Wauw wat een gebeurtenissen allemaal! Klinkt spannend ook bliss! Ik ben benieuwd
Koko: wat enorm balen
hoe gaat het nu?
JD: als dat zo voelt.. Dat je niet ernaar uitkijkt met hem naar bed te gaan... Dat is niet best. Dan houdt het op denk ik... Neem je tijd he, dat gaat je anders opbreken..
Ik zal ook even updaten, één en al verwarring hier, namelijk! Lang verhaal warning! Niet quoten svp..
Mijn ex-date die me een paar weken terug dronken opbelde en weer de liefde verklaarde heeft de zaken echt enorm gecompliceerd gemaakt. We zijn toen gestopt met daten omdat het belachelijk snel en heftig ging, en hij trok het niet helemaal dat ik kinderen heb en dat dat bij hem voor verantwoordelijkheden zou zorgen. Ik wilde op mijn beurt niet iemand die het op zijn heupen zou krijgen bij de gedachte aan mijn jongens. Maar we vonden elkaar wel een dusdanig leuke aanvulling op onze wederzijdse levens dat we besloten vrienden te blijven. En dat ging goed en platonisch tot dus dat telefoontje. Daarna heb ik hem nog een keertje gezien, hij kwam langs... En ik weet niet wat of hoe maar het laaide totaal op tussen ons. Niet gezoend of gesekst, maar continu knuffelen, strelen, kusjes op mijn schouder en in mijn nek, mijn haren strelen.. En hij is blijven slapen. Alleen slapen, we hebben ons ingehouden, maar wel naast me tegen me aan. Superfijn was het, en het wakker worden ook... En heel verwarrend want ik heb natuurlijk de huidige leukerd ook nog en ex-date had die avond ook een date met iemand anders staan. Hij had zijn date wel door laten gaan maar dacht eigenlijk de hele tijd aan mij. Hij heeft de vrouwen die hij na mij ontmoet heeft altijd met mij vergeleken en hij vond eigenlijk alles maar loos en leeg, omdat ik het niet was. En ik... Ik had een date met de huidige leukerd. En hij is zo leuk, en perfect, en lief, en lekker, en slim... Hij is perfect. En hij wil mij. Maar... Het voelt niet zoals ex-date. Ik ben niet verliefd op de huidige leukerd... Maar wel op ex-date, denk ik. En hij op mij.
Nou ja, dus wat nu... Want ik heb nog steeds de kinderen. Ex-date heeft inmiddels (in de status 'vriend') mijn jongens ontmoet en ze vinden elkaar geweldig. En ex-date zegt nu ook: bij minder hard van stapel lopen en rustig aan verandert het wel, en nu ik ze ken heb ik ook een beter beeld... Dus we gaan waarschijnlijk heel heel heel rustig aan en voorzichtig weer met elkaar daten. Want we zijn beiden zo bang dat er te weinig veranderd is en dat het weer misloopt en dat we elkaar dan kwijt zijn.. Maar het voelt gewoon heftig. Ex-date gaat nu eerst 4 weken op vakantie en in de tijd gaan we Skypen en nadenken of er genoeg vertrouwen erin is dat het deze keer anders loopt. En daarna gaan we dus waarschijnlijk een nieuwe, rustigere poging wagen met elkaar. Ik wil geen spijt hebben dat ik dat niet geprobeerd heb met hem.
En straks komt hij langs. Hij komt mee eten, met mij en de jongens, dus heel braaf. Ik ga hem wel missen, en ik vind het eng, maar pfff... Weird en heftig en tegelijk ook spannend en blij...