Liefde, seks & relatie biechttopic

Ik snap heel goed dat je mee wilt; lijkt me ook gewoon normaal en logisch als je in een relatie bent, al een jaar samen bent en verder niemand van zijn familie kent. JUIST het moment om iedereen te leren kennen, lijkt me.

Ja dat vind ik dus ook Pippa. Ik zou hem zelf zeker meenemen, juist leuk om iedereen te ontmoeten. Ik vind het echt naar dit. Misschien is niet iedereen er hetzelfde in dus ik probeer te begrijpen wat zijn standpunt is. Maar ik voel me ineens vrij onbetekenend terwijl hij gisteren nog zei dat hij zo graag met me zou samenwonen..

Biechtje, ik vind dat je je absoluut niet aanstelt. Wanneer je al een jaar een relatie hebt en je nog bijna niemand kent en je daarnaast niet mee mag naar familiegelegenheden, dan krijg je toch het gevoel dat het ergens niet goed zit. Ook dat verhaal van die collega daarvan zouden bij mij alarmbellen gaan rinkelen.
Het lijkt wel of hij nog even zijn kansen wil spreiden... Dat hij eerst even het feestje afwacht en als collega niet toehapt, dat hij in elk geval een backup heeft

Eens met Lenthe, ik vind het ook vreemd van hem en snap je gevoel.

Zo ver wou ik niet gaan hoor Lenthe, ik weet wel dat hij me echt wil en als hij duistere plannen zou hebben met die collega, dan zou hij me niet vertellen dat zij zou komen, lijkt me. Het zit mij alleen dwars omdat hij dus al eens eerder verliefd op haar was geworden. Dat is gewoon een nare gedachte.

Ik vind het inderdaad niet fijn dat hij deze gelegenheid om me voor te stellen zo uit de weg gaat. Hij heeft niet zo'n goede band met zijn familie (zijn ene broer spreekt hij niet, de ander nauwelijks en met zijn vader gaat hij al sinds zijn jeugd niet goed), en zijn zus en moeder is hij wel close mee en die heb ik dan ook ontmoet. Voor de rest is het dus een beetje een gekke familie, maar alsnog zijn familie. Ik vind het gewoon stom.

Jij kent hem het beste dat hij geen plannen heeft met die collega, maar ik zou hier wel een heel vervelend gevoel over hebben. Zo'n onderbuikgevoel dat er iets niet klopt

Zojuist zei hij sorry, hij was moe en chagrijnig en had geen zin in dat feest en al die familie en zich een beetje schaamde voor zijn broers en vader. Maar hij wou me geen rotgevoel geven en hij wou eigenlijk dat ik gewoon meeging want hij wil eigenlijk gewoon met mij zijn, ook als dat betekent bij stomme familie. En of ik alsjeblieft nog mee wou.

Ik wou er niet om gaan smeken maar als hij mij vraagt om toch te komen dan ga ik graag mee

Fijn!

O, gelukkig maar!

Ja! Lief dat jullie even wilden meedenken

Fijn dat je toch mee kan gaan

Mijn vriend heeft af en toe buien. Vooral als hij druk en gestrest is. Op zo'n moment moet je eigenlijk gewoon uit de buurt blijven, want anders krijg je de wind van voren. Van de week een aantal keer een grote mond van hem gehad en dat heeft ook invloed op mijn humeur. Als hij afgekoeld is, ben ik boos en verdrietig waardoor ik weer chagrijnig doe. Dan maakt hij een grapje en vind ik dat niet grappig en reageert hij weer met 'pfff ben je chagrijnig ofzo?'.

Nou ik ben op een gegeven moment het spoor bijster en ik ben geen robot. Ik kan me niet steeds aanpassen aan zijn gevoelens en hem geven wat hij op dat moment verlangt en vervolgens worden mijn gevoelens vergeten. Als ik er dan wat van zeg wat ik ervan vind, begint ie alleen maar over zichzelf en wat hij wil. Geen sorry dat hij kut tegen me heeft gedaan, of iets in die richting.

