Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Biechttopic #2

<<

Biechtje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4575

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:53

Bericht 11 Okt 2019 12:06

Re: Biechttopic #2

tuttebel schreef:Bedoel je met een second opinion dat je nooit inzage in het testament hebt gehad en dit dus alsnog wilt inzien? Als er een testament is (hoewel niet iedereen dat heeft natuurlijk, dan gelden de wettelijke regels) is dit volgens mij via een advocaat op te vragen bij een soort testamenten database. In dat geval is het wellicht handig om met een advocaat gespecialiseerd in erfrecht te kijken of dit op te vragen is en wat je kan doen. Echter zeg je net rond te kunnen komen, dus houd er wel rekening mee dat hier wel kosten aan verbonden zitten (die je mogelijk wel weer goed kunt betalen mocht er wel een uitkering van de erfenis uitkomt). Wellicht is het dus verstandig eerst advies in te winnen over de mogelijkheden en de kosten die daarmee gepaard gaan.


Ja, we hebben destijds bij die afspraak gehoord wat erin stond en ook een kopie meegekregen. Helaas is deze bij de verhuizing kwijt geraakt (stom, dat weet ik).
Dus ik wilde eigenlijk een nieuwe kopie opvragen bij de notaris en daarnaar laten kijken door een andere notaris of advocaat inderdaad.

Bedankt voor alle adviezen.
<<

Anoniem307

Bericht 11 Okt 2019 12:44

Re: Biechttopic #2

Als mijn moeder of vader overlijdt dan ergens mijn stiefouders alles. Pas als zij doodgaan is mijn kindsdeel opeisbaar. Maar kiezen mijn stijfjes ervoor alles op te maken, dan erven wij een percentage van dat wat over is. Is dat niets? Dan krijgen wij ook niets.

Mijn opa is overleden in 2014. Hij heeft mijn oma goed achtergelaten. Maar het geld is inmiddels op. De kinderen erven daardoor niets tot een schuld om te betalen. Laatste is in de wet aangepast, paar jaar geleden, zo kun je de lusten erven en de lasten verwerpen, maar als het op is, dan is dat jammer maar helaas.
<<

Misoe

Gebruikers-avatar

Kletskop

Berichten: 633

Geregistreerd: 22 Jun 2017 12:15

Bericht 11 Okt 2019 12:45

Re: Biechttopic #2

<<

Biechtje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4575

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:53

Bericht 11 Okt 2019 15:46

Re: Biechttopic #2

Ik wilde reageren op het biechtje wat veel commentaar krijgt van anderen, maar ik merkte dat ik zelf begon te biechten dus dan maar even zo.

Ik heb al jaren een heel goede vriendin, zij is getrouwd met de neef (en beste vriend) van mijn man. We hebben de laatste tijd erg weinig contact, door verschillende omstandigheden. Ik merk dat ik al een hele tijd wel niet geheel mezelf kan zijn tegen haar, vooral via de app. We appen erg weinig dus het valt niet zo op maar als ik erover nadenk is het wel zo. We zaten ook met zijn 4en in een groepsapp maar daar is ze uit gegaan omdat ze ons te negatief vond. We hadden het een tijdje veel over de zus van haar man, want haar man moest zijn ei over van alles kwijt, en mijn man is ook de neef van zijn zus natuurlijk, dus hij weet er veel vanaf en kan goed met hem erover praten. Mijn vriendin wilde niet meer meedoen want ze wilde alleen maar vrolijkheid in haar leven. Haar man zei toen dat hij het heel graag nog met ons wilde bespreken omdat hij er anders teveel mee bleef zitten. Ik schrok toen wel want ik ben van mezelf geen negatief persoon en het was ook niet perse iets negatiefs maar echt een gesprek. We hadden het er ook vaker over als we elkaar live zagen en dan praatte ze gewoon erover mee.

Laatst heb ik ontdekt dat ze uit alle appgroepjes is gestapt, behalve die van haar eigen familie. In het groepje van haar man's familie zit ze niet meer omdat het daar altijd drama is, in het meidengroepje is ze er gewoon uit gegaan zonder van te voren iets te zeggen, etc. Laatst was de tante van mijn man en haar man heel ziek en het was kantjeboord. Toen we het erover hadden begon zij gelijk van: Wat een drama, onzin, en van die operatie ga je niet dood etc (maar er was een complicatie waardoor ze dus wel bijna dood was). Ik weet dat de familie van mijn en haar man best snel dramatisch reageren, maar dit was niet dramatisch, dit was waarheid. Ook in de meidengroep: Ze houdt niet van meidendramatiek, geef haar maar een stel (oudere) kerels, daar kan ze mee lachen.

