Hè, wat lastig en ook verdrietig om dat steeds te lezen. Ook al is het fijn als ze eerlijk zijn is het natuurlijk fijn om leuke verhalen over je zoon te lezen. Sommige baby’s vinden de opvang intens en zijn graag op de arm (daar zijn het ook baby’s voor toch?). Als hij steeds kort slaapt zal hij misschien ook niet goed uitrusten en wat sneller geprikkeld worden. Aan de andere kant herkennen jullie dit van thuis en hoort het dus ook bij hem. Is hij thuis wel vrolijk ook al slaapt hij weinig? Hebben ze ook tips aan jullie gevraagd over hoe jullie het thuis doen?

Vaak gaat dit wel beter na een tijdje als ze meer zelf kunnen. Hij is nog maar klein en wil graag nabijheid. Ik zou hierover nog een keer in gesprek gaan met pedagogisch medewerkers want het doet iets met jullie om dit steeds te lezen. Mijn inziens kunnen ze ook wat leuke dingen schrijven, wat goed ging. Dat hij kort slaapt is een gegeven dus hoeft niet telkens benoemd te worden, daar kunnen jullie ook niks aan doen. Misschien zijn ze zich daar niet zo bewust van. En dan niet verwijtend maar open over dat jullie je ook zorgen maken door deze berichtgeving. En doorvragen over wat er dan wél goed gaat op zo’n dag.

Ik vind het wel een goed teken dat hij zich laat troosten. Het is een kleine baby die misschien net wat meer knuffels nodig heeft. Dat kunnen zij misschien niet altijd meteen doen (zoals jij thuis wel kan) maar ik vind wel dat elke baby anders is en daar ook naar gehandeld kan worden. Sommige baby’s heb je gewoon net wat meer vast of biedt je net wat meer rust. Omdat dat zijn behoeftes zijn. Ik denk niet dat je je baby schaadt, het is ook de enige manier (huilen) waarop hij iets duidelijk kan maken. Hij zal het echt beter gaan begrijpen naar mate hij ouder wordt. En zij kunnen nog meer in hem investeren. Dan zal het echt beter gaan. Maar wel belangrijk om de vertrouwensrelatie tussen jullie goed te houden dus ik zou denk ik een gesprekje aanvragen om er eens rustig over te kunnen praten. Wie weet lucht dat wel op.

Ahh wat naar, ik herken dat wel en ik denk dat veel kindjes dat hebben. Een opvang is toch anders dan thuis, heeeeel veel kinderen slapen er slecht. Als ze vrolijk zijn, maakt dat ook niet zoveel uit als het wat minder is. Maar ik snap dat als je zulke verhalen hoort, je gaat twijfelen.

Ik ben het eens met Lot, ik zou ook een open gesprekje aangaan, gewoon even na sluitingstijd of telefonisch bijvoorbeeld. Misschien kan je vantevoren al wat dingen opschrijven die jouw kindje zouden kunnen helpen. Ondanks dat er vaak een strak ritme is op een opvang, is mijn ervaring dat ze echt wel met je mee willen denken. En ook mee eens over de berichtgeving, die kan ook wel op een andere manier (ook al is het waarsch goedbedoeld).

Bij mijn tweejarige in de groep hier laatst nog over staan praten, die eet geen groente op de opvang. Dat doet hij thuis ook niet dus het verbaasd me niks, maar dat kreeg ik iedere dag weer teruggekoppeld Dan was het van, ja en hij eet oook al geen broodkorstjes en moeilijk moeilijk moeilijk. Stond hij elke keer naast me te luisteren met zn schoudertjes die steeds meer zakten, pfff... Op een gegeven moment was ik het zat en heb ik gezegd dat we dat nu echt wel weten en dat ze het beter kunnen zeggen als hij WEL groente eet (komt sporadisch voor haha).

Mijn zoon sliep amper op de omvang vanaf het begin af aan.. en ze hebben hem vaak gedragen en vermaakt (net als ik thuis ook altijd moest doen).

Ze hebben echter nooit gezegd "hij had een moeilijke dag". Want zo was hij altijd 😅 wel dat hij weinig had geslapen en graag op schoot wilde. Ik moet zeggen dat ik wel heb gezegd hem dan maar gewoon wakker te hebben als hij niet wilde slapen, dus er stond ook vaak dat hij in de box, schommelstoel, op schoot, op de mat, in de kinderstoel, etc. In slaap was gevallen. Maar prima!

Ik snap trouwens wel dat jouw zoon meer huilerig is dan ze misschien gehoopt hadden. Hij slaapt immers ook weinig. Maar daar moeten ze maar op kunnen inspelen. En anders wellicht kiezen voor een andere vorm van opvang.

