Bij 4 kamers en 3 kinderen kan toch ieder kind zijn eigen slaapkamer krijgen?

1 kamer is de huiskamer

Ik zou er dan voor kiezen zoons nu een eigen kamer te geven en dochter bij jullie(laten).

Ik zou voor mijn eigen privacy gaan. De jongens zitten qua leeftijd niet heel ver van elkaar vandaan en komen straks allebei waarschijnlijk in een puberteitsfase waarin ze privacy zoeken, maar ze zijn elkaar gewend en wellicht kan er een nóg geslotener afscheiding tussen hun gedeeltes in.

Ik zou voor nu dan misschien overwegen om je zoon van 8 en je dochter samen op een kamer te leggen met die kast als scheiding. Over een paar jaar kun je dan indien nodig een nieuwe beslissing nemen. Je schrijft dat je vooral bij je oudste die behoefte merkt en je jongste zoon heeft denk ik ook nog best wel wat privacy met zijn jonge zusje op een kamer.

Ik zou de oudste zeker een eigen kamer geven, als je gaat puberen wil je dat volgens mij heel graag hebben.

Wat vinden ze zelf? Mijn broertje en zusje wilden heel graag een kamer delen. Toen we naar een groter huis verhuisden, bleven ze lang bij elkaar slapen terwijl dat helemaal niet meer hoefde.
Ik heb altijd alleen geslapen en dat vond ik ook erg fijn.

Ik zou sowieso gaan voor mijn eigen privacy.

Ik zou, gezien de leeftijd van je jongens, voor hun privacy gaan.

Ik zou ook absoluut voor m'n eigen privacy gaan. Is er geen mogelijkheid om er een gipsen wandje tussen te zetten?

Kan je niet zo splitsen dat 1 kamer een raam krijgt en je in die ander een dakraam maakt? Ik weet niet precies hoe ik het voor me moet zien natuurlijk, maar een kamer splitsen betekend niet dat het ook gelijke kamers moeten zijn qua formaat.

Maar goed, als het niet kan dan niet natuurlijk

Een dakraam is geen optie, we wonen in een benedenwoning van een flat. Zij hebben zeg maar de kamer aan de straat kant met één heel groot raam. Een handje ertussen zou betekenen dat er één kamer zonder daglicht is en dat één van de jongens alsnog door de kamer van de ander moet om in zijn kamer te komen.

Zelf vragen ze er niet om, ze vinden het eigenlijk wel goed zo.
Moet ik er ook bij zeggen dat ze op donderdag en om het weekend bij hun vader slapen, waar ze wel ieder een eigen kamer hebben maar toch liever bij hun vader in bed slapen. Maar goed, daar hebben ze wel de keuze.

Ik vind het heel lastig. Enerzijds denk ik, ze hebben een plek waar ze zich terug kunnen trekken en waar ze ieder hun eigen spulletjes hebben en alles. Tuurlijk moeten ze rekening houden met elkaar maar hoe erg is dat?
Aan d andere kant vind ik het ook niet eerlijk en vreemd dat de jongste wel een eigen kamer heeft zonder dat ze daar eigenlijk echt behoefte aan heeft en wij hebben ook al vaak de huiskamer voor ons alleen, als wij een bed hebben om te slapen en onze kleding kwijt kunnen is dat voldoende.

Ik zou eigen privacy minder belangrijk vinden omdat je er vooral slaapt, aankleed, kind die is meer op kamer meestal, vooral als het zo tieners zullen worden die zich terug willen trekken. Ik zou dus met dochter de gesplitste kamer nemen, en beide jongens een eigen kamer.

Wat willen ze zelf als je hen dit voorlegt?
Als zij (ieder apart van elkaar) een verdeling voor jullie alle vijf mogen maken, hoe zouden zij dat dan doen?

Eens.

Goeie, zo heb ik het ze nog niet gevraagd. Wel regelmatig wat ze er van vinden dat ze een kamer delen en dan geven ze aan dat ze het niet erg vinden en dat ze het prettig vinden dat de kamer nu gesplitst is met een kast maar ik heb ze noot gevraagd wat de ideale verdeling zou zijn.
Voordat dochter er was hadden ze wel ieder een eigen kamer maar sliepen ze alsnog steeds bij elkaar.

Deze gedachte overheerst bij mij ook maar net liep ik hun kamer in en vond ik eigenlijk weer dat ze het helemaal niet zo slecht hebben.
Maar ja, ze worden wel steeds groter natuurlijk, gaan zich ontwikkelen en dan?
Anderzijds, mensen die vroeger in Amsterdam opgroeiden ontwikkelden zich ook (en gingen op hun 17e al het huis uit)
Lastig, lastig.....

Is het geen optie dat jullie in de woonkamer slapen (slaabank)? In sommige landen is dat heel standaard in kleinere woningen. Ouderslaapkamer en woonkamer in één en de kinderen elk een eigen kamer. Maar goed, dit werkt natuurlijk alleen als je geen open keuken hebt en met goede afspraken met de kinderen.

Wij hebben wel een open keuken.
Nu vind ik dat nog niet zo erg, maar we moeten ook onze kleding ergens kwijt.

Ik denk dat combi met middelste zoon en jongste dochter geen optie is. Sowieso zit je dan met joongen/meisje, maar de middelste zoon zit qua leeftijd bij de oudste in de buurt, en wil dan mss ook een eigen kamer.
Ik zou persoonlijk dochter niet bij mij op de kamer willen hebben. Mss raakt ze daar wel aan gewend en wil ze nooit meer alleen slapen. En wat als je een vriend krijgt? En je oudste (en middelste) zoon raken mss aan de privacy gewend, en dan kan terugdraaien, zoals hier al werd geopperd, ook lastig zijn.
Blijft wel een lastig iets

Ik ben samen met de vader van mijn dochter
In principe slaapt ze natuurlijk wel alleen als de kamer in tweeën gesplitst wordt, ze hoeft alleen geen deur door, maar wel om de kast heen lopen om bij ons te komen.

Oh haha sorry, dat he b ik verkeerd geïnterpreteerd.
Blijft t nog lastig. Mijn zoon is net 2, maar ik weet toch niet of ik daarmee een kamer zou willen delen (even naar vooruit gedacht). Wat vind je vriend?

Ik zou sowieso niet met dochter op 1 kamer gaan slapen. Zit je over een paar jaar weer met een dilemma omdat zij ook een eigen kamer wil. Ik zou het houden zoals je nu hebt. Mocht het een koopwoning zijn, dan zou ik wel serieus gaan kijken naar de opties om de kamer op te splitsen. desnoods raam vervangen voor 2 kleine zodat er wel een muur tussen kan.

Ik zou voor een eigen kamer voor je dochter gaan. Misschien niet nu al, maar uiteindelijk wel. Dit omdat je aangeeft dat je zoons bij hun vader wel ieder een eigen kamer hebben. Zij hebben daar dus de mogelijkheid om zich wel terug te trekken in een ruimte volledig voor zichzelf. Als je dochter een kamer moet (blijven) delen, heeft zij die mogelijkheid nooit.