Re: Een burn-out en dan?
Ik had ook geluk dat mijn leidinggevende en collega's daar begrip voor hadden en dat de bedrijfsarts ook wel duidelijk erin was dat ik de eerste maanden echt niet zou verschijnen, ook niet voor een kop thee te drinken. Ik heb wel na een maand voor het eerst een mail gestuurd met een update, en dat ben ik maandelijks blijven doen of wanneer ik bij de bedrijfsarts was geweest. Na twee maanden zijn twee collega's op bezoek geweest bij mij maar de verhalen over het werk waren eigenlijk al echt teveel, terwijl we het daar maar echt minimaal over gehad hebben.
Ik vind het ook heel naar voor jou Huppekee hoe de situatie nu is en de hoeveelheid extra stress die je nu ervaart. Ik zou of morgen iemand meenemen naar het gesprek of afbellen en zeggen dat je er echt niet toe in staat bent op dit moment en meteen een nieuwe afspraak maken en dan er ook bij vermelden dat je iemand mee neemt. Dan heb jij een back-up, en die persoon kan je dan helpen met het aangeven van je grenzen en je helpen als je de dingen niet zo goed verwoord krijgt. En je zult dan waarschijnlijk ook iets fijner voelen in het gesprek omdat je een vertrouwd iemand bij je hebt. Daarnaast werkte mijn geheugen voor geen meter tijdens mijn burnout dus het is ook wel fijn dat je iemand bij je hebt die het wel kan onthouden.