiecht, nee, zij moest er zelf achterkomen doordat ze in het ziekenhuis terecht kwam door zijn toedoen. Haar hele toekomstbeeld (samen gelukkig zijn met haar man, kinderen) is ineens onzeker geworden. Hoe extreem wil je het hebben? Wat moet een man dan doen, voordat je bij hem weggaat? Waar liggen dan je grenzen?

Jij gaat er meteen vanuit dat als ze hiermee door gaat ze al haar normen en waarden verliest en in een vreselijk ongelijkwaardige relatie terecht komt. Dat vind ik extreem denken.

Ik krijg altijd buikpijn als mijn vriend en ik standje doggystyle doen. Ik vind het zo vervelend dat ik dat standje dan ook liever vermijd. Maar mijn vriend vind het juist de fijnste positie. Hebben meer meiden hier last van en hoe zou het komen? De penislengte van mijn vriend is gemiddeld dus daar ligt het niet aan waarschijnlijk. Wel lijkt het of er tijdens het stoten dat veel lucht bij mij naar binnen gaat.

Misschien helpt het als je op je buik gaat liggen? Met een holle rug/kussentje onder je buik? Niet helemaal hetzelfde, maar misschien prettiger voor jou. Sowieso kan je manier van je rug hol/bol wellicht nog verschil maken voor jou tijdens doggystyle. Ik vind het alleen niet echt biechtwaardig

Misschien het iets rustiger aan doen tijdens dit standje?

Gelukkig zijn er ook mensen die iets genuanceerder denken. Ik verlies hierbij echt niet mijn normen en waarden of mijn eigenwaarde. Natuurlijk pas ik op en ben ik alert. Daarbij heb ik nog geen beslissing genomen. Vanmorgen ben ik mee geweest naar de ggd en het verhaal voorgelegd. Het blijkt dus vaker voor te komen, dat het pas zo laat ontdekt wordt. En een man heeft echt niet altijd klachten. Je kunt gewoon jarenlang drager zijn, soms geneest het vanzelf. Hij is vreemd gegaan in een periode dat we niet meer wisten of we met elkaar verder wilden. We zijn sinds dat we zeventien zijn samen. Wij kwamen op een punt dat we gingen twijfelen of dit het nou was. Het is niet goed te praten en ik ben er ontzettend door gekwetst. En dan ook nog een soa oplopen, dat maakt het een stuk erger. Ik ben ervan overtuigd dat hij niet wist dat hij een soa had. Hij had me niet laten lopen en dan maar hopen dat ik geen last zou krijgen. Dus ja het is fout maar ik vind sommige reacties wel wat overtrokken.

Biechtje schreef:Ik krijg altijd buikpijn als mijn vriend en ik standje doggystyle doen. Ik vind het zo vervelend dat ik dat standje dan ook liever vermijd. Maar mijn vriend vind het juist de fijnste positie. Hebben meer meiden hier last van en hoe zou het komen? De penislengte van mijn vriend is gemiddeld dus daar ligt het niet aan waarschijnlijk. Wel lijkt het of er tijdens het stoten dat veel lucht bij mij naar binnen gaat.

Dat idee heb ik bij mijn vriend ook. Bij mijn ex ging het wel gewoon goed dus ik denk dat het aan de vorm van zijn penis ligt. Zou dat kunnen?

Je bent het nu allemaal heel erg aan het goedpraten, maar feit blijft natuurlijk dat hij seks heeft gehad met een ander en dat hij het onveilig heeft gedaan. Als je onveilig met iemand seks hebt bestaat er natuurlijk altijd een (vrij reële) kans dat je iets oploopt.

Ik zeg toch het is niet goed te praten! Laat ook maar ik verwerk dit op mijn manier, heb hier op dit moment geen zin in. De feiten zijn mij echt wel duidelijk, dat hoef je me niet te vertellen. Ik wil de rest in ieder geval bedanken voor de reacties en dat ik hier mijn verhaal kwijt kon.