Bliss schreef:Maar Frankie, waarom betalen jullie de vaste lasten dan niet naar rato? Lijkt me wel zo eerlijk!

Frankie schreef:

Bliss schreef:Maar Frankie, waarom betalen jullie de vaste lasten dan niet naar rato? Lijkt me wel zo eerlijk!

Ik wil het het liefste allemaal zelf kunnen en er niet over zeuren. Dat zeuren doe ik dan ook nauwelijks tegen hem (haha, daar heb ik het forum voor). Ik ben ook echt zo opgevoed, dat ik mijn eigen boontjes moet kunnen doppen en zelfstandig moet zijn. En hij is niet zo van draagkracht en vind dat iedereen evenveel moet bijdragen, hij zegt ook altijd dat hij nooit SP zal gaan stemmen Ik weet niet of hij dat ook in onze situatie bedoelt, maar wel als het om Nederland gaat.. Mede daardoor praat ik er niet echt over met hem behalve als ik dus echt niks heb.

Ik weet ook niet zo goed hoe ik dat gesprek zou moeten beginnen. Stom eigenlijk want de situatie hoe hij nu is, is echt niet blijvend. Ik heb wel de ambitie om meer te werken en een baan te vinden die meer verdiend dan mijn baan die ik nu heb.

Siem schreef:* weg* had even gemist dat het loon van je man mee wordt genomen in de berekening

Bliss schreef:Maar Frankie, waarom betalen jullie de vaste lasten dan niet naar rato? Lijkt me wel zo eerlijk!

Mzcharlotte, waarom hebben jullie allebei een eigen woning??

Frankie schreef: verhaal

Siem schreef:Het is precies wat Caro zegt zie hier de verschillende regelingen:

https://duo.nl/particulier/terugbetaler ... regels.jsp

mzcharlotte schreef:

Bliss schreef:Maar Frankie, waarom betalen jullie de vaste lasten dan niet naar rato? Lijkt me wel zo eerlijk!

Mzcharlotte, waarom hebben jullie allebei een eigen woning??

Onze beide flats (zelfde wijk) stonden na terugkomst uit Londen onder water. We hebben niet voldoende middelen om beide te verkopen, dus heb ik als een malle gespaard om mijn woning te verkopen. Nu zijn we toch een stapje verder en zijn nu bezig voor zijn woning.

Frankie schreef:
Ja schat, eigenlijk heb ik geld van je nodig? Meeh, ik vind dat heel erg moeilijk om te vragen.

Cotton schreef:

Frankie schreef:
Ja schat, eigenlijk heb ik geld van je nodig? Meeh, ik vind dat heel erg moeilijk om te vragen.

Maar dat is niet wat je vraagt. Je moet denken aan jullie samen, niet aan zijn geld, jouw geld. In voor en tegenspoed toch?

'Kunnen we misschien nog eens naar onze rekeningen kijken, want we doen het nu 50/50 en op deze manier hou ik niks over én kan ik niet eens m`n schuld aflossen'.

Mijn vriend verdiend ook veel meer en hij trok de eerste keer wel even vreemd z`n wenkbrauw op toen ik het zei, maar toen hij hoorde wat ik over had en hoe ik bij wijze van spreke krom had gelegen voor ons zag hij ook wel in dat het totaal niet eerlijk was. Helemaal omdat ik ook nog eens 'zijn' hypotheek betaal voor de helft.
Nu hebben we lekker alles naar rato en wat er overblijft op de rekening splitten we 50/50 dus ik heb er nog wat voordeel aan ook.

Katie schreef:Wanneer vinden jullie iets groot om te overleggen?

Ik overleg vaak met vriend maar niet om geld maar omdat ik dan twijfel of het echt leuk is haha... ik ga iig geen toestemming vragen als ik in de stad loop ofzo, is gewoon geld van beide.

Caro schreef:

Caulfield schreef:

sarah1985 schreef:hier alles op 1 hoop. Alles komt binnen op mijn rekening

mijn man heeft niet eens een pinpas en weet niet de inlogcode van de rekening die we voor alles gebruiken

He, hoe werkt dat dan in de praktijk? Hoe doet ie dat als ie even ergens gaat lunchen, een koffie haalt, kleren koopt, een biertje gaat drinken, uit eten gaat met iemand? Er zijn toch in een gegeven week tallozen momenten waarop je even iets moet betalen? Ik begrijp het niet geloof ik. Netzomin begrijp ik het overleggen over alle bedragen, ook de paar eurootjes. Als ik elke keer dat mijn vriend of ik een paar euro ergens aan uitgeven, moet gaan overleggen, houd ik geen tijd meer over. Het interesseert me ook nog eens geen fluit of hij nou wel of niet een cappuccino heeft gehaald, of bitterballen heeft besteld bij z'n vrijdagmiddagborrel.

Dit dus exact. Dank je. Ik zou niet alleen doodmoe worden van alle keren dat mijn vriend mij moet opbellen/ appen om te vragen of iets wel of niet kan, maar als ik zelf ergens ben wil ik toch ook niet eerst overleggen?

Ik stel me zo voor: Ik sta voor de Starbucks: heb al een gesprek met mezelf of ik wel of geen koffie/ whatever ga halen en dan moet ik mijn vriend bellen. Die neemt niet op, dus ik app 'mag ik een koffie halen?' Daar komt geen antwoord op. En dan? Mag ik het dan halen? Niet halen? Moet ik mijn trein missen omdat ik op antwoord wacht? Allememachies: ik vind het erover nadenken al ingewikkeld, laat staan de uitvoer.