Nu merk ik dus dat ik al tijden als we appen, eigenlijk altijd alleen maar (overdreven) vrolijk doe, en vooral nergens over praten, want ik ben "bang" dat alles als dramatisch opgevat kan worden. Ik weet dat het probleem bij haar ligt, en ook wel wat het een soort van getriggerd heeft, maar ik heb er wel eens met haar over willen praten maar ze accepteert geen enkele hulp oid. Ze vertelt ook wel eens dat ze qua bepaalde dingen niet op 1 lijn zit met haar man en dat dat haar ook frusteert. Maar ik kan niet veel daarmee, behalve luisteren. De enkele keer dat ze zich dan openstelt richting mij over zeg maar minder leuke dingen. Dit is sowieso nooit via de app, maar altijd in person.

Ik wil eigenlijk dat ze gewoon weer is zoals ze was. Ik weet dat dat niet kan, maar wel een versie waarin ik weer totaal mezelf bij haar kan zijn. En een versie waarin zij ook weer zichzelf kan zijn. Ik heb het wel eens vaker zo met haar erover maar dit helpt dus niet echt.
<<

Biechtje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4575

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:53

Bericht 13 Okt 2019 21:08

Re: Biechttopic #2

Het spijt me dat ik geen zinnig woord over het onderwerp van het vorig biechtje heb. Ik heb het meerdere keren gelezen, maar gewoon simpelweg de oplossing niet.

Vijf jaar geleden biechtte mijn stiefvader op verliefd op mij te zijn. Ik zat in een moeilijke tijd en omdat mijn moeder het moeilijk vond om mij de juiste steun te geven, gaf hij mij die steun. Mijn vriendinnen hadden al vaker aangegeven dat hij als stiefvader te ver ging, maar ik zag er geen kwaad in. Ik kon zijn hulp goed gebruiken. Maar door zijn biecht stond mijn wereld op zijn kop, vooral toen hij qua appen bleef hinten op de mogelijk wederzijdse gevoelens. Per toeval appte hij mij net terug dat hij toch echt niets fout had gedaan, toen mijn moeder dat bericht las. Dat wist ik overigens niet, daar spraken we pas een jaar later over. Ze heeft mijn broertje in vertrouwen verteld dat haar man verliefd is op haar dochter en mijn broertje opperde dat het waarschijnlijk gaat om pure genegenheid dat verward werd met liefde. Ik ontmoette niet veel later mijn man en ik ben gelukkig. Ik wil het liefste vergeten dZat mijn stiefvader mij de liefde heeft verklaard. Mijn moeder heeft het hem vergeven in de veronderstelling dat het echt ging om genegenheid naar zijn stiefkinderen toe die hij verward met verliefdheid. En ik heb dat prima gevonden. Mijn stiefvader heeft op geen enkele wijze contact gezocht nadat mijn moeder op zijn appjes stuitte, is getuige geweest voor mijn man op ons huwelijk en heb niets meer met die beste man dan dat hij mijn stiefvader is. Ik dacht, door de theorie van mijn broertje, dat het allemaal wel goed zat. Ik had heus door dat ze me er continu van probeerde te overtuigen dat hun huwelijk goed zit, want ze vertelde de meest nutteloze dingen over hun huwelijk, waar ik als kind echt niet op zit te wachten, maar hé mijn moeder moet haar verhaal kwijt. Mijn man is ook op de hoogte van de vermoedelijke gevoelens van mijn stiefvader en hoewel hij er vaak om lacht, let hij ook goed op. Want niemand doet zijn schoonmoeder pijn.

Ik dacht dat alles wel was gaan liggen, de storm die in 2014 was opgewaaid, maar ik was vorige week een dagje uit met mijn moeder en toen begon ze erover. Wederom probeerde ze me ervan te overtuigen dat haar man echt alleen maar genegenheid voor mij voelt. Ik had niet anders verwacht. En dat is oprecht het enige wat ik erover kan zeggen. Mijn moeder is gelukkig, de gevoelens die haar man wel of niet heeft gehad zijn nooit mijn gevoelens geweest en eh, moet ze mij overtuigen van de liefde van haar man voor haar?

