Maar helen je tepels nu wel beter? Gaat het de beterende kant op?
Anders nog eens een lk mee laten kijken?

Ik wil graag even van me afschrijven;
De eerste maanden borstvoeding waren hier echt niet gemakkelijk. De voedingen verliepen onrustig en dochter Kon eigenlijk alleen goed aanhappen als ik liggend voedde. Uit een flesje drinken Kon ze niet. Nu heb ik niet veel andere moeders in mijn omgeving en kende ik toch vooral de verhalen over hoe moeilijk de borstvoeding verliep. Ik dacht dus dat het er wel bij zou horen, ik vond en vind borstvoeding wel erg belangrijk,en dus ploeterden we op die manier maar door. Een lactatiekundige heb ik nooit gebeld omdat ik toen niet dacht dat ze wat voor me kon betekenen, we redden ons wel.
Dochter was erg onrustig en had veel nabijheid nodig maar daarbij dacht ik niet aan bv als mogelijke oorzaak, maar eerder aan mijn zware en stressvolle zwangerschap.

Nu woonde ik toen dochter net een jaar was een scholing bij over te korte tongriempjes en lipbandjes en daarin herkende ik toch wel heel veel van onze situatie. Tegen die tijd liep de bv echter super en had dochter zich ontwikkeld tot een blije dreumes dus heb ik er niets meer mee gedaan. Dochter is laat met tandjes krijgen, maar eenmaal door had ze een grote spleet tussen haar twee voortanden. Het poetsen van die tanden zorgt altijd voor drama wat ze bij haar andere tanden niet heeft en vanavond ondanks voorzichtig poetsen wat bloed wat, zo zag ik later duidelijk, kwam doordat het lipbandje iets beschadigd was. Daarnaast praat ze nog vrijwel niet. En nu is al het voorgenoemde ook weer een teken van een te kort lipbandje. Omdat ik het idee heb dat ze er toch last van heeft heb im gemaild met de persoon die destijds die scholing gaf, samen met een foto, en jawel, bevestiging: een te kort lipbandje en ze vermoed een te kort verborgen tongriempje. Naam gekregen van een goede lactatiekundige hier in de buurt om dat laatste te checken. En dan dus klieven.

Wat had ik graag gewild dat ik dat eerste jaar niet zo eigenwijs was geweest en gewoon een lk had gebeld, wat had dat misschien een hoop makkelijker gemaakt. Het maakt me gewoon even een beetje verdrietig.
Liever niet quoten, ik wil dit misschien later weer weghalen ivm herkenbaarheid.

Wat rot dat je je nu zo voelt, maar jij wist dat niet, voel je niet schuldig nu.
Ik wist bij zoon ook veel dingen niet, anders had ik hem bijvoorbeeld veel langer gevoed, maar daar nu rot over voelen heeft geen zin.
Je hebt hoe dan ook toch doorgezet en dat is ook knap!

Nee, rot voelen heeft ook geen zin :-) nu tijd voor actie. Ik heb zojuist de lactatiekundige gemaild en ben benieuwd wanneer we daar terecht kunnen. Die achterliggende tongriem had ik eerder nog niet aan gedacht, maar ook dat zou me niet verbazen. Er wijst wel heel veel op, als je eenmaal weet waar je op moet letten. Hoop alleen dat dochter dan wel haar mond open doet, dat zal nog een uitdaging worden vermoed ik :')

Ja dat is niet leuk, maar ik lees er veel goede dingen over! Dus je hebt er straks ( en je dochter later ook) veel baat bij.

Ah, Choco, niet verdrietig over voelen. Ik snap dat je het jammer vindt hoe alles is gelopen, maar je hebt toen gehandeld zoals je dacht dat je het moest doen en met de kennis die je toen had. Met de wetenschap van nu is het 'makkelijk praten'. Je bent een onwijs lieve en leuke moeder die zo ontzettend veel voor haar dochter over heeft en enorm met haar en haar welzijn begaan is. Je hebt haar echt niet tekort gedaan, omdat je de problemen toen zelf probeerde op te lossen en dat is nog best gelukt ook, alleen zijn er nu andere zaken waar ze last van kan hebben. Niet schuldig voelen, hoor. Dat is echt niet nodig. Ik ben benieuwd wanneer je een afspraak met een lk hebt en of T. een beetje mee wil werken.

Ik heb inmiddels contact gehad met lk. Alleen afgaande op mijn verhaal bevestigde zij al dat er naast het heel duidelijke lipbandje ook sprake is van een achterliggend tongriempje. Gezien dochters leeftijd mag zij het alleen niet zelf meer klieven. Volgens haar zou dat nu alleen nog maar kunnen onder narcose in het ziekenhuis. Na contact met de persoon van die scholing weet ik nu dat er ook (enkele, welgeteld eentje in NL die bij haar bekend is) tandartsen zijn die het doen onder plaatselijke verdoving. Daar ga ik morgen contact mee opnemen om te kijken wat ze kunnen betekenen en of ze willen klieven bij een tweejarige. Zo niet, dan moeten we overwegen of we haar nu onder narcose willen laten gaan of het uitstellen, want een narcose voor zo'n kleintje schijnt ook niet niks te zijn. Om haar spraak zou ik het op dit moment nog niet doen, waar ik wel bang voor ben is tandbederf door het niet goed kunnen poetsen van die tandjes.
Dankjewel voor jullie lieve woorden, ik waardeer het erg.

Jammer dat het nu zo moet. Is het te korte tongriempje verder nog belastend behalve het risico op tandbederf en later praten? Het lijkt me zo sneu om het nu nog te laten doorklieven. Misschien dat je bij de tandarts nog eens kan navragen of het risico op tandbederf erg aanwezig is? Ik hoorde van de week dat het bij kinderen vooral belangrijk is dat ze de tandpasta in hun mond krijgen in verband met de toegevoegde fluor.

