Goed aangepakt monteur-Biechtje!

Inderdaad!

Ja, goed gedaan!

Goed opgelost zo ja!

Ik vind er ook wel wat voor te zeggen dat de monteur uiteindelijk ook zelf inzag dat het niet gepast is én ook nog dapper genoeg is om het e.e.a. recht te zetten.

Ik vind het ook een goede en prettige oplossing, wat fijn dat hij zijn excuses heeft aangeboden.

Dat heb je goed opgelost inderdaad!

Ik doe even een verschrikkelijke zelfmedelijdenbiecht, ik kwak hem even neer, even relativeren en dan stop ik daarna met zeuren en hierover malen.
Ik vind het verschrikkelijk dat ik 33 word. 33 is voor mijn gevoel geen 'begin 30' meer, maar al richting de 35 en dus halverwege m'n thirties. Ik vind het moeilijk dat ik inmiddels al acht jaar een onvervulde kinderwens heb en ik denk dat ik daarom zo erg tegen die 33 op zie. Ik weet het, het is nog even aftellen en dan kunnen we ervoor gaan, maar hey, 33. Ik ben zo bang dat ik na m'n dertigste met het jaar ineens enorm verminderd vruchtbaar word/ben geworden. Ik vraag me regelmatig af of het me allemaal überhaupt wel gegund is, een gezinnetje vormen.

Sowieso vind ik m'n verjaardag kut. Dit jaar dus extra. De enigen die op m'n verjaardag komen, zijn m'n ouders, oma, twee ooms en tantes en m'n neefje. Vrienden/vriendinnen heb ik niet, hoe triest het ook klinkt. Één oom en tante kunnen niet oo de datum die ik voor ogen had, dus die vallen al af. M'n schoonfamilie hoef ik sowieso niet te verwachten. Schoonvader is vrij, stiefschoonma niet, schoonvader komt niet alleen, denkt hij. En de rest.. Wij reizen keer op keer op en neer naar Groningen terwijl we financieel eigenlijk niets kunnen missen, gewoon omdat m'n vriend de band met z'n familie goed wil houden. Maar wat krijgt hij ervoor terug? Niets. Z'n moeder is in de drie jaar tijd dat we samen zijn en twee en half jaar dat we officieel samenwonen, twee (!!) keer langs geweest. Als haar oudste zoon er niet toe doet dan verwacht ik dat ik als schoondochter er sowieso al niet toe doe. Prima, kan ik mee leven, maar ik vind het zo'n kutstreek richting m'n vriend.

Ik heb nu besloten om m'n verjaardag samen met die van m'n vader te vieren, en anders helemaal niet.

Waar wacht je dan op, als je zo graag kinderen wilt? Waarom dan niet nu? En wat is de reden dat je geen vrienden hebt, doe je wel eens moeite om een vriendschap op te bouwen? Sorry, ik lees vooral een hoop passieve zelfmedelijden en niet zoveel wat je er zelf aan doet. Je hebt zelf voor een groot deel in de hand hoe je leven eruit ziet. Als het niet naar je zin is, dan zul je toch moeten veranderen/dingen anders moeten gaan doen. Met wachten tot het naar jou toekomt, kom je niet ver.

Eens met Nougat *wauw haha.

Maar Dundas, je komt hier sociaal over.

Kun je niet met leuke collega's buiten het werk afspreken?

Of lid worden van een sportclub?

Eens met bovenstaande reacties, ook al weet ik dat jij en je vriend flinke financiële problemen hebben wat jullie tegenhoudt om aan kinderen te beginnen. Dat snap ik, ook wel knap want een situatie zonder geld lijkt me ook geen prettig opgroeien voor een kind.
Maar de andere stukjes van je bericht kan ik weinig mee. Waarom heb je geen vriendinnen idd? En waarom is je schoonfamilie zo lastig? Doe je zelf wel moeite bijvoorbeeld om ze goed te leren kennen en contact met ze te hebben?

Ook eens met de voorgangers, en een verjaardag hecht ik zelf geen waarde aan. Van mijn familie komen alleen mijn ouders, ooms en tantes kwamen alleen toen ik klein was. En ik heb een klein groepje vriendinnen die komen. En het is dat ik 30 word, normaal vier ik helemaal niks.

Ik had natuurlijk al gezegd dat er een hoop zelfmedelijden bij zat, he Nu al voor kinderen gaan vind ik totaal geen verstandig plan, gezien de financiële situatie nu. Over een maandje of vijf is dat allemaal voorbij en over een maandje of twee, drie kunnen we wat dat betreft al voorzichtig naar de toekomst kijken, dus dat komt hoop ik wel goed. Maargoed, feit blijft wel dat ik op m'n 33e verjaardag nog altijd kinderloos en niet zwanger zal zijn. Dát sneed gisteren even.

En qua vriendschappen... Daar speelt van alles, negatief zelfbeeld etc, iets met muren optrekken. Allemaal dingen waar ik zelf aan kan werken hoor, en waar ik op het moment ook hard aan werk, maargoed, dat ik voor m'n verjaardag -waar de biecht in eerste instantie over ging- niet allemaal zo 1-2-3 in orde, klaar en gefixt

En wat schoonfamilie betreft... Even een voorbeeld: Mijn vriend heeft zo'n fijne moeder die glashard in z'n gezicht durft te zeggen dat ze nóóit van hem gehouden heeft. We proberen keer op keer en houden het contact keer op keer aan, maar het komt dus alleen van onze kant. Ze vergeet de verjaardag van m'n vriend ook gerust. Geen felicitatie, niks. Vertel mij maar hoe we daar meer in moeten investeren

Ik ben nu overigens een stuk nuchterder hoor, gisteren zat ik inderdaad even in een vlaag van zelfmedelijden

Wanneer ze zo zou doen tegen mijn vriend, zou ik haar er geen eens bij willen hebben! Wellicht zit het er bij haar ook echt niet in, dan kan je zo hard mogelijk proberen maar zonder effect. Telkens dan wel een harde teleurstelling, terwijl het bij haar niets doet.
Probeer te zien dat je nu de aardige mensen op je verjaardag hebt, wellicht helpt dat.

Ik vind het heel verstandig dat jullie wachten met kinderen, omdat er financiële problemen zijn. Toch vraag ik me wel af of dit de enige reden is. Wil je vriend graag kinderen? Je hebt niet van de ene op de andere dag een kind he? Gemiddeld duurt het een half jaar voordat je zwanger bent, tel daar nog 9 maanden bij op en je bent zo anderhalf jaar verder (meer nog misschien als je eerst wil ontpillen en je cyclus nog wil leren kennen zonder alle hormonen).

Als je over 5 maanden denkt uit de financiële problemen te zijn, dan vraag ik me toch af wat jullie nu nog tegenhoudt. Zijn het echt de financiën, of is er toch iets anders aan de hand?

Waarom zou je je cyclus willen leren kennen? Doe mij maar liever meteen zwanger. Die cyclus maak ik later dan wel kennis mee Maar ik zou er ook nu voor gaan Dundas, zeker omdat je zegt dat de financieen over 5 maanden beter zijn. Dan is je kindje er nog niet!

Nou ja, het is wel handig als je weet hoe je cyclus in elkaar zit, want dan weet je ook wanneer je het meest vruchtbaar bent/wanneer je ovulatie is. Op die manier heb je natuurlijk meer kans om (snel) zwanger te raken.

Ah Dundas, 33 is helemaal niet oud en al helemaal niet te oud voor kinderen. De gemiddelde leeftijd in NL is sowieso hoger. Kijk, je zegt steeds dat je al 8 jaar kindjes wil en nog met lege handen staat maar die kids had je sowieso niet met je ex gekregen, en gelukkig maar want het leek mij geen fijne vent en nu ben je van hem af.. Echt af ipv eens in de week je kind met hem mee te geven, en dus nog contact had moeten hebben.

Kijk niet zo naar je leeftijd, je hebt het in je hoofd al uitgeplozen en uitgestippeld maar je gevoel wil helemaal niet mee.

En wat betreft verjaardagen, ik weet niet wat het is maar zo rond mijn eigen verjaardag valt er altijd een soort van grijze doek over mijn verjaardag en ben ik echt een btje depressed. Ik vind jarig zijn niet zo leuk..heb jij dat ook misschien?

Ja, dat is waar. Maar ik zou het 'cyclus leren kennen' wel gewoon combineren met zwanger proberen te worden.

Als je om de een of andere reden al weet dat je binnenkort zwanger wil raken, dan is het gewoon handig om je cyclus vast bij te houden. Wij wisten op een bepaald moment dat we er weer voor wilden gaan, maar het was niet direct handig, door het werk van mijn man, dat al een jaar van tevoren gepland is. Hij heeft heel wisselende periodes van veel en minder veel werken. Het is natuurlijk niet handig als hij net in het buitenland zit, als ik hoogzwanger ben/ga bevallen. Vandaar dat wij het wel een beetje moeten plannen.

Als je goed weet hoe je lichaam werkt en hoe je cyclus in elkaar zit, dan leer je je lichaam steeds beter kennen, en dan heb je een veel grotere kans om zwanger te raken. Dit was wel mede de reden waarom ik de eerste ronde gelijk zwanger werd. Ik wist precies wanneer mijn eisprong was en wanneer dus mijn vruchtbaarste dagen waren.

Ja, dat begrijp ik. Alleen was er op mijn cyclus een jaar lang geen pijl op te trekken, dus zou dat voor mij sowieso niet werken.

Is ook niet iets dat voor iedereen werkt, maar voor veel vrouwen wel. En volgens mij is Dundas er wel heel bewust mee bezig, dus zou me zo voor kunnen stellen, dat het voor handig kan zijn.

jullie zaten in de luxe dat je de zwangerschap wilde proberen te plannen, maar dat geldt niet voor iedereen. Sommigen willen gewoon zwanger zijn en een baby krijgen en in welke maand maakt dan niet uit.
En als je voor de eerste keer voor een kindje gaat, dan heb je toch geen sex op de kalender, dan wil je elke dag wel

Het is wel luxe om het enigszins te kunnen plannen, dat realiseer ik me ook wel.