Verder eend met lot.

Ik lees echt niets geks. Huilen bij een luier ja dat is niet fijn dus dan even mopperen. Ze kunnen zich nog niet echt op een andere manier uiten.

Ik heb ook een kind die als baby slecht sliep. Zijn ritme is heel lang geweest.
Rond 00:00 een voeding
Rond 03:00 een voeding
Rond 07:00 een voeding, dan nog samen slapen tot een uurtje of 10 half 11 opstaan
Dan sliep hij overdag misschien een keer een half uurtje drie kwartier maximaal en dan viel hij rond 22:00 in slaap.
Het weinig slapen begon al heel snel. Het was gewoon een hele alerte wakkere vrolijke baby.
Anders dan andere baby’s absoluut. Als ik zie wat voor slaapschema’s die hebben dan komt hij daar absoluut niet bij in de buurt.

Op de kinderopvang hebben ze hier ook heel erg aan moeten wennen. Hij ging daar heen vanaf 11 maanden. Ze legden hem dan netjes in bed waar hij de hele tent op de kop zette en niet ging slapen. Het was wel zo dat als hij echt moe was hij wel ging slapen en dan viel hij ook echt extreem snel in slaap. Ik heb foto’s van de kinderopvang dat hij daar aan tafel zit met zijn hoofd op tafel. Voor de opvang was dat echt los laten en goed met elkaar in gesprek blijven. De keren dat dit gebeurt is is op een hand te tellen.

Uiteindelijk gaat het om kijken naar de behoeftes van het kind. Soms kan het alleen al helpen om ze ff om te draaien in de box zodat ze een ander uitzicht hebben.
Veel baby’s gaan goed op een zelfde soort ritme maar er zijn ook kinderen die daar van afwijken.

Ik zou vooral aangeven dat het voor jullie lastig is om te lezen dat ze zeggen dat hij een moeilijke dag had, want zo te lezen schrijven ze dat vaak. Een moeilijke dag in vergelijking met wat? Een kindje dat wel slaapt volgens het boekje? Vergelijk vooral het kind met zichzelf zou ik zeggen, dan krijg je een veel zuiverder beeld.

Dank jullie wel voor de reacties!

Helemaal mee eens dat ze daar idd baby voor zijn (als ze behoefte van de baby dat is), en dat vind de opvang ansich ook. Alleen geven ze ook aan: dat kunnen wij niet. We hebben 14 kindjes, waaronder nog zo'n baby als onze zoon (letterlijk gezegd, doelend op iemand die veel behoefte heeft aan nabijheid)

Bij ons thuis slaapt zoon sochtends 2x45 minuten, soms 1x45 en 1x1.5 uur en smiddags ook nog 1 of 2x 45 min. Op de opvang is het de laatste weken:
1x 1uur en 1x 45 min, waarbij ze schrijven dat hij tussentijds wakker is. Gisteren was t wel wat dramatischer met 1x20 en 1x35 minuten slaap haha

Wij hebben ons ook afgevraagd of deze vorm van opvang nu passend is, maar bij n gastouder is geen vier ogen principe mogelijk wat we wel willen. En dan houden de opties geloof ik op.

Fijn om te lezen in ieder geval dat het herkenbaar is voor sommige en dat we niet zeer overgevoelige ouders zijn :')

Qua slapen bij baby's, achtergrond en hoe het te verbeteren, kun je je misschien verdiepen in Droomritme van Stephanie Molenaar.
Daar hebben we bij beide kinderen veel aan gehad.

Herkenbaar (geweest). Ook heeel vaak dagverslagen dat het weer lastig ging. Of dat ze zo slecht sliep (thuis overigens een hele goede slaper).

Nu willen ze haar op 1 slaapje hebben want 15 maanden. Maar thuis doet ze er met liefde 2 (een van 45 min in de ochtend en en eentje van 1,5/2 uur in de middag). Ze geeft amper signalen dat dit niet meer passend is, maar op de opvang willen ze het proberen.

Nu krijg ik dus ‘feedback’, ja ze komt maar niet in slaap, ja na 40 min is ze klaarwakker en moet ze huilen.. (en dan zegt een invalster, 1 slaapje gaat goed he!) eeehh nee haha. Overduidelijk missen jullie haar signalen en is ze dus nog niet klaar voor 1 slaapje, hoe fijn het voor hun ook zou zijn.

Vanacht echt een over de zeik kind gehad. En vandaag de hele dag moe en gapen.

