Hoe makkelijk vraag of accepteer je hulp?
Nu ben ik ook graag onafhankelijk, en vind ik hulp vragen zeer lastig. Maar ook hulp accepteren, als iemand iets aanbiedt zeg ik ook snel, oh nee hoeft niet. Hulp als in meehelpen met iets of oppassen. Als ik iets echt niet alleen kan vraag ik het wel, bijv bij werk ofzo. Maar als iets wel (net) te doen is doe ik het wel alleen. Bijv ik laat mn vriend in bed liggen na een late dienst waarvan hij pas om 3uur thuis is, en zorg ik sochtends dat er 3 kindjes om 7 uur bij 2 verschillende opvang zijn en moet ik ook om 7uur aanrijden. Of dochter zit nu op turnen, meisje wat bij haar in de klas zit en hier ook in de straat woont zit er ook bij. Dochter zou prima met hun mee kunnen rijden, maar toch rij ik vanuit mijn werk door naar het turnen om dochter zelf op te halen. Want, het is allemaal haalbaar. Dat ik ondertussen soms snak naar wat rust, tja.
Laatst sprak ik ouders van een ander vriendinnetje, werken beide veel, oma past veel op. Papa heeft 1 dag papadag, die dag gaat dat meisje zwemmen, en niet papa maar oma gaat mee.
Dus, vraag jij snel hulp?
R juni 2017
Y november 2018