Ik merkte dat ik het erg vervelend vind. Maar ik wilde haar de mond ook niet snoeren. Moet ik alsnog het gesprek met haar aangaan over hoe haar man echt van haar houdt en hoe mijn broertje mogelijk gelijk had? Ik vind het erg storend dat ik bijna vijf jaar bij mijn man ben en ik het moet opnemen tegen mijn moeder, want zo voelt het, terwijl ik gelukkig ben in mijn eigen gezin... Wat jullie?
<<

Anoniem269

Bericht 13 Okt 2019 21:31

Re: Biechttopic #2

Wat een warrig verhaal. Om het even kort samen te vatten: jouw stiefvader was verliefd op jou een X aantal jaren geleden. Jij was niet verliefd op hem en hebt hem dat duidelijk gemaakt. Jouw moeder kwam daar achter omdat ze zijn verliefde appjes aan jou heeft gezien. Nu X aantal jaar later hint je moeder over deze situatie van jaren geleden en daar voel jij je ongemakkelijk bij.

Heb je het hier ooit met je moeder open over gehad? Zo ja, hoe voelt ze zich hierbij?
Heb je er geen problemen mee dat je moeder met een man is die duidelijk meer wilt dan alleen een relatie met haar en erger nog wellicht pedofiele gevoelens heeft?
Wat stond er in die appjes? Was het gelijk duidelijk dat dit allemaal maar van 1 kant kwam? Kan het nog zo zijn dat je moeder jou iets kwalijk neemt?
Heb je je moeder al eens duidelijk gemaakt dat je geen interesse hebt in je stiefvader?
Wat voor relatie heb jij nu met je stiefvader? Hebben jullie nog regelmatig contact?
<<

Biechtje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4575

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:53

Bericht 13 Okt 2019 21:47

Re: Biechttopic #2

Ik heb het heel snel geschreven, dus ik kan me goed voorstellen dat het warrig overkomt. Toch klopt de samenvatting. Echter is mijn stiefvader zeven jaar ouder dan ik ben en is hij dertien jaar jonger dan mijn moeder. Ze zijn overigens al 17 jaar samen.

Toen hij mij de liefde verklaarde heb ik het met mijn vader over het probleem gehad. Ik durfde het mijn moeder niet te zeggen, omdat ik bang was dat ze me niet zou geloven. Toen we erover spraken, de eerste keer, zei ze dat ik nooit moet denken dat ze mij niet geloofd, maar dat het hielp dat ze de appjes las. De gevoelens zijn nooit wederzijds geweest. Alleen het idee al geeft me braakneigingen. Ik heb zelfs nooit gesnapt wat zij in hem zag of ziet.

Ik heb de man nooit vertrouwd. Toen ik 21 was, ik ben nu meer richting de 40, belde ze me elke dag wanhopig op om te melden dat hij dreigde vreemd te gaan (hij had afgesproken met andere vrouwen, terwijl ze samenwoonden). Ik steun hun huwelijk niet, maar gedoog het wel. Ik zal wel moeten, want verder is hij heel goed voor ons. Mijn moeder, mijn man, voor mij, mijn broertje en schoonzusje.

Wat de strekking van de appjes was weet ik niet meer precies, het antwoord echter wel: 'Je bent echt te ver gegaan. Ik dacht dat ik je kon vertrouwen. Maar blijkbaar ben je niet te vertrouwen. Sterkte en succes met je zooi. Ik wil je niet meer in mijn huis'. Dat heeft mijn moeder gelezen.

Mijn stiefvader staat altijd voor ons klaar. Moet er een meubelstuk verplaatst worden, maar kunnen we dat zelf niet, dan staat hij zelfs na een 80u werkweek op de stoep om te helpen. Dat deed hij ook voor hij mij de liefde verklaarde. Ik probeer de situatie te vergeten, maar dat helpt niet als mijn moeder het op blijft rakelen. De gevoelens zijn niet wederzijds, nooit geweest en hij was op het moment dat het speelde vooral makkelijk als pinautomaat. Het blijkt dat hij hun hele spaarrekening heeft geplunderd om mij van cola en weekgeld te voorzien. Ja, het was echt geen leuke situatie destijds, maar ik dacht dat ze het konden missen en had geen idee van zijn plunderpraktijken.
<<