Nu gaat ze alleen maandag en dinsdag. Woensdag ben ik thuis en dan slaapt ze dus meestal bij. Maar soms vind ik het wel lastig communiceren. Heb toch het idee dat ze proberen het gros in hun schema te krijgen. (Wat ik ook weer snap met zoveel kindjes).

Ja dat maakt het zo dubbel: ik snap ook dat ze het erg druk hebben, je hoopt een bepaalt ritme te hebben of bepaalde verwachtingen bij leeftijden, maar het zijn mensen en geen machines uiteindelijk ;)

Gisteren is het goed gegaan op de opvang gelukkig. Hopelijk zet dit zich voort op deze manier. We willen wel nog in gesprek gaan met ze, al is het maar om het ze mee te geven hoe het overkomt.

@Archie hopelijk wordt er bij jullie gekeken naar de behoeftes ipv het schema. Frustrerend.

Ja zeker, dat doen ze echt wel. Ik ben zeer te spreken over onze opvang. Alleen de strakkere eet en/of slaapmomenten vind ik lastiger. En uiteindelijk misschien ook wel gewoon zoals het is. Wij wilde zelf graag een verticale groep. Dan krijg je gewoom veel verschillende ritmes bij elkaar.

Fijn dat het bij jullie iets beter ging!

Heel herkenbaar van toen onze zoon baby was. Ik werd er echt verdrietig van om telkens de verhalen te lezen over het niet zichzelf kunnen vermaken, slecht slapen, huilerig zijn. Ondertussen hoorde ik van vriendinnen dat hun baby’s ook tegen hetzelfde ‘probleem’ aanliepen, maar dat de leidsters dat niet zo vaak benoemden (andere opvang). Daar was ik toen echt jaloers op. Want heel eerlijk, ik denk niet dat het helpend is om het constant te benoemen als ouders hun kind ophalen.

Toen we gingen verhuizen ging hij naar een andere opvang en wat een wereld van verschil. Kind was uiteraard nog steeds hetzelfde maar de leidsters vonden het minder nodig het iedere dag te benoemen. Zij focussen zich meer op het positieve en eens in de week zeiden ze dan dat nog altijd ‘lastig’ met hem was. Maar zo brachten wij hem wel een stuk blijer weg en haalden hem niet met buikpijn op en ik weet zeker dat hij dit ook gevoeld heeft want al snel ging het beter.
Dus mijn grootste tip zou zijn om het er eens over te hebben of het nodig is om altijd het negatieve te benoemen.

Ik vind dit als babyleidster wel echt even goed om te lezen. Ik ga er absoluut (nog meer) op letten dat ik niet in herhaling val als een kindje wat moeite heeft op de opvang en vooral positieve punten te benoemen.

Oh wat moeilijk appèl, hier ook een kind dat op de opvang heel slecht sliep toen hij jonger was. Hij ging vanaf dat hij 4,5 maand oud was en regelmatig werden we gebeld of we hem konden ophalen, want hij wilde niet slapen en bleef maar huilen en ze hadden nog meer kindjes. Toen kwam de eerste lockdown en daarna begon het hele drama opnieuw (hij was toen iets van 10 maanden) want hij moest weer opnieuw wennen. Zijn leidsters hadden echt een engelengeduld en ze dachten echt heel erg mee en waren bereid om vanalles te proberen. Uiteindelijk ging het langzaam beter. Nu zit hij in een peutergroep en gaat het niet meer om ritme en slaapjes, maar ik merk wel heel erg het verschil tussen de leidsters. Eentje is ook altijd negatief. Nu is de jongste een donderstraal, maar van haar horen we dat ook steeds weer terug. Terwijl een andere leidster altijd heel positief is. Goede dag gehad, fijn gespeeld. Wel even een momentje bij hen op het stoeltje moeten zitten, maar verder fijne dag gehad. En ik zie ook dat zoon heel anders op beide reageert. Want die eerste leidster vindt hij niet lief, die is altijd boos op hem zegt hij. En die andere krijgt altijd een knuffel bij afscheid.

Dus ik zou echt in gesprek gaan met de opvang. En aangeven wat er bij jullie wel goed gaat maar ook aangeven dat er niemand iets opschiet met die negativiteit.

Dank jullie wel!

We gaan aankomende week aangeven dat we graag in gesprek willen.
Het is ook wel lastig want thuis slaapt hij best wel goed (4x45 minuten over de hele dag) dus we proberen hetzelfde ritme over te dragen maar is toch lastig met zo veel andere kindjes en geluiden enz.

Anyway, we gaan zien hoe het gesprek zal verlopen.
Fijn dat het voor velen (helaas) herkenbaar is. Soms heb je t gevoel dat je de enige bent met een minder lang slapend kindje die ook nog temperamentvol is ;)