25 Jan 2017 23:26 door Pompoen
Ik had twee vriendinnen gekozen, mijn zusje koos mij toen ze trouwde. Ik voelde me echt heel erg vereerd, maar ik had er echt niet op gerekend. Mijn zusje heeft ook helemaal geen speciale rol gehad, jeetje, ze was toch mijn zusje al, dat is net als ouders van de bruid (en bruidegom) toch belangrijk genoeg? Ik ben ook niet mee geweest de jurk uitkiezen, ik mocht wel helpen aankleden, dat was ook heel bijzonder. Verder heb ik de ringendoosjes voor haar gemaakt en tijdens het diner iets gezegd, spontaan, want ik wilde gewoon iets zeggen vanuit mijn hart.
Kijk als je het verwacht had dan snap ik wel dat je teleurgesteld bent, maar ik denk wel dat je je daar snel overheen moet zetten. Het is haar bruiloft tenslotte en het zou echt naar zijn als dit als een schaduw over de dag zou hangen. Ik zou het zelf echt niet leuk vind als mijn zusje probeert te bepalen welke rol ze krijgt. Ik zou haar echt niet willen kwetsen dus als ze de rol van ceremoniemeester zou 'opeisen' dan zou ik denk ik het gevoel hebben niet te kunnen weigeren. Maar misschien wil ik haar we helemaal niet als ceremoniemeester en drukt ze dan een grotere stempel op de bruiloft dan ik zou willen.
Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat het allemaal erg dominant en egocentrisch overkomt op mij, het gaat in het verhaal hier vooral om jou en dat jij wel belangrijk genoeg wil zijn. Jij geeft ook wel aan dat jullie er over gepraat hebben en dat ze je een belangrijke rol wil geven, maar het komt op mij ook wel erg over alsof ze bang is dat ze je kwetst, dat heeft ze blijkbaar ook al gedaan, en dat ze daarom misschien ook wel zegt dat ze nog over je rol wil praten. Zij heeft iets voor je bedacht, iets waardoor ze van jou precies heeft wat ze wil, je steun in alle voorbereidingen en op de dag zelf en nu vind jij dat niet genoeg. Ik vind dat dus tamelijk egocentrisch en dominant overkomen. Ik kan het verkeerd hebben, maar het voelt dus alsof jij hierin behoorlijk sturend bent in een richting die jij graag ziet. Terwijl je zelf ook aangeeft dat je bijvoorbeeld helemaal niet echt ceremoniemeester wil zijn.
Ik zou echt goed kijken naar de rol die je hier in wil spelen en of je niet te veel een stempel op haar bruiloft drukt. Je kunt je mate van belangrijkheid namelijk niet afdwingen, je bent zo belangrijk als je bent voor je zus, je rol doet daar niets aan af en voegt daar ook niets aan toe, hoogstens is het mooi voor de schone schijn of het plaatje voor de buitenwereld.