Pure*

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1936

Geregistreerd: 01 Sep 2013 09:18

Bericht 13 Okt 2019 22:11

Re: Biechttopic #2

Klinkt alsof je zelf nog altijd niet fijn vind hoe de situatie gegaan is en je je ook ongemakkelijk voelt om tussen je moeder en je stiefvader te staan.
Heeft je stiefvader onlangs nog toespelingen gedaan over de verliefdheid? Of is het enkel je moeder die er weer over begint?
Ik zou denk ik (als mijn moeder er weer over begint, ofwel als ik me er rot onder blijf voelen) nog eenmaal heel duidelijk zijn hierover. Zo van: 'mama ik vind dit echt een rot situatie nog altijd. Weet dat het nooit wederzijds was en ik ook niet wist van hoe de situatie precies in zn steel zat destijds. Ik vind het nog altijd heel rot dat stiefvader je zo behandeld heeft destijds en ik hoop dat je het me niet kwalijk neemt'.

Overigens vind ik het vrij duidelijk wie je bent biechtje. Dat maakt niks uit als je dat zelf geen probleem vind natuurlijk, maar als het wel zo is dan zou ik alsnog even (over een tijdje) de berichten verwijderen.
Juli 2015
Maart 2017
<<

Biechtje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4575

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:53

Bericht 13 Okt 2019 22:30

Re: Biechttopic #2

Ik wist dat ik herkend kon worden op het moment dat ik het plaatste, maar bedankt voor de tip.

Ik ben blij dat hij goed is voor mijn moeder, maar ik heb ook tegen mijn man gezegd dat ik het idee heb dat ze moet opboksen tegenover onze relatie. Als mijn man iets 'fout' doet, dan is mijn moeder de eerste om te zeggen dat haar man zoiets nooit zou zeggen/doen. Vast niet, maar mijn man is haar man niet en haar man wil ik niet. Ik had ook verwacht dat het na vijf jaar wel overgewaaid zou zijn, maar toen ze er in de auto over begon, wilde ik haar eigenlijk uit de auto drukken. Ik heb dit niet over mezelf afgeroepen, of misschien wel, maar de mogelijke gevoelens zijn niet wederzijds. En is daarmee de kous niet af?
<<

Pure*

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 1936

Geregistreerd: 01 Sep 2013 09:18

Bericht 13 Okt 2019 22:52

Re: Biechttopic #2

Jazeker wel, maar blijkbaar dus toch nog niet voor je moeder. Misschien moet je dat dan ook zeggen, dat je het niet fijn vind dat ze het steeds oprakelt omdat jij je er al vervelend genoeg onder voelt.
Juli 2015
Maart 2017
<<

Anoniem277

Bericht 13 Okt 2019 23:09

Re: Biechttopic #2

Ik denk dat je eens goed moet praten met jouw moeder. Blijkbaar zit haar relatie nu niet goed. Ik krijg het gevoel dat ze haar relatie probeert op te hemelen, niet om jou te overtuigen maar meer zichzelf. Ik denk dat ze ergens over wil praten met iemand maar niet goed weet hoe of wat.

Overigens weet ik niet zo zeker of dat een moeder dochter gesprek moet zijn. Misschien kan je een vriendin van haar erover vragen? Als ik vast loop met mijn moeder (en mijn vader kan niet helpen) vraag ik mijn tante. Ik weet dat mijn moeder met haar kan en zal praten. Dus ik weet niet of jouw moeder ook zo'n persoon heeft?
Er speelt iets waardoor zij weer zo onzeker is.
<<

Biechtje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4575

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:53

Bericht 14 Okt 2019 07:15

Re: Biechttopic #2

Het zit haar hoog, maar ik ben niet de juiste persoon om daarover met haar te praten. Ik zou zo ook geen persoon kunnen noemen die er met haar over kan praten. Het laatste wat mijn moeder erover zei, in de auto, was dat ze haar man heeft gevraagd na te denken over zijn gevoelens voor mij en dat ze hoopte dat hij besefte dat het slechts gevoelens van genegenheid zijn. De enige reden dat ze met hem verder is gegaan, zei ze, was omdat hij aangaf dat het inderdaad gevoelens van genegenheid waren. Ik weet niet of het echt zo is, maar ik weet wel dat ik er vijf jaar over heb gedaan om het naast me neer te leggen en om weer fatsoenlijk met hem om te gaan. Ik wil er niet meer over praten, niet meer aan denken, maar ik wil ook niet dat mijn moeder zich op welke manier dan ook onzeker voelt om wat er kan zijn. Want er is niets. Sowieso niet van mijn kant en dat is er ook nooit geweest.
<<

