Ik verwacht dan een uitnodiging van degene die zijn/haar verjaardag viert. Bij familie vraag ik het nog wel eens na omdat ik dan rekening met mijn werkrooster kan houden.

Er is hier een tijd geweest dat ik via mijn schoonouders moest horen of een van mijn (volwassen) zwagers een verjaardag viert. Daar heb ik toen ook iets van gezegd.

Ik vind dat mensen die jarig zijn, anderen horen uit te nodigen (als ze het vieren) en niet andersom. Ik vraag er soms wel eens naar, maar als we dan niet kunnen omdat dit erg kort dag was, vind ik dat niet mijn schuld.

Nee dat toch niet. Zij is gewoon dominanter.

June nou niet perse maar zij is gewoon van het regelen zeg maar.

Ik wacht eigenlijk altijd op een uitnodiging, behalve bij mijn ouders en oma. Daar ga ik standaard langs als ze jarig zijn, maar veel andere familie/vrienden vieren hun verjaardag niet standaard dus als ik niks hoor ga ik niet.

Als mijn vriend en ik een feestje geven, nodigen wij (hij/ik/samen) mensen uit.

Maar vieren zij het niet standaard op de dag zelf? Als dat zo is, zou ik niet per se wachten op een uitnodiging en ervan uitgaan dat het is zoals het altijd is. In andere gevallen zou ik er zelf naar informeren als ik niets zou horen en wel de intentie heb er naartoe te gaan (bij mensen die dichtbij me staan en waarvan ik weet dat ik daar dus ook welkom ben om de verjaardag van diegene te vieren).

Nee altijd op zaterdag. Maar of het weekend ervoor of het weekend erna. Mijn schoonzus werkt ook soms weekenden en het is net wanneer ze vrij is.

Ik nodig eigenlijk altijd zelf iedereen uit.
Nou woont mijn familie redelijk ver, dus ze zijn gewoon een dag kwijt als ze langs willen komen. Dus meestal geef ik het op tijd aan.
Mijn familie is soms een beetje laat met het aangeven. Als ik andere plannen wil gaan maken rondom de dag dat er mogelij een verjaardag wordt gevierd, dan vraag ik het zelf.
Helemaal niks laten weten zou wel vreemd zijn, zoals in jouw voorbeeld, Ava. Zeker als de dag elk jaar anders kan zijn.

Ik vier mijn verjaardag niet. En er komen wel altijd wat mensen langs. Zoals mijn moeder, zus(sen) en schoonouders. Dir vragen dan altijd of ik het vier en of ze anders even langs mogen komen. Dat vind Ik dan geen probleem.

Voor mijn zoon en dochter verstuur ik wel een uitnodiging. Ongeveer eeb maand van te voren.
Dit jaar die van mijn zoon per ongeluk op de verjaardag van mijn zwager gepland. Dir maand zijn er een aantal jarig in de familie en mijn zusje gaat trouwen. Dus ik wilde niet het weekend van haar trouwen of het weekend ervoor iets plannen.
Dus toen een weekend dat ik dacht niets te hebben en toen bleek ik mij vergist te hebben en zwager is dan jarig. Maar die heeft twee weken erna zijn bruiloft dus die ging het toch niet vieren gelukkig.

Wij nodigen mensen altijd ruim van te voren uit.
Bij zwager vraag ik wel eens wanneer hij zijn verjaardag gaat vieren, hij zit op zee en is 4 weken thuis, 4 weken op zee.
Vaak weet hij nog niet wanneer hij het viert of überhaupt viert.

Met verjaardagen van familie houdt ik eigenlijk altijd wel rekening, (maar met die van mijn zwager is dat dus iets lastiger.).
Ik plan mijn op zo'n dag vaak uit.
Schoonouders vragen van te voren vaak al aan mij hoe ik moet werken.

Ik nodig mijzelf nooit uit.
Vind dat ongepast.

Ava, ik zou beginnen met gewoon lekker aan je zwager te vragen wanneer hij het viert.

Wij worden uitgenodigd en als de uitnodiging uitblijft, dan vragen we altijd wanneer de verjaardag wordt gevierd. Laatste doen we alleen bij familieleden. Andersom net zo.