Wat zei hij toen je aangaf dat je er zat van bent dat hij zulke opmerkingen tegen je maakt? Dat lees ik nergens terug; vandaar mijn vraag.

Uit elkaar gaan kun je altijd nog toe overgaan als je ongelukkig bent, maar ik zou zelf eerst proberen er samen uit te komen (als je dat nog niet hebt gedaan/geprobeerd).

En nee, hoe je het omschrijft vind ik dit niet erg liefdevol klinken. Waarom vindt hij dat jij je als een prinses gedraagt? Hoe communiceer jij met hem? Ik mis te veel om hier iets meer over te kunnen zeggen dan deze reactie.

Of het normaal is weer ik niet. Elke relatie en persoon heeft zijn eigen normen en waarden.
In mijn context klinken deze opmerkingen als dat er een strijd bij jullie gaande is. En dat jullie beide op zoek zijn naar de erkenning van de ander.

Je geeft aan dat je wegwilt maar ook op ziet tegen rompslomp van een scheiding. Wat is voor jou rompslomp, waar zie je precies tegenop?
Als je wilt blijven zou ik relatietherapie aanraden. Want jullie kindje hoort deze opmerkingen ook, en voelt jullie spanning in deze relatie. Dat is denk ik niet iets wat je aan je kindje langdurig wilt meegeven.

Wat naar dat je je zo voelt Biechtje. Praat je hier wel eens met je partner over, buiten het moment dat het gebeurt?
Mijn ervaring is dat als ik met mijn partner praat over iets wat mij dwars zit, buiten "the heat of the moment" dat hij mij veel beter begrijpt.

Nee, ik vind het niet normaal.
Maar zoals gezegd, het is zonder verdere context lastig om er iets over te zeggen.

Het respectloze gedrag van een partner herken ik wel. Mijn scheiding is net achter de rug. En opzich valt de rompslomp mee hoor.
Wil je er over praten, stuur me gerust een pb.

Wegens herkenbaarheid ga ik niet veel uitweiden, ik laat ook in het midden hoeveel kinderen we hebben.
Ik waardeer zeer jullie reacties.

Mijn man kan echt heel hard zijn, het is ook wel in the heat of the moment èn hij had een slechte nacht achter de rug. Maar hij vond dat ik met kind niet snel genoeg was bij een uitstapje naar het zwembad, hij moest te lang wachten voordat wij waren afgedroogd. Geen reden dus om te zeggen dat ik me als een prinses gedraag, vind ik dan.

Hij wil geen geld uitgeven aan relatietherapie.

Tot zover even, thanks voor het meelezen.

Zo een opmerking bij het zwembad zal ik echt niet accepteren. Leuk dat hij een slechte nacht heeft gehad, maar dat hieft hij niet op jou af te reageren.
En dat hij vondt dat je alles maar goed moet doen, hoe komt hij erbij. Dort hij ook alles gelijk goed? En mag je hier dan iets van zeggen?

Ik zal eens een goed gesprek met hem aangaan wat het doet met je eigen waarde en je gevoel binnen de relatie. Want zo op papier klinkt het echt bekort gezond.

Een scheiding lijkt me duurder!

Als hij vindt dat het te lang duurt (of iets niet naar zijn zin gaat), mag hij uiteraard ook zelf helpen in plaats van staan te wachten en klagen.

Dat is naar, dat hij dat zo zegt... hij heeft zelf ook handen die hij kan gebruiken.
Ik herken écht veel in wat je schrijft. Mijn ex kon ook zo bot tegen mij zijn en als ik er wat van zei kreeg ik als reactie: 'trek het je niet zo persoonlijk aan, je weet hoe ik ben'. Discussie gesloten en een vrijbrief voor hem om mij als voetveeg te behandelen. Of het nou (dat was bij mn ex ook) in the heat is of niet, je hebt elkaar met respect te behandelen. Een slechte nacht is geen excuus.

Ook hij wilde niets aan relatie therapie, had hij geen behoefte aan.
Wel is hij degene die uiteindelijk gezegd heeft niet meer verder te willeb, maar onderaan de streep besef ik me nu zeer goed dat dit de juriste keuze was.

Nogmaals, je mag me gerust een pb sturen als je er nog over wilt praten.

De scheiding zelf heeft ons 4500 euro gekost, en daarnaast nog 4000 aan borg/huur/laminaat/meubels voor zijn nieuwe woning. Van die 4500 krijgen we gelukkig nog een deel terug van de belasting.
Dus jep.. een hoop geld helaas...

-

Ik zou het doen, Biechtje. Wat heb je te verliezen?

Ik zou het doen nee heb je en ja kan je krijgen.