Anoniem277

Bericht 14 Okt 2019 07:56

Re: Biechttopic #2

Dat er niets is vanuit jouw kant, wil niet zeggen dat er niets is vanuit haar man zn kant. Maar misschien is er wel iets gebeurd waardoor ze zo onzeker is. Je weet niet hoe het er bij hun aan toe gaat als jij er niet bent.
Heeft jouw vader nog goed contact met jouw moeder? Misschien kan hij dit ter sprake brengen of jouw broer? Of desnoods samen?
Dit moeten jullie uitpraten want dit komt tussen jullie in te staan.
<<

Anoniem269

Bericht 14 Okt 2019 09:09

Re: Biechttopic #2

Je zegt dat je blij bent dat hij goed is voor je moeder, maar dat is hij toch helemaal niet?
Ik zou tegen je moeder zeggen dat je het een ongemakkelijke situatie vond en vindt. En dat je het er daarom ook liever niet over wilt hebben.
Verder sluit ik me geheel bij Anelisan aan, dit is geen moeder/dochter gesprek.
<<

Anoniem313

Bericht 14 Okt 2019 09:54

Re: Biechttopic #2

Jemig, Biechtje, wat een rotsituatie. Je wordt in een moeilijke rol gedwongen zo.
Een paar dingen vind ik lastig te begrijpen uit je verhaal, met name over hoe jullie met elkaar omgaan en met elkaar praten.
Je geeft aan dat je je stiefvader nooit vertrouwen hebt - waarom was hij dan getuige van je man op jullie huwelijk? Je man weet toch wat er is gebeurd en dat jij hem daarna niet meer kon vertrouwen?
En in dat gesprek met je moeder; zij geeft aan dat ze met hem door is gegaan destijds omdat het toch gevoelens van genegenheid waren. Maar nu vijf jaar laten vraagt ze haar man er toch weer over na te denken. Is ze gaan twijfelen en zo ja, waarom? Praten jullie daarover, hoe reageer jij op haar? Ik kan me zo moeilijk een beeld vormen bij dit gesprek.

Ik sluit me aan bij de rest, dit moet zeker worden uitgepraat. Misschien onder professionele begeleiding.
<<

Biechtje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4575

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:53

Bericht 14 Okt 2019 20:02

Re: Biechttopic #2

Het schuldgevoel van mijn kant is groot. Wat heb ik gedaan om dit op mij af te roepen? Ik respecteer hem al niet als stiefvader, hoe heeft het dan kunnen gebeuren dat hij mij de liefde verklaarde? En daarbij dacht dat het wederzijds was?

Toen ik niet wist dat zij het wist heeft ze alles op alles gezet om mijn relatie te redden. Ik dacht omdat ze echt geloofde in mij en mijn man, ook al zat het tussen ons niet goed. Nu denk ik, achteraf gezien, dat ze bang was dat ik weer vrijgezel zou worden en er misschien wel met haar man vandoor zou gaan. Maar al was hij de laatste man op aarde... :pale:

Vanaf het allereerste moment heb ik gedaan alsof er niets aan de hand was en dat heb ik ook van mijn man gevraagd. geëist zelfs, want toen hij het van mij hoorde wilde hij hem wel even opzoeken. We hebben het er gewoon niet meer over. Mijn man heeft dan ook de goede kant van mijn stiefvader ontdekt, daar waar hij daadwerkelijk altijd voor ons klaar stond en staat, en daarop heeft hij besloten om hem als getuige te vragen. Ik had het ook niet anders gewild, want ik wilde dat alles weer normaal werd.

Daarom schrok ik er ook van dat mijn moeder er weer over begon. Ik doe al vijf jaar of het nooit is gebeurd. Waarom moeten we er dan nu weer over praten? Ik wil haar man niet en ik vind het een beetje jammer dat ze wel bij haar man blijft. Ik zou me niet zo laten wegzetten ofzo. Maar daarentegen is ze wel financieel afhankelijk van haar man. Al zeventien jaar, terwijl ze vroeger heel goed op eigen benen kon staan.

Mijn ouders kunnen trouwens niet goed met elkaar opschieten. Toen ik het mijn vader in vertrouwen vertelde heeft hij een uur de hik van het lachen gehad, want ze had hem immers voor veel minder verlaten. Ook hem heb ik gevraagd om niets te zeggen, want ook hij wilde verhaal halen.
<<

Urban Naked

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15414

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:56

Bericht 19 Okt 2019 07:30

Re: Biechttopic #2

Nou biechtje, die reactie van je vader is ook niet echt waar je op zo’n moment op hoopt lijkt me. Was je daar niet verdrietig over?

Ik vind het allemaal heel ingewikkeld en moeilijk voor je. En het lijkt me afschuwelijk om er achter te komen dat je moeder je toen kennelijk hielp vanuit haar dubbele agenda. Dus daar wil ik je sterkte mee wensen. Kun je er met je man een beetje over praten?
#teammaple🍁
<<

Biechtje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4575

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:53

Bericht 19 Okt 2019 08:55

Re: Biechttopic #2

Regelmatig lijkt het wel of ik onzichtbaar ben.
Kom ik de kantine binnen en zeg ik goedemorgen, reageert er bijna niemand. Komt de volgende collega binnen, zegt iedereen luid en duidelijk iets terug.

Zet ik een berichtje in een groepsapp, wordt er gewoon niet op gereageerd.

Verhuis ik, krijg ik van niemand een kaartje oid.

Zo zijn er nog wel veel meer dingen te bedenken, waar ik nu even niet op kom.

Ik word hier erg onzeker en vooral verdrietig van en moeilijk om dit niet persoonlijk op te vatten :( en hoe kan ik daar het beste mee omgaan?
<<

Verde

Gebruikers-avatar

Kletskop

Berichten: 509

Geregistreerd: 01 Sep 2013 15:04

Bericht 19 Okt 2019 16:26

Re: Biechttopic #2

Wat naar dat je dat gevoel hebt biechtje. Ik herken het wel een beetje. Het zal hoogstwaarschijnlijk niet persoonlijk bedoeld zijn en elke keer stom toeval, maar vervelend is het wel. Misschien kan je iets meer bij jezelf blijven en een goedemorgen groeten, omdat jij dat wil, niet om het terug te verwachten. Andere mindset erbij hebben. Dat is best lastig, maar levert uiteindelijk minder verdriet op als het lukt.
<<

Soleil

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4074

Geregistreerd: 02 Sep 2013 07:06

Bericht 19 Okt 2019 19:20

Re: Biechttopic #2

Biechtje, ik herken dit ook wel in zekere mate. Ik weet dat ik niet de meest extraverte persoon ben en ben volgens mij ook niet iemand die erg snel onthouden zal worden.
Bij mij is dit op mijn werk wat meer gekomen toen ik een keer voor iets leuks getrakteerd had in de kantine, de keer daarop vroegen mensen daarnaar en dan kom je in gesprek. Zo kunnen mensen makkelijk een kort gesprekje aanknopen. Zoiets als:” hoe is het met verhuizen?” Of verbouwen of je puppy of wat dan ook, praat makkelijk.

Dat kaartje met verhuizen is misschien ook een soort verwachting, maar als ik iemand een kaartje stuur om die reden, ben ik altijd een van de weinige. Dus dat is ook een beetje de trend in deze tijd geloof ik.
De groepsapp kan ik niks over zeggen.

Ik vind het wel rot voor je, trouwens! Vooral als je het idee hebt dat dit in meerdere aspecten van je leven gebeurd, dus én zakelijk én privé.
<<

Biechtje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4575

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:53

Bericht 19 Okt 2019 21:27

Re: Biechttopic #2

Urban Naked schreef:Nou biechtje, die reactie van je vader is ook niet echt waar je op zo’n moment op hoopt lijkt me. Was je daar niet verdrietig over?

Ik vind het allemaal heel ingewikkeld en moeilijk voor je. En het lijkt me afschuwelijk om er achter te komen dat je moeder je toen kennelijk hielp vanuit haar dubbele agenda. Dus daar wil ik je sterkte mee wensen. Kun je er met je man een beetje over praten?


Ik vind de reactie van mijn vader wel logisch. Hij is aan de kant gezet voor de man die viel voor zijn dochter. Het voelt voor hem als karma. Maar nee, hij is niet echt een hulp ofzo. Dat is hij ook nooit echt geweest.