Mensen kunnen er echt last van hebben. Het kan een heel gespannen gevoel geven in het hele gezicht, maar dat hoeft niet perse zo te zijn. Tandbederf is wel zeer reëel, niet alleen door het niet goed kunnen poetsen maar ook door vuil wat achterblijft in de spleet tussen haar tanden die veroorzaakt wordt door het te korte lipbandje. Met verloop van tijd kan de spanning die het lipbandje geeft ook zorgen dat het tandvlees omhoog trekt waar dan ook weer vuil tussen kan komen. Daar komt bij dat ze al een zwakker gebit heeft door medicatie die ik heb gebruikt tijdens de zwangerschap.

Andere gebieden waarop het belastend kan zijn zie ik vooral in haar babytijd terug. Had ik dit toen geweten, dan had ik meteen laten klieven. Dingen die nu zouden kunnen spelen zijn o.a. moeite met eten/drinken wat ik niet terugzie bij haar, later problemen met het plaatsen van een beugel of nog later een kunstgebit, maar dus vooral de ontwikkeling van haar mond en gebit.

Als ik dat zo lees kan ik me voorstellen dat je actie onderneemt. Zou mooi zijn als het via een tandarts kan, lijkt me toch het minst belastend. Ik wist niet dat het nog zoveel klachten mee kon brengen.

R is nu zo druk tijdens het drinken. Met zijn vrije arm is hij aan het rondzwaaien en overal aan aan het trekken en plukken. Blijft dit zo? Dan mag ik bijna wel een helm voor mezelf aanschaffen.

Heeft jullie kindje wel eens onder de lijn gezeten qua gewicht? T. doet het verder prima, maar ik krijg nu steeds vaker de opmerking dat hij niets niks teveel krijgt. Sterker nog dat ie mager oogt. Of het niet beter is om te starten met flesvoeding. Nu moeten we vanmiddag weer naar het cb. Ik krijg dan altijd zo'n onzekere walm boven me die ik niet kwijt raak. Want echte babyspekjes heeft ie niet.

@silver, die van mij heeft ook nooit spekkies gehad. Hij groeide wel gewoon goed maar ik moest ook vaak horen dat ie mager was bla bla.

En qua gewicht in 1 stijgende lijn? Of week die wel eens wat af?

Silver, hoe vaak voedt je op een dag? Hoe ziet je ritme wat betreft voeden er zo'n beetje uit?

Carool, ja erg is dat hè. Volgens mij blijft dat wel een poosje zo. Ik vind het tegenwoordig het fijnst om liggend op bed te voeden, dan krijgt zoon de minste prikkels. Helaas lukt dat niet altijd, ik kan z'n stuiterende zus niet altijd alleen beneden laten. Bij m'n dochter heb ik wel echt maandenlang alleen in een prikkelarme omgeving kunnen voeden.

Ik voed 5x per dag om de 3 uur. T slaapt van 20u tot 8u.

Dat is inderdaad niet veel voor zo'n jonge baby. Ik zou hem wat vaker aanleggen op jouw verzoek. Grote kans dat hij dan wel goed gaat groeien.
Heb je z'n curve al op bv.com ingevuld? Kan je die hier plaatsen?

Choco, heb je al contact gehad met de tandarts?

Carool, hier ging dat rond die leeftijd ook en het is ook nooit echt overgegaan bij voeden overdag. Tegenwoordig vindt ze het erg leuk om haar voet tegen mijn voorhoofd aan te zetten tijdens het drinken. En dan moet ik met mijn hoofd daarop leunen, haalt zij ineens haar voet weg waardoor mijn hoofd naar voren valt en ik haar een kus geef. Lol dat ze heeft tijdens het drinken.

Sorry voor de net wat korte reactie was even onderweg, maar ja ergens is het ook weinig, ik voed al op mijn verzoek want als hij erom moet vragen, komt ie of niet, of om de 4 uur.
Ik zal zien of ik die curve in kan vullen, heb gister wel de groeiapp gedownload op mijn telefoon, kan ik het ook mooi in bijhouden. En daarop zag ik dan ook dat die lijn nu wat af gaat wijken.

Krijg het niet voor elkaar

Je moet even een screenshot van de curve maken, nu ziet iedereen z'n eigen curve.

l]

Ik weet niet of je hem duidelijk vindt, want hij loopt tot aan de twee jaar. Maar Lotte was ook niet zo'n harde groeier. Ik heb haar een tijdje vaker aan proberen te leggen, maar echt heel succesvol was dat niet.
Is het een optie om er 's nachts minder lang tussen te laten door een (droom)voeding te geven als je zelf naar bed gaat?

Misschien was de vorige meting ook wel bij de beruchte 4 maanden dip.
Laat je in elk geval door het cb niet zomaar wat aanpraten en neem eventueel contact op met een lk.

Hij is toch wel duidelijk, en daaraan kan ik ook wel zien dat Lotte ook even net onder de lijn kwam. Die droomvoeding is misschien wel een idee.

De lactatiekundige zei gister al, mochten ze vandaag niet tevreden zijn op het cb, dat ik dan even 2 weken haar weegschaal mocht lenen, en mocht het dan nog niet goed gaan, dat we dan naar mijn energie inname kijken. Want soms moet ik er echt tegenaan eten, en zorgen dat hij mij niet op eet.

*edit* de laatste meting was hier thuis, omdat ze eens in de zoveel tijd hier komen (stevig ouderschap) en wegen we hem ook altijd even.