Sushi: haha ik dacht ook dat hij bij je ouders was langsgekomen! Ik dacht al, die durft! Haha, fijn dat het leuk was! Heb je hem zijn afzegging al helemaal vergeven?
Polly Dot: lief berichtje! Wat spannend van die feestdagen, beetje magisch zelfs

ik snap wel dat je er blij van wordt, het klinkt zo fijn! Gek idee dat je hem nog maar zo kort kent, maar dat het toch zo fijn voelt!
SG: zou super zijn, als je naar hem toe kan met de feestdagen! Hoe lang is het nu geleden dat je hem zag?
Toet: ik had nog niet op jouw antwoord gereageerd.. Wel wijs denk ik, dat je jezelf niet hoop geeft. Hij weet je tenslotte te bereiken, als hij nog interesse heeft.. Zoals je het uitlegde is het me nu duidelijk. Doe je denk ik goed aan...
Bliss: jammer dat je lood in je schoenen voelt! Maar inmiddels heb je best wat date-ervaring en je weet ook dat je loskomt als je daar eenmaal zit toch? Dan voel je je toch al snel beter? Dus als je die tegenzin accepteert met in je achterhoofd de kennis dat je je straks beter gaat voelen zie je er misschien minder tegen op?
Auxo: duidelijk! Heb je toch niks aan... Je gaat toch niet zitten wachten tot je per direct mag komen opdraven voor hem? Goeie beslissing... Dat daten komt wel goed toch? Of vind je het eng?
Hier nog steeds blijheid. Mijn date is, sinds er zaterdag in bed terecht kwamen, een stuk aanhankelijker. Het eerste wat hij doet bij het wakker worden is mij appen, en het laatste wat hij doet voor hij gaat slapen is mij bellen

net dus ook.. Hij vroeg nep-verontwaardigd waarom ik helemaal hier ben, en niet daar naast hem in bed, en hij refereerde aan mij als 'de vrouw met wie ik wat heb'. Daarbij dacht ik wel: wooow! Is voor hem een big thing. Gaat dat niet te snel? Aan de ene kant freakt het me lichtjes maar aan de andere kant maakt het me ook heel blij! Help, ik moet niet mijn kop verliezen, ik ben verdorie 31!!