Ik vraag me af hoe ver mijn moeder mij in het ongeluk had willen laten donderen, om haar eigen leven/relatie te redden. Mijn man en ik hebben het niet makkelijk gehad en er waren veel factoren waardoor ik hem allang buiten de deur had kunnen zetten. Wat ik overigens ook deed. Maar moeder kwam telkens langs om de situatie te lijmen. En dat heeft goed uitgepakt, van een slechte generale zijn we goed/perfect geëindigd. Maar wat als dat niet het geval was geweest? Hoe ver was ze gegaan voor haar eigen geluk? Want zo voelt het achteraf wel.

Ik weet nog dat ik mijn man kwam voorstellen en haar man niet naar beneden kwam, omdat het te moeilijk was voor hem. Echt? Hoezo? En hoezo pikt mijn ijzersterke, onafhankelijke moeder van mij dit gedrag? Misschien had ik op die dag moeten zien wat de toekomst zou gaan brengen. Maar verwacht je dat van ouders?

En mijn man is echt geweldig. We zijn gelijkgestemd en hij hoort mij aan. We lachen wat, maar hij weet ook dat ik vooral door wil gaan. Hij snapt mijn moeder niet helemaal en wil vaak even met haar praten, kijken of ze haar eigen relatie nog wel goed ziet, want hij wil absoluut niet dat ze pijn heeft, maar ik opper altijd om het gewoon te laten gaan. We hebben erover gepraat, hij heeft dezelfde zorgen als mij en dan is het wel klaar.
<<

Urban Naked

Gebruikers-avatar

Forumfossiel

Berichten: 15414

Geregistreerd: 31 Aug 2013 19:56

Bericht 19 Okt 2019 23:33

Re: Biechttopic #2

Fijn dat jullie relatie zo verbeterd is, en dat komt vast niet alleen door je moeder dat je er mee door bent gegaan, toch? Dan hebben jullie zelf vast ook wel aangevoeld dat het iets moois is wat jullie hebben.
#teammaple🍁
<<

Soleil

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4074

Geregistreerd: 02 Sep 2013 07:06

Bericht 24 Okt 2019 19:54

Re: Biechttopic #2

Onzichtbaar-biechtje, hoe is het?
<<

Biechtje

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4575

Geregistreerd: 31 Aug 2013 21:53

Bericht 25 Okt 2019 10:13

Re: Biechttopic #2

Bedankt voor jullie reacties Verde en Soleil en lief dat je er nog naar vraagt.

Ik probeer zelf bijvoorbeeld al te letten op mijn houding/volume etc. maar dat lijkt geen verschil te maken. Het is een klein team overigens waar ik werk, dus iedereen kent elkaar.
Over je tip van mijn eigen verwachtingen denk ik nog na. Ik snap wat je bedoelt hoor, maar bijvoorbeeld goedemorgen wensen is toch gewoon een fatsoensdingetje? Dat vind ik niks met verwachtingen bijstellen te maken hebben.

Misschien is erin berusten maar het beste ofzo?
<<

Anoniem301

Bericht 25 Okt 2019 10:21

Re: Biechttopic #2

Biechtje schreef:Bedankt voor jullie reacties Verde en Soleil en lief dat je er nog naar vraagt.

Ik probeer zelf bijvoorbeeld al te letten op mijn houding/volume etc. maar dat lijkt geen verschil te maken. Het is een klein team overigens waar ik werk, dus iedereen kent elkaar.
Over je tip van mijn eigen verwachtingen denk ik nog na. Ik snap wat je bedoelt hoor, maar bijvoorbeeld goedemorgen wensen is toch gewoon een fatsoensdingetje? Dat vind ik niks met verwachtingen bijstellen te maken hebben.

Misschien is erin berusten maar het beste ofzo?

Erin berusten lijkt me ook niet fijn en dat verdien je ook niet. Ik heb wel eens op een verjaardag: dan komen mensen aan iedereen een hand geven, de persoon naast me, mij slaan ze over en dan weer de persoon aan de andere kant van mij wel een hand geven. Zo raar! Ik weet niet wat je hier precies aan kunt doen, maar kan me voorstellen dat het niet fijn voelt om onzichtbaar te zijn.
VorigeVolgende

Terug naar Persoonlijk

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers