Tabbie, ik ben ook een voorstander van mij en de buurman.
Ik deel mijn balkon met de buurman en gisteren riep iemand mij op de helft van zijn balkon. Ik kende stem niet en heb het dus genegeerd. Twee uur later kreeg ik een whatsapp van hem of ik even langskwam. Nu had ik mezelf net beloofd dat ook te negeren, maar eh dat kon ik toch niet.
Eenmaal binnen vertelde ik hem dat ik werd geroepen door een vriend van hem en hij zei dat het een collega was, dus er wordt kennelijk over me gepraat. :p Hij vertelde op zijn beurt dat ik hem de afgelopen week nogal raar had behandeld. Heel gehaast, bijna negerend. Dat was nou een keer niet bewust, telkens als ik hem tegenkwam was er iets waar ik haast mee had. (Haast om naar opa te komen, haast om ijs terug in de vriezer te brengen en de laatste was echt mijn schuld, want daar ben ik zelfs op aangesproken door nichtlief, dat ik hem negeerde toen hij hoi zei. Maar dat was niet bewust, ik was bezig wijn uit de doos halen voor vriendin) Is het nog te volgen trouwens, want ik ben best wel een beetje moe. ;)
Hem uitgelegd dat het echt niet aan hem lag, maar dat ik gewoon druk in mijn hoofd was. Dus uitgesproken, klaar. Hem gevraagd waarom hij niet reageerde op whatsapps die ik hem stuurde of dat hij de deur niet opendeed als ik aanbelde (aanklopte, want de bel doet het niet). Hij vertelde dat hij whatsapp tussen ons onzin vind, omdat we naast elkaar wonen en dat hij soms geen zin heeft in bezoek. Ik herken me daar wel in, want ik heb ook niet altijd zin in bezoek, maar hallo ??? it's me. Hij zal in het vervolg proberen om mij te laten weten wanneer hij even tijd voor zichzelf nodig is. Want het is niet zo dat hij mij niet wil zien, het is zo dat hij een avond nodig heeft om even helemaal alleen te zijn. En ik wil kennelijk continu langskomen als hij er echt even geen zin in heeft. En dat herken ik wel weer van mezelf, kan ik iets mee.
Vervolgens ben ik met mijn hoofd op zijn schoot belandt. We hebben muziek geluisterd en telkens als ik het muziek niet meer mooi vond mocht hij zappen. Ik vroeg hem wat hij eigenlijk echt van me vond/vind en hij zei dat hij me echt heel leuk vindt en dat niet iedereen zo bij hem mag liggen. Niemand eigenlijk. Wilde nog even pesten, maar ik heb mezelf echt een keer ingehouden. Gewoon even genieten van het moment.
We zijn vervolgens gaan 'slapen'. Tja, gewoon seks gehad. En daarna dus handje in handje, lepeltje lepeltje gaan slapen. Ik ben een uur geleden, zo ongeveer, uit bed gestapt en daar werd hij wakker van. Vroeg wat ik ging doen. Dus ik zei dat ik even mijn bril van de salontafel ging halen en dat ik naar huis ging. Beetje te onzeker 'slaap ze nog' gezegd en vertrokken.
Ik vond de onderwerpen die we hebben aangesneden wel erg handig. Hij werkt 40u per week en als hij nog steeds het idee heeft mij te moeten entertainen, dan heb ik liever dat hij even zijn moment pakt. Dat kan ik hebben. Ik voelde me alleen afgewezen. Anderzijds kan ik het ook weer voorstellen, zo'n leuke buurvrouw was ik niet en zeker afgelopen week niet. Tja, en dan moet je weer verder. Gesprekken tussen ons zijn wel vaker vruchtbaar. Maar dan komt de volgende stap en klappen we beiden weer in....