07 Apr 2015 10:23 door Biechtje
Ik biecht op dat ik steeds meer moeite krijg met de vrienden van mijn vriend.
Eerst leken het me gewoon leuke jongens, maar hoe beter ik ze leerde kennen, hoe meer moeite ik met ze krijg.
Ik weet al vanaf het begin dat het jongens zijn die graag een drankje lusten en graag nachten doorhalen.
Maar inmiddels weet ik dat ze ook van drugs houden. Eerst was het een pilletje, inmiddels is het al cocaïne.
Mijn vriend is een meeloper, maar gelukkig niet op drugs gebied. Wel wordt hij de laatste tijd erg vaak dronken en is er bijna geen weekend meer waarbij hij voor 5 uur 's nachts op bed ligt. Ik ben erachter gekomen dat hij tegen me gelogen had en wel eens drugs gebruikte. Na een goed gesprek heeft hij gezegd dat hij dit niet meer zou doen dus moet ik hem maar vertrouwen.
Maar nu zijn we erachter gekomen dat een vriend van hem vals geld in bezit heeft en uitgeeft. Niemand van de vriendengroep die dit wist, maar tijdens het stappen zijn we erachter gekomen.
En ik vind het vreselijk dat mijn vriend zulke vrienden heeft. Ik vind het onverantwoordelijke, kinderachtige jongens. Ze zijn allemaal 27, hebben allemaal een vriendin thuis zitten en nog zulke acties.
Natuurlijk moet ik mijn vriend vertrouwen en hem zijn eigen vrienden uit laten kiezen, maar ik merk dat het me steeds meer tegen gaat staan. Ik wil gewoon niet met zulke mensen in aanmerking komen, ik ben totaal anders. En mijn vriend vind het niet erg en daardoor merk ik dat ik ook anders naar mijn vriend ga kijken. En dat wil ik niet, want onze relatie is verder gewoon hartstikke goed. Maar ik snap niet dat hij het leuk vind om met zulke jongens om te gaan. Zo ken ik hem helemaal niet. En daardoor ga ik ook twijfelen of ik hem wel echt ken.
Ik weet ook niet goed wat ik met deze biecht wil, maar ik moest het gewoon eventjes kwijt.