-

Punt 1 is iets waar je jezelf echt klaar voor moet voelen, zelf heb ik ook nog zo iets van laat maar. Maar als ik echt iemand tegen kom waarvan ik denk dat het de ware is dan ga ik er wel voor.
Punt 2 wat is een verre afstand als je afhankelijk van het OV bent is een afstand al snel ver met de auto is het relatief. Kijk eerst hoe het loopt dat is een zorg voor later. Verhuizen van 1 van beide kan altijd nog denk er over na zou jij als het de ware is willen verhuizen zo ja gewoon doen.
Punt 3 de kinderen hoeven het niet direct te weten als ik ga daten duurt het waarschijnlijk zeker een half jaar voordat mijn dochter daar achter komt. Kinderen zijn flexibel en over een paar maanden kan de situatie geheel anders zijn.
Punt 4 misschien krijg je er juist energie van. Anders afspreken alleen app/mail contact totdat de zomervakantie voorbij is. Ziet hij in jou de ware dan zal hij dat zeker accepteren.

Hm ja, op alles valt wat te zeggen. Maar, waarom zou je het op voorhand al kapot denken? Als hij echt in je hoofd blijft zitten, waag de kans. Het contact opnieuw stopzetten kan altijd.

Ik heb mezelf een beetje in de nesten gewerkt en wil graag jullie advies

Sinds een paar weken ben ik aan het daten met een collega. We werken bij hetzelfde bedrijf, maar hebben qua werk geen direct contact (andere afdeling). Nou ben ik op mijn afdeling met mijn leidinggevende in een conflict terecht gekomen en kan ik daar niet blijven werken. Van de leidinggevende van zijn afdeling (waar hij ook een soort van leidinggevende functie heeft) heb ik het aanbod gekregen om daar te komen werken. Dit zou voor mij een fantastische oplossing zijn, omdat ik op mijn huidige afdeling niet kan en wil blijven en ook niet zo 1,2,3 werk heb ergens anders. Daarnaast kan ik dan blijven werken onder de voorwaarden die zijn aangepast aan mijn alleenstaande moeder zijn en ik mijn huidige functie kan blijven, met heel veel doorgroei mogelijkheden. Echter is het daten echt leuk, en kan ik eigenlijk natuurlijk niet op zijn afdeling gaan werken waar hij mijn meerdere gaat zijn.
Hebben jullie tips wat te doen? Overgaan van afdeling en het daten stoppen? Of het zo lang als gaat nog uitzingen op mijn huidige werkplek en hopen dat ik snel iets anders kan vinden?

Als je dit nu eens met hem bespreekt? Is het een idee om het even rustig aan te doen samen, daar wel te gaan werken maar dan met het idee dat je snel wat anders zoekt?

Ik zou het inderdaad met hem bespreken.

Ik zou het ook met hem bespreken.

In tegenstelling tot de reacties die ik las, zou ik het niet zozeer bespreken. Ik zou het aankondigen dat je stopt met daten. Er valt m.i. namelijk niet zoveel te bespreken als je deze baan wilt accepteren.

Je kan toch bespreken hoe de ander erin staat? Dan weet je ook of hij potentieel ziet in het daten of dat hij date voor de lol. Kan me voorstellen dat daar een behoorlijk verschil in zit en dat dat de keuze beïnvloedt.

Waarom niet? Ligt er denk ik zeker aan wat het beleid is op die afdeling en of ze van zichzelf weten of ze de zaken goed kunnen scheiden. Zou het niet meteen afkappen.

-

Ik denk juist het tegenovergestelde. Als je echt denkt dat er potentie inziet met deze jongen dan zou ik het daten niet stoppen. Liefde is belangrijker dan werken. Maar hoe het dan verder moet, dat zou ik wel met hem bespreken.

Wat zouden jullie doen?

Ik vond laatst iets dierbaars van mijn ex. Waarvan ik weet dat het belangrijk voor hem is. We zijn al jaren uit elkaar en hebben geen contact, ik heb nog wel zijn mailadres en telefoonnummer. We hebben geen comtact meer omdat we beide verder zijn gegaan met ons leven, niet omdat we ruzie hebben.

Ik heb al wat advies gevraagd in mijn omgeving, zij geven aan, gooi het toch weg. Hij is blijkbaar vergeten dat het bij jou lag. Ik weet dat het veel voor hem kan betekenen wanneer hij het terug krijgt.

Zouden jullie hem een bericht sturen dat je dit hebt gevonden en vragen of hij het wil hebben? Of weet het niet dan deert het niet en het weggooien? Ik zelf heb er verder niks aan en niks mee.