Minx schreef:Ik vind eigenlijk dat ze de pabo veel strenger moeten maken. Taal- en rekentoets minimaal een 8. Voor mensen die dyslectisch zijn misschien niet leuk maar misschien ben je dan wel niet geschikt voor het vak. De basis wordt al vroeg gelegd en dan het goede voorbeeld zien helpt een hoop.

Guat dat ik wordt heeft een vriendin van mij een tijd terug uitgelegd. Het komt doordat wij vaker wordt dan word zien en het daardoor minder opvalt dat het niet klopt. Al zie ik het zelf ook steeds beter, maar dat is wel echt hard werken.

Guattari schreef:Het gaat me ook niet per se om het voorbeeld van 'ik wordt'. Dit voorbeeld spreekt het meest tot de verbeelding. Het gaat me erom dat de redenering niet klopt: je bent wel/niet taalgevoelig. Het kan m.i. niet zo zijn dat je in je vrije tijd spontaan de regels vergeet en op het werk je de regels wel goed gebruikt. Mijn werk bestaat voor 80% uit schrijven. Waarom zou ik dat in mijn werk foutloos doen en in mijn vrije tijd niet? Mij ontgaat de logica even, geloof ik.

Moederkoekje schreef:

Guattari schreef:Het gaat me ook niet per se om het voorbeeld van 'ik wordt'. Dit voorbeeld spreekt het meest tot de verbeelding. Het gaat me erom dat de redenering niet klopt: je bent wel/niet taalgevoelig. Het kan m.i. niet zo zijn dat je in je vrije tijd spontaan de regels vergeet en op het werk je de regels wel goed gebruikt. Mijn werk bestaat voor 80% uit schrijven. Waarom zou ik dat in mijn werk foutloos doen en in mijn vrije tijd niet? Mij ontgaat de logica even, geloof ik.

Maar wel/niet taalgevoelig zijn gaat niet alleen over spelling toch? Je kunt ook taalgevoelig zijn qua zinsbouw, woordenschat of ontleden terwijl je slecht bent in spelling.

Spelling is iets waaraan technische regels ten grondslag liggen, maar waar dan weer 1001 afwijkingen op van toepassing zijn. Voor iemand die die regels niet van nature aanvoelt betekent dat dat de spellingregels elke keer weer nagegaan moeten worden om er zeker van te zijn dat je een woord goed vervoegt en spelt. Ik kan me voorstellen dat je dat wel doet als je een nieuwsbrief namens de school schrijft, maar niet als je een reactie op een forum post.

Moederkoekje schreef:
Wat dat betreft hoeft een leraar met een uitmuntend taalgevoel natuurlijk geen betere leraar te zijn dan een leraar zonder die talenknobbel. Als je uiteindelijk de regels maar wel begrijpt en kunt toepassen, zodat je ze aan de klas kunt uitleggen.

Guattari schreef:Het gaat me ook niet per se om het voorbeeld van 'ik wordt'. Dit voorbeeld spreekt het meest tot de verbeelding. Het gaat me erom dat de redenering niet klopt: je bent wel/niet taalgevoelig. Het kan m.i. niet zo zijn dat je in je vrije tijd spontaan de regels vergeet en op het werk je de regels wel goed gebruikt. Mijn werk bestaat voor 80% uit schrijven. Waarom zou ik dat in mijn werk foutloos doen en in mijn vrije tijd niet? Mij ontgaat de logica even, geloof ik.

Guattari schreef:

Moederkoekje schreef:

Guattari schreef:Het gaat me ook niet per se om het voorbeeld van 'ik wordt'. Dit voorbeeld spreekt het meest tot de verbeelding. Het gaat me erom dat de redenering niet klopt: je bent wel/niet taalgevoelig. Het kan m.i. niet zo zijn dat je in je vrije tijd spontaan de regels vergeet en op het werk je de regels wel goed gebruikt. Mijn werk bestaat voor 80% uit schrijven. Waarom zou ik dat in mijn werk foutloos doen en in mijn vrije tijd niet? Mij ontgaat de logica even, geloof ik.

Maar wel/niet taalgevoelig zijn gaat niet alleen over spelling toch? Je kunt ook taalgevoelig zijn qua zinsbouw, woordenschat of ontleden terwijl je slecht bent in spelling.

Spelling is iets waaraan technische regels ten grondslag liggen, maar waar dan weer 1001 afwijkingen op van toepassing zijn. Voor iemand die die regels niet van nature aanvoelt betekent dat dat de spellingregels elke keer weer nagegaan moeten worden om er zeker van te zijn dat je een woord goed vervoegt en spelt. Ik kan me voorstellen dat je dat wel doet als je een nieuwsbrief namens de school schrijft, maar niet als je een reactie op een forum post.

Ik dacht dat taalgevoeligheid ook over spelling ging, maar dit heb ik eigenlijk nooit uitgezocht. Ik voel aan dat bepaalde woorden verkeerd gespeld zijn, dus vandaar dat ik het zo betitel. Maar het kan heel goed zijn dat het feitelijk niet hieronder valt. Het lijkt me bovenal heel vervelend als je de regels niet van nature aanvoelt, want dat betekent dat je over heel veel woorden kan gaan twijfelen en dan kost nakijken best veel tijd. Het zou me onzeker maken, omdat ik schrijf zonder erbij stil te staan. Als ik dat wel zou moeten doen, zou ik snel gaan twijfelen en me ongemakkelijk voelen en het liefst een ander ook nog naar laten kijken. Dat laatste is niet altijd haalbaar, vermoed ik.

Guattari schreef:

Moederkoekje schreef:
Wat dat betreft hoeft een leraar met een uitmuntend taalgevoel natuurlijk geen betere leraar te zijn dan een leraar zonder die talenknobbel. Als je uiteindelijk de regels maar wel begrijpt en kunt toepassen, zodat je ze aan de klas kunt uitleggen.

Maar hier vat je toch precies de kern samen? Als je een regel eenmaal begrijpt, hoef je er toch niet meer specifiek over na te denken? Als je eenmaal weet dat 'hij word' niet klopt, dan zit dat toch in je systeem? Regels zijn aan te leren en als je ze eenmaal eigen hebt gemaakt, zou ik eerder denken dat je deze regels automatisch kunt toepassen (in zowel vrije tijd als tijdens je werk).

Bliss schreef:Volgens mij moest ik op de pabo wel minstens een 8 halen voor de taal- en rekentoetsen hoor!

Moederkoekje schreef:

Guattari schreef:

Moederkoekje schreef:
Wat dat betreft hoeft een leraar met een uitmuntend taalgevoel natuurlijk geen betere leraar te zijn dan een leraar zonder die talenknobbel. Als je uiteindelijk de regels maar wel begrijpt en kunt toepassen, zodat je ze aan de klas kunt uitleggen.

Maar hier vat je toch precies de kern samen? Als je een regel eenmaal begrijpt, hoef je er toch niet meer specifiek over na te denken? Als je eenmaal weet dat 'hij word' niet klopt, dan zit dat toch in je systeem? Regels zijn aan te leren en als je ze eenmaal eigen hebt gemaakt, zou ik eerder denken dat je deze regels automatisch kunt toepassen (in zowel vrije tijd als tijdens je werk).

Blijkbaar dus niet: een spellingregel begrijpen staat nog niet gelijk aan het automatisch toepassen van die regel.

Ik begrijp jou wel hoor: ik denk er ook vrijwel nooit over na, het gaat gewoon 'vanzelf'.

Moederkoekje schreef:

Guattari schreef:

Moederkoekje schreef:
Wat dat betreft hoeft een leraar met een uitmuntend taalgevoel natuurlijk geen betere leraar te zijn dan een leraar zonder die talenknobbel. Als je uiteindelijk de regels maar wel begrijpt en kunt toepassen, zodat je ze aan de klas kunt uitleggen.

Maar hier vat je toch precies de kern samen? Als je een regel eenmaal begrijpt, hoef je er toch niet meer specifiek over na te denken? Als je eenmaal weet dat 'hij word' niet klopt, dan zit dat toch in je systeem? Regels zijn aan te leren en als je ze eenmaal eigen hebt gemaakt, zou ik eerder denken dat je deze regels automatisch kunt toepassen (in zowel vrije tijd als tijdens je werk).

Blijkbaar dus niet: een spellingregel begrijpen staat nog niet gelijk aan het automatisch toepassen van die regel.

Ik begrijp jou wel hoor: ik denk er ook vrijwel nooit over na, het gaat gewoon 'vanzelf'.

Moederkoekje schreef:Onbewust trek ik dan blijkbaar de conclusie dat diegenen wel niet zo slim zal zijn.

Guattari schreef:

Minx schreef:Ik vind eigenlijk dat ze de pabo veel strenger moeten maken. Taal- en rekentoets minimaal een 8. Voor mensen die dyslectisch zijn misschien niet leuk maar misschien ben je dan wel niet geschikt voor het vak. De basis wordt al vroeg gelegd en dan het goede voorbeeld zien helpt een hoop.

Guat dat ik wordt heeft een vriendin van mij een tijd terug uitgelegd. Het komt doordat wij vaker wordt dan word zien en het daardoor minder opvalt dat het niet klopt. Al zie ik het zelf ook steeds beter, maar dat is wel echt hard werken.

Dit zijn de uitzonderingen. Niet iedereen heeft natuurlijk dyslexie. Ik doelde nu puur op mensen bij wie dit niet speelt. Het argument dat je docent bent en geen Nederlands hebt gestudeerd, houdt voor mij geen stand. Waar trek ik dan een denkbeeldige lijn? Als ik dus Engels had gestudeerd, mag ik dan wel fouten maken in het Nederlands en niet in het Engels? Hoe moet ik dat precies voor me zien? Hoe baken je dit af? Dit bedoel ik onder meer met dat de redenering niet sluitend is/klopt. Ik zou een dikke, vette wenkbrauw optrekken als de mensen in mijn omgeving die advocaat zijn (en dat zijn er best veel), wel in staat zijn om een foutloos pleidooi op papier te krijgen en hier typen: "ik schrijf een plijdooi en het word minder sterk dan ik in gedachten had."

Whatever schreef:

Moederkoekje schreef:

Guattari schreef:
Maar hier vat je toch precies de kern samen? Als je een regel eenmaal begrijpt, hoef je er toch niet meer specifiek over na te denken? Als je eenmaal weet dat 'hij word' niet klopt, dan zit dat toch in je systeem? Regels zijn aan te leren en als je ze eenmaal eigen hebt gemaakt, zou ik eerder denken dat je deze regels automatisch kunt toepassen (in zowel vrije tijd als tijdens je werk).

Ik heb soms gewoon het idee dat dat soort mensen vroeger gewoon vaker een boek hadden moeten krijgen voor hun verjaardag ipv een Barbie.

Elliot schreef:

Moederkoekje schreef:Onbewust trek ik dan blijkbaar de conclusie dat diegenen wel niet zo slim zal zijn.

Kijk zie hier, het kan gewoon per ongeluk mis gaan ondanks dat je het wel begrijpt.

Minx schreef:

Moederkloek zoals jouw dochter het heeft zo werkt het bij mij ook. Ik kom een heel eind met de spellingcontrole inmiddels en probeer steeds beter te leren spellen maar het is lastig. Mijn hoofd zit echt vol met ezelsbruggetjes. Bijvoorbeeld het woord cadeau dat is als ik het moet spellen een Cad E-A-U. Als ik niet weet hoe ik een woord schrijf dan verbouw ik de zin zodat ik het woord niet hoef te gebruiken. Bepaalde woorden zal ik in schrijftaal ook niet snel gebruiken terwijl ik ze in spreektaal misschien wel gebruik.

Moederkoekje schreef:

Minx schreef:

Moederkloek zoals jouw dochter het heeft zo werkt het bij mij ook. Ik kom een heel eind met de spellingcontrole inmiddels en probeer steeds beter te leren spellen maar het is lastig. Mijn hoofd zit echt vol met ezelsbruggetjes. Bijvoorbeeld het woord cadeau dat is als ik het moet spellen een Cad E-A-U. Als ik niet weet hoe ik een woord schrijf dan verbouw ik de zin zodat ik het woord niet hoef te gebruiken. Bepaalde woorden zal ik in schrijftaal ook niet snel gebruiken terwijl ik ze in spreektaal misschien wel gebruik.

Het lijkt me zo frustrerend! Dat iets dat voor veel mensen heel vanzelfsprekend is, voor jou juist heel veel energie kost. Zijn ze er bij jou ook snel achter gekomen?

Whatever schreef:Zeg maar deze berichten hoor je de afgelopen paar jaar ook steeds meer en luider.. en wat dat betreft vind ik de originele vraag van dit topic: zouden we geen juffen met sterker taalgevoel moeten hebben een belangrijke en dus ook zouden we er niet meer mee bezig moeten zijn.

http://www.volkskrant.nl/binnenland/hoo ... ~a4460079/

Er staat daar bijvoorbeeld "ouderwets iedere dag dictee ". Ik had dat vroeger. Ik denk dat dat ook retebelangrijk/rete-belangrijk/rete belangrijk is.

Whatever schreef:

Moederkoekje schreef:

Guattari schreef:
Maar hier vat je toch precies de kern samen? Als je een regel eenmaal begrijpt, hoef je er toch niet meer specifiek over na te denken? Als je eenmaal weet dat 'hij word' niet klopt, dan zit dat toch in je systeem? Regels zijn aan te leren en als je ze eenmaal eigen hebt gemaakt, zou ik eerder denken dat je deze regels automatisch kunt toepassen (in zowel vrije tijd als tijdens je werk).

Blijkbaar dus niet: een spellingregel begrijpen staat nog niet gelijk aan het automatisch toepassen van die regel.

Ik begrijp jou wel hoor: ik denk er ook vrijwel nooit over na, het gaat gewoon 'vanzelf'.

Ik heb soms gewoon het idee dat dat soort mensen vroeger gewoon vaker een boek hadden moeten krijgen voor hun verjaardag ipv een Barbie.