Daarnaast is hij gewoon af en toe een verwend kind en wil hij alles op zijn manier. Ik wilde het over de vakantie hebben. Zegt ie, nee hoeft niet, 'ik ga naar Aruba'. Uhhh...en ik dan? 'Ja, jij gaat mee natuurlijk!'. Uhhh HALLO!!!

Of; ja we vieren volgende week sinterklaas bij die en die. UH?! Dat zeg je nu? Als een mededeling? En als ik dat dan zeg, krijg ik als antwoord: Dan ga je toch niet mee??

Ik word hier echt een beetje moe en verdrietig van. Ik ben altijd wel goedgebekt, maar hij kan me zo overrulen op deze manier. Wat moet ik hier nou mee?

Hem goed duidelijk maken dat hij niet zo tegen je hoeft te doen, dat hij een volwassen vent is en geen kleuter. Desnoods loop je gewoon weg als hij zo tegen je tekeer gaat. Hoef je niet te pikken hoor. Woon je samen? Zo niet, zou ik op zo'n moment gewoon lekker naar huis gaan. Doei, ga jij maar in je sop gaar koken.

Ik ben in één ding heel duidelijk: Mensen zijn soms boos, prima, en als je ergens over wil praten, ook prima. Maar ik ben geen pispaal. Ik wil niet dat er tegen me geschreeuwd wordt, of dat boosheid op mij wordt afgereageerd. Dan gaat 'ie maar een stukje rennen o.i.d.

En dat van die viering en vakantie vind ik we raar zeg. Dan zou ik duidelijk maken dat zulke dingen in overleg gaan en jij uiteraard ook een mening hebt die net zo belangrijk is als die van hem. Als 'ie daar niks mee kan... Succes!

Hij klinkt niet als een lot uit de loterij. Is jullie relatie nog wel leuk? Ik zou heel duidelijk op mijn strepen gaan staan en een serieus gesprek beginnen. Echt 's avonds eens op een rustig moment vragen: zou ik even met je kunnen praten over iets dat me dwarszit? En dan begin je gewoon heel rustig te vertellen (zonder verwijten), welk gevoel je van zijn gedrag krijgt en hoe je het graag anders zou zien. Als hij niet serieus op je argumenten ingaat, niet wil luisteren, of weer boos wordt, dan zou ik toch nog eens heel goed nadenken over of dit wel is wat jij wilt, met zo'n man in een relatie zitten.

Ik vind hem ook niet erg leuk klinken, ik zou me ook afvragen wat ik bij hem doe. Hij klinkt erg onredelijk en egocentrisch.

Hij klinkt inderdaad niet heel aardig.
Ik herken mijn ex in jouw verhalen, en dat was bepaald geen leuke kerel om mee samen te zijn. Ik ging op een gegeven moment alle conflicten vermijden, paste mij aan aan zijn wensen en deed er alles aan om het hem naar de zin te maken, alleen maar om die chagerijnige buien te vermijden. Maar dat is niet normaal en ook niet goed. Nu ik met mijn huidige vriend samen ben merk ik pas hoe veel fijner en makkelijker het is om gelijkwaardig te zijn, om gewoon eerlijk tegen elkaar te kunnen zijn en om je mening te kunnen geven zonder bang te hoeven zijn dat meneer het er niet mee eens is.
Ik zou als ik jou was enorm op mijn strepen gaan staan. Laat je niet als een voetveeg behandelen, dat verdient niemand. Doet hij chagerijnig? Prima, dan zoekt hij het maar uit.

Maar goed, dit is absoluut makkelijker gezegd dan gedaan.

Verwijderd.

*verwijderd*

Verwijderd.

Verwijderd

verwijderd.

Ik denk ook dat ik wel weet wie je bent. Wat ongelofelijk klote voor je/jullie. Lijkt me een hele lastige situatie.
Ik hoop echt dat er voor jullie een eind goed, al goed komt. Blijf goed met elkaar praten, maar praat ook met professionals (die bewindvoerder) om te kijken wat er mogelijk is.
Sterkte!

verwijderd.

Verwijderd!