Re: (Hoog)begaafdheid
En als je Lo. vraagt wat 28 + 28 is weet ze gelijk dat ze 20+20 en 8+8 moet doen alleen ze denkt dan dat ze wel weet wat 8+8 is en dan roept ze maar wat. Terwijl als je zegt: stop, hoe reken je het nou uit ze eigenlijk gewoon heel snel met het juiste antwoord komt. Dat is enerzijds typisch zo'n ADHD dingetje, zo ging het bij mij vroeger ook, aan de andere kant kan ik me voorstellen dat als je altijd maar alles makkelijk leert je er vanuit gaat dat je alles zo kunt en dat je daar helemaal niet lang over na hoeft te denken. Sterker nog, de sommen van groep 3 hoeft ze ook niet over na te denken, die hoeft ze alleen maar in te vullen zeg maar. Ze vertelde toevallig vanavond weer dat ze school stom vind omdat het zooooo saai is en dat ze die sommen allemaal al weet. Dus ik vroeg wat voor sommen dat waren, nou onder de tien. Oeps, ja nee dat deed ze in groep 1 al, ze kent de tafel van 1, 2, 5 en 10, kan alle tafels t/m 10 'uitrekenen' en als we even zouden gaan zitten met haar (bewust niet gedaan) dan kent ze ze zo en kan ze ze uit haar hoofd opdreunen. Ze snapt het principe van vermenigvuldigen prima, van delen ook trouwens. Hoeveel hele broodjes heb je als je 4 halve broodjes hebt is in ieder geval peanuts merkten we tijdens het soep met broodjes eten vanavond ;-). Pff lijkt me echt vreselijk als je de hele tijd alles al kunt zeg! Ik vond nieuwe dingen leren altijd juist zo leuk. En dat zien we bij haar trouwens ook, alleen de snelheid waarmee ze nieuwe kennis eigen maakt ligt zo hoog.
Het kost erg veel energie inderdaad, het valt eigenlijk nog wel mee, we kunnen er toch steeds beter onze weg in vinden en die buien zijn gewoon niet altijd te voorkomen en soms blijkbaar ook nodig. Maar het is wel druk en pittig zo met een baby en 2 grotere kinderen. Lu. is op zijn eigen manier weer erg uitdagend, vreselijk eigenwijs, laat zich niks vertellen en hij is vreselijk oostindisch doof. Het is voor ons wel zo dat dit niet eindeloos moet blijven duren, dan is de rek er op den duur gewoon ook uit. Maar de vorige driftbuienperiode duurde ongeveer van toen ze bijna 4 werd tot aan dat ze zo'n beetje 5 was. Is dus eigenlijk relatief ook een hele tijd goed gegaan haha.
We zijn alleen bang dat het ook haar contacten in de klas beschadigd en zo. Niemand wil bijvoorbeeld met haar lezen want ze is zo bazig. Ze zal het allemaal wel eens even vertellen hoe het moet en luistert totaal niet naar andere kinderen. Ze walst zo over ze heen.
Wat ik ook lastig vind is dat Lu. best wel bang is iets verkeerd te doen en ze hem continue zit te verbeteren. En dan geeft ze hem te moeilijke sommen of gaat ze heel belerend tegen mij zeggen dat hij alleen maar 3-letterwoorden mag schrijven nog (ik liet hem zondag schrijven op de iPad, ging prima haha). En hij durfde niet op zijn vingers te tellen bij sommetjes want dat mocht niet van haar en zo. Ze is natuurlijk de oudere zus en dus sowieso al wat verder maar ze geeft hem dus ook nog eens het idee dat hij nog maar een domme kleine kleuter is die niks kan. Moet je net Lu. hebben die pas afgelopen zomer vlak voor hij naar groep 2 ging zijn naam ging schrijven. Toen kon hij 'm wel ook gelijk spellen. Hij heeft dus gewoon gewacht tot hij zeker wist dat hij het helemaal goed kon.
En dan nog zit ze er bovenop en te zeggen dat hij andersom moet schrijven en dat soort dingen. Heel erg lastig en niet constructief voor hem.
Ontspannend is denk ik vooral lezen en knutselen voor haar. Dat mag hier eigenlijk altijd, behalve als ze moet